......พายุไหว ใจมิหวาม.....
......ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง
ทุกยามคลั่ง...กลับวังเวงกับเพลงเหงา
ไกลเกินฝันวันที่เรามี....เรา
หัวใจเจ้ากรรมสะอื้น.....ไยฝืนคิด.
......สวยสายหมอกหอมดอกไม้ใกล้มือคว้า
ปรารถนารื่นละไมได้มีสิทธิ์
หนาวสายลม...ขมดอกไม้...ไร้ชีวิต
เจ็บ...เพราะจิดผิด...คิดหวังลำพัง....ไกล
......ฟ้าแกล้งช้ำซ้ำคนหม่นตลอด
ทะเลทอดยาวยอดคลื่นครืนครวญไห้
พายุพ้นคนมิผ่านหวานละไม
เพียงลอบใกล้ใจเก็บจำ...เจ็บยอม.
.................
14 มกราคม 2547 08:46 น. - comment id 202480
ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง มัวรอคังค..............ตอ่ไมได้แต่อ่านได้ความค่ะ

14 มกราคม 2547 18:02 น. - comment id 202658
แต่งเก่งจังเลยค่ะ ชื่นชมนะค่ะ

15 มกราคม 2547 01:43 น. - comment id 202835
...หวัดดีหลายรอบแระ... ..ใครหนอทำให้คนหม่นตลอด แม่วัง..ทอด..ถึงดินถิ่นอิสาน แวะ กทม....ดูดาวตั้งยาวนาน ครวญสะท้าน..ฝากให้..ถึงใครกันนนน.....อิอิ ...ล้อเล่นน๊าาาา.....^-^....
