เธอถามว่าทำไมจึงเฉยชาขนาดนี้ ทำหมางเมินไม่มีเยื่อใยเหมือนแต่ก่อน เธอผิดอะไรทำไมถึงทำตัดรอน เหมือนมีดบาดตรงหัวใจอ่อน ... เธอมีน้ำตา ฉันเงียบไม่พูดอะไร ข่มความอ่อนไหว แต่หัวใจแสนร้าวล้า ความเงียบขณะนั้น ทำให้คนสองคนที่คบกันมา แตกหัก..พร้อมรอยน้ำตาเธอเดินจากไป รอบกายฉันเวิ้งว้าง เงียบเชียบ สายลมพัดผ่านเย็นเฉียบ เริ่มอ่อนไหว ฝืนก็แล้ว กลั้นก็แล้ว ยากเก็บไว้ ลำธารน้ำตาแหล่งใหญ่ เริ่มแตกไหลออกมา กับคำถามที่เธอถาม ที่ทำเฉยๆไม่ได้หมายความเกลียดเธอนักหนา และทุกครั้งที่ไม่ค่อยมองหน้า ไม่ได้พูดจา คำตอบมันมากกว่า ความเป็นเพื่อน ที่เธอให้กัน ผิดที่ฉัน ล๊อคประตูหัวใจไม่อยู่ เสียใจนะอยากให้รู้ ยอมให้เธอเกลียดฉัน ความนานของเวลา อาจทำให้เธอรู้คำตอบในสักวัน เพื่อนคนนี้ไม่ได้ตั้งใจทำอย่างนั้น ... ขอโทษจริงๆ ... อารมณ์ ความรู้สึก บังคับยากแฮะ ... เป็นเรื่องสมัยหนุ่มๆน่ะ อิอิ กุริกุริ 555 ท่าจาบ้าแฮะ (-..-)
เมจิคเชี่ยน 13 ธ.ค. 2546 03:53 น. - ID 42872 
556
6
0
13 ธันวาคม 2546 05:12 น. - comment id 190333
รักกันมานานแสนนาน วันนี้ให้เพียงแค่ความร้าวรานงั้นหรือ ถูกแล้วใช่มั้ย ที่เธอหมดใจ อย่างไม่ปรึกษาหารือ เธอเห็นฉันเป็นผู้หญิงที่ซื่อบื้อหรือไง เธอก็คงจะหมายความว่าอย่างนั้น คำพูดที่อยากจะบอกเลิกกัน หาคำอื่นได้ไหม เธอให้คำว่าเพื่อนมา และฝากรอยน้ำตาให้ติดตามไป แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร ฉันไม่เข้าใจ บอกฉันที วันนี้ฉันไม่มีค่า เธอก็เลยไม่มองกลับมาอย่างนี้ ถ้าฉันทำผิดอะไรก็บอกกันมาสิคนดี หรือบอกว่าเธอคนนี้ อยากที่จะเปลี่ยนใจ ++แวะมาทักทายค๊า คุณเมจิคเชี่ยน สุดหล่อ++
13 ธันวาคม 2546 06:17 น. - comment id 190338
แวะมทักทายค่ะ....กลอนเพราะมากค่ะ =^____________________^=
13 ธันวาคม 2546 09:19 น. - comment id 190355
เฮ้..กะว่าจะมาชมสะหน่อยว่ากลอนเพราะ แต่พอเห็นชื่อนายแล้วอ่ะ..พูดได้คำเดียว... ทำไปได้ 555 .................. เอ๊ะ ๆ ที่รับเป็นติวเตอร์เนี่ยยย..มีแผนล่ะเซ่.. ใช่มะ..ใช่มะ ...
13 ธันวาคม 2546 09:56 น. - comment id 190366
..โอ้โหพี่เปา แต่งกลอนเพราะโคด ซึ้งๆ..เศร้าๆ..^_^
13 ธันวาคม 2546 10:23 น. - comment id 190378
รูปเพลินตาเพลินใจวันหยุดที่สดใสเช่นนี้ กลับคำตอบ ชอบหรือไม่ เธอไถ่ถาม ในนิยาม ซุกซ่อนไว้ บอกไม่ได้ พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ถึงเงียบไป ยอมเสียใจ เกลียดฉันเถอะ เธอคนดี ไปดูสาวเหนือหน้าหนาวหรือ เมื่อไหร่ล่ะ ชวนพี่ด้วยคนนะครับ
13 ธันวาคม 2546 11:56 น. - comment id 190413
แล้วจะเงียบเฉยทำไมล่ะ ทำไมไม่บอกไปว่ารักเขา คบกันเป็นเพื่อนมาก็ตั้งนานเนา เปลี่ยนเสียทีคงดีกว่าเก่า..เราคือแฟน อิ อิ......งงๆ
13 ธันวาคม 2546 13:55 น. - comment id 190449
เธอถามฉันทำไมถึงเงียบ เป็นเพระว่าฉันเรียบเรียงอะไรไม่ถูก จะพูดดีหรือว่าจะไม่พูด ให้เธออารมณ์บูดเกียจฉันก็แล้วกันนะเธอ **ไม่รู้ว่าตัวจิรงพูดน้อยต่อยหนักหรือเปล่านะ**
13 ธันวาคม 2546 19:26 น. - comment id 190614
ขออภัย อย่าได้ว่า ชื่อมันซ้ำกัน แต่เขียนมาก่อนกว่าตอนวันที่สิบนั่น แต่ขอบอกกลอนเธอหวาน หวานเกินรำพัน ช่างต่างกันกะคนขี้ร้อนตอนดึกดีก นะ
13 ธันวาคม 2546 20:58 น. - comment id 190663
ไม่สามารถอธิบายอะไร ว่าเพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น ทำไมใจฉันถึงยอมให้เธอเข้ามาสู่ชีวัน ทั้งทั้งที่ก่อนนั้นฉันให้เธอแค่กันเสมอมา จึงต้องยอมรับว่าฉันมันผิด และยังรู้ในดวงจิตยังคิดห่วงหา แต่ก็ขอโทษพร้อมรอยน้ำตา ที่ทำให้เกิดรอยร้าวมาระหว่างสองเรา *-*กลอนซึ้งกินใจดีจังเลย แต่งเก่งมากเลยจ๊ะ*-*
14 ธันวาคม 2546 01:29 น. - comment id 190797
....สวัสดีค่ะ.. อ่านแล้วเหงาจัง.. .....^-^....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
