สรรพสิ่งก่อเกิดที่บนโลก
กำเนิดโชคชะตาคร่าชีวิต
สัจธรรมรัตนตรัยไม่เคยผิด
ให้ฅนคิดทำดีละเว้นกรรม
แต่ไฉนมนุษย์เราหาเรียนรู้
สิ่งเลิศหรูชูเชิดทุกเช้าค่ำ
มัวแต่แย่งชิงดีเด่นกันระส่ำ
ค่าของชีพจึงลดต่ำแต่ก่อนกาล
นิทานปรัมปราสอนความสัตย์
มัธยัสถ์เป็นที่ตั้งกอปรพื้นฐาน
ตะวันตกเข้ามาครองตำนาน
จึงพบพาลแต่หัวทองอยู่ร่ำไป
ฮ่าฮ่าฮ่า มนุษย์โลกประสบเคราะห์
ควรเหมาะเจาะเมืองหลวงถล่มไหม้
ชนบทธรรมชาตินิเวศน์ไพร
อารยไซร้มืดหม่นกมลเศร้า
สร้างศรัทธาให้เกิดแก่ในจิต
จงสถิตในกายเถิดนานเนาว์
จักกู้ภาพแต่หนก่อนที่โง่เขลา
ท่านบรรเทาบรรเจิดแจ่มแก่ราตรี
- -
13 ธันวาคม 2546 15:51 น. - comment id 190490
สาธุๆ อิอิ แวะมาทักทายเจ้าค่ะ

13 ธันวาคม 2546 17:21 น. - comment id 190545
มาร่วมสร้างศรัทธา..ให้เกิดขึ้นในใจของตนค่ะ...สาธุ...สาธุ..สาธุ... บทกลอนให้ความหมายที่ดีค่ะ...มาทักทายนะคะ..

13 ธันวาคม 2546 21:15 น. - comment id 190678
:)

13 ธันวาคม 2546 21:17 น. - comment id 190680
กลอนบทนี้ความหมายดี จึงอยากที่พี่จะเขียนได้ เอาเป็นว่ามาชื่นชมคนไกล ว่าแต่งได้แสนดี *-*ความหมายดีมากเลยค่ะ แต่งได้ดีจริง ๆ*-*
