คราแรกรักช่างหวานนักรักสดใส แต่พอนานนานไปให้เศร้าหมอง เมื่อความรักที่ชื่นชมมิสมปอง กับหม่นหมองครองเศร้าเหงาอารมณ์ แต่กระนั่นก็ยังพลันฝันหารัก ถึงเคยเจ็บร้าวนักรักขื่นขม แต่ยังมองความรักน่าภิรมย์ และชื่นชมรักนั้นทุกวันมา ว่าความรักช่างงามงดและสดใส ฉันจึงมีจิตใจถวิลหา อยากจะเจอรักจริงอิงอุรา และเลิกเศร้าเหว่ว้าน้ำตาริน แต่เมื่อไหร่เล่าหนาเมื่อไหร่ ที่ความทุกข์ในใจจะจบสิ้น แล้วมีรักเหมือนใครเขาเล่ายลยิน โดยไม่ต้องถวิลรินน้ำตา
ผู้หญิงไร้เงา 29 ม.ค. 2547 01:13 น. - ID 45583 
1267
24
0
29 มกราคม 2547 01:27 น. - comment id 208942
อืมม์ คุณแทนไท ยังร้าวอยู่อีกเหรอ
29 มกราคม 2547 01:35 น. - comment id 208945
..สวัสดีค่ะ... ...แม้จะเจ็บมากมาย แต่ยังอยากหาความหมาย...ในความรัก มีบ้างไหม...คนที่หัวใจแน่นหนัก คงยากยิ่งนัก.....คนที่มีรัก..และหัวใจเดียว ...เพิ่งเห็นค่ะ เรามัวแต่งี่เง่าทำอะไรไม่รู้. ....ฝันดีนะคะ...คุณผู้หญิงไร้เงาที่รัก .....~-~.....
29 มกราคม 2547 01:51 น. - comment id 208952
เพราะ มั่ก มาก ค่ะ
29 มกราคม 2547 01:57 น. - comment id 208957
เมื่อหัวใจไม่ยอมนั่นแหละครับ น้ำตามันจะตกผลึกไปเอง
29 มกราคม 2547 02:52 น. - comment id 208969
รักมิใช่เรื่องเลวร้าย ไม่ผิดที่จะหมายมีรัก แม้หัวใจจะเคยเจ็บมามากนัก แต่ไม่เคยพักเรื่องรัก ไว้สักครา..... .......................... การมีความรักก็ดีนะ รัก........โดยไม่หวังผลตอบแทน รัก.........คนที่เรารัก รัก.....คนที่รักเรา รัก.......คนที่ห่วงใยเรา รัก......เพื่อน รัก........พี่น้อง รัก.........สัตว์โลก รัก.....โดยที่รู้จักรัก รัก......โดยที่รู้จักเลือก รัก............โดยที่ไม่เรียกร้องอะไร แต่....หาได้ยากคนที่จะรักโดยที่ไม่หวัง.... อะไรจากเรา
29 มกราคม 2547 04:21 น. - comment id 208975
เศร้านะเศร้าใจยิ่งเศร้าหมอง เศร้านะน้ำตาคลอแสนหวั้นไหว เจ็บนะเจ็บแสน แสนเจ็บใจ ยังอ่อนไหวให้คนก่อนยอมอ่อนใจ ยังเหมือนเดิมเลยอะพี่ตูนถูกใจจริงๆ
29 มกราคม 2547 09:41 น. - comment id 208996
ไม่รู้จักคำว่าพอ โหยหาไม่สิ้นสุด มิอาจหยุดใจยั้ง ใฝ่หวังเพื่อตัวตน
29 มกราคม 2547 10:33 น. - comment id 209007
กลอนเพราะค่ะ
29 มกราคม 2547 10:56 น. - comment id 209024
พี่ผู้หญิงไร้เงาจ๋า... เสร่อไปนิดก็เพราะคิดถึงนะ... คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ ได้มากอ่านกลอนพี่อีกครั้ง ก็ยังอบอุ่นเหมือนเดิม...พู่กันกลับมาแล้วเหนือยมาก ๆ ๆๆ แต่ว่าพักวันเดียวก้หาย นี่วันนี้ตื่นตั้งตีห้า ตืนมาแต่งกลอน (บ้ารึเปล่า) อิอิ ก็มันอยากมาก ๆ ๆ นะครับ (เหมือนติดยาเลยเนอะ) ขาดไม่ได้จริง ๆ นี่ตอนที่กำลังเข้าค่ายฝึกกัน ผมก็เอาสมุดมาจดเรืองราวที่ได้ทำไปในวันที่เราฝึก จดไว้ไม่เอยะหรอกครับ แต่ว่าก็ครอบคลุมแล้ว...เดี๋ยวจะเอาประสบการณ์มาลงที่เรื่องสั้น อิอิ เดี๋ยวตอนนี้ไปเยี่ยมคนอื่นบ้างนะครับ หวัดดีครับ..*-*
29 มกราคม 2547 11:39 น. - comment id 209040
รักที่ไม่มีน้ำตา..ก้คงเป็นรักที่ตัวเรามั้ง...ไม่รู้สิคะ อิ อิ... ..
29 มกราคม 2547 12:44 น. - comment id 209063
ถ้าเลือกนักก็มักจะได้แร่ เลือกจนแก่ไม่ถูกใจไปทั้งผอง นั่นไม่ดีนี่ไม่งามทรามเกินมอง คงคิดจองเจ้าชายในนิทาน..... ข้อบกพร่อง รอยตำหนิ ย่อมต้องมีในทุกสรรพสิ่ง ถ้ายอมรับไม่ได้คงต้องถึงเลขสี่นำ อิอิ
29 มกราคม 2547 12:46 น. - comment id 209064
หน้าส่วนตัว
อันแรกรักนั้นหวานซึ้งตรึงจำจิต
ฝันชีวิตคิดไปใจเลิศบรรเจิดจ้า
วันเวลาพาดูจิตชวนล้วนหวลหา
ไม่นำพาสิ่งรอบข้างเคยหมางเมิน.
แก้วประเสริฐ.
29 มกราคม 2547 13:17 น. - comment id 209079
ข่าวกระซิบข้างหูให้ดูก่อน อย่าตัดรอนค่อนขอดยอดยาหยี ถึงเวลาเจ้าจะเข้าใจตัวพี่ แม้นชีวีพี่สละให้ได้.. รักอมตะ..คือการให้
29 มกราคม 2547 13:28 น. - comment id 209085
น่าเห็นใจนะค่ะ แต่ว่าเป็นคนเลือกดีกว่าถูกเลือกนะคะ
29 มกราคม 2547 14:55 น. - comment id 209117
ต้องมีสักวันที่เราได้เป็นของเรา ^-^
29 มกราคม 2547 15:01 น. - comment id 209123
ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
29 มกราคม 2547 15:06 น. - comment id 209126
อย่าท้อใจไปเลยนะทูลหัว อย่าเพิ่งกลัวว่าจะช้ำรักอีกหน อดใจรออีกหน่อยรอคอยคน อย่ากังวลว่าจะเจ็บช้ำอีกครา ***มาเยี่ยมน่ะครับเพราะไม่ได้มาทักกันนานแล้ว***
29 มกราคม 2547 15:42 น. - comment id 209143
ก็วันนี้ไงที่เธอนั้นมีฉัน เพราะจะทำให้ตื้นตันหัวใจล้น โดยไม่ต้องพึ่งใครอื่นให้ทุกข์ทน โอ้กมลจะมีฉันอยู่ข้างกาย ***มีน้องคนนี้ขออยู่เป็นเพื่อนพี่นะคะ ไม่ต้องอยู่คนเดียวก็ได้
29 มกราคม 2547 18:28 น. - comment id 209207
*สวัสดีจ้าาาา*
กลอนเพราะอีกตามเคยนะค่ะ
รักง่าย จบง่าย
สลายได้ ไม่กี่วัน
รักยาก จบยาก
เป็นรักที่สุดนิรันดร์
รักอย่างไร จบอย่างนั้น
ความรักที่นิรันดร์
......คงไม่มี.........
มาทักทายเพื่อนเสมอ จ้าาา
*___________*
29 มกราคม 2547 18:30 น. - comment id 209208
I like you........ ชอบจังเลยบทกลอนของพี่ตูน..
29 มกราคม 2547 18:31 น. - comment id 209209
I like you........ ชอบจังเลยบทกลอนของพี่ตูน..
29 มกราคม 2547 18:31 น. - comment id 209210
I like you........ ชอบจังเลยบทกลอนของพี่ตูน..
29 มกราคม 2547 18:47 น. - comment id 209217
ฝันบรรเจิด เพริดพริ้ง รักสิ่งสวย ดวงคงช่วย รวยรัก มิผลักไส พบเนื้อคู่ บุญชูค้ำ สำราญใจ อย่าหวั่นไหว ทางสายใหม่ สดใสเดิม ขะโมยลักบ่อย ๆ ก็คงถูกจับได้ สักวันหนึ่ง เราก็รักบ่อย ๆ ก็คงจับถูกได้ สักวันหนึ่ง
29 มกราคม 2547 21:39 น. - comment id 209294
ถึง คุณtiki
ไม่แน่ใจยังไงเหมือนกัน
เอาเป็นว่าเจอเขานั้นจะถามให้
ว่าเขาเจ็บหรืออยู่แบบสุขสำราญใจ
หรือมีรักชิดใกล้ในอารมณ์
*-*ไม่รู้จะตอบว่าไงค่ะ เอาเป็นว่าถ้าเจอเจ้าตัวก็ถามกันเอาแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณซอมพลอ
มีบ้างไหมคนรักจริง
จะแอบอิงและชิดใกล้
แต่คงหายากเหลือใจ
กับใครที่มีรักเดียว
*-*สวัสดีค่ะคุณซอมพลอที่รัก รักและคิดถึงคุณมากนะค่ะ ชอบกลอนคุณ ชื่อคุณและอะไรที่เป็นคุณค่ะ*-*
ถึง คุณวารีดุริยางค์
ขอบคุณค่ะคนดี
ที่แวะมาเป็นกำลังใจนี้ให้กับฉัน
ขอบคุณอีกครั้งแล้วกัน
กับคำชมที่คุณนั้นให้ฉันมา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชมค่ะ*-*
ถึง คุณเรไร
คงจะจริงอย่างที่คุณว่า
หากต้องการให้น้ำตาลับลาจากฉัน
คงต้องเลิกคิดถึงใครที่ใจผูกพัน
น้ำตาจะได้เลิกรินหลั่งลงสู่ใจ
*-*คงจริงอย่างที่คุณพูดนะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่แวะมามอบให้กันค่ะ*-*
ถึง คุณyamazea
ว่านพืชก็เพราะหวังผล
ความรักของทุกคนก็คงไม่ต่าง
ที่จะต้องการของรางวัลแนบห่าง
ซึ่งทุกคนก็ไม่ต่างกัน
*-*อาจจะมีบางคนที่รักโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน แต่ก็คงน้อยเต็มทีค่ะ แต่ถ้ารักคือการให้ คือการเสียสละ เราจูรู้สึกดีนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาคิดอย่างนั้นค่ะ และขอบคุณมากสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณคนเขียนกลอน
เศร้านะรักเขาเขาไม่สน
จึงต้องช้ำในกมลมิทนฝืน
อยากจะมีรักสดใสให้ใจชื่น
แต่ทุกคืนยังคงเศร้าเหงาอารมณ์
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ อ้อผู้หญิงไร้เงาคนเดิมก็ต้องเหมือนเดิมซิค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณรดา
ไม่รู้จักคำว่าพอ
แม้ถือลูกท้อรอกี่หน
ก็จะหาความรักมาชิดตน
เพื่อเริ่มต้นอีกหนกับคนดี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ รักและคิดถึงจังเลยค่ะ*-*
ถึง คุณRainsummer
ขอบคุณค่ะคนดี
ที่แวะมาชมกลอนนี้ของฉัน
ขอบคุณอีกครั้งแล้วกัน
กับกำลังใจที่ให้ฉันนะคนดี
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชมค่ะ*-*
ถึง คุณพู่กันของหูกวาง
เหนื่อยมากหรือเปล่าน้องชาย
แล้วยังสบายดีอยู่ไหม
รู้หรือเปล่าว่าพี่สาวเป็นห่วงแถบขาดใจ
กับการที่น้องชายต้องไปฝึก รด.
ซึ่งก็รู้ว่ามันทรหด
จึงต้องใช้ความอดทนมากมายหนอ
แต่ก็เชื่อว่าน้องชายพี่จะมีพอ
และสำเร็จไม่ท้อพี่เชื่อจริงจริง
*-*คิดถึงน้องชายเหมือนกันค่ะ แถมบวกความห่วงใยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ เอาเป็นว่าลงเรื่องสั้นแล้วบอกบ้างแล้วกันนะค่ะ จะตามไปให้กำลังใจจ๊ะ*-*
ถึง คุณตะแหง่ว
ไม่รู้เหมือนกันข้อนี้
ว่ารักข้อใดที่มีไม่เห็น
เพราะที่พี่ประสบอยู่หรือเป็น
มีน้ำตาให้เห็นเป็นประจำ
*-*ไม่แน่ใจนะค่ะ ว่าน้ำตาจะไม่มีถ้าเรารักตัวเองหรือเปล่า อิอิ ขอบใจจ๊ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ไม่คิดจองเจ้าชายในนิทาน
หรือต้องการใครเขาเข้าใจไหม
เพราะเจ็บช้ำเกินกล่าวเล่าบอกใคร
ที่บอกได้คือไม่มีใจให้ใครเลย
*-*ไม่ได้จองเจ้าชายในนิทานหรอกนะค่ะ แต่จองคานค่ะ อิอิ ซึ่งถ้าคุณฤกษ์จะฉุดลงจากคานก็ไม่ว่านะค่ะ อิอิ แต่สำเร็จหรือเปล่าไม่รู้ค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
อันแรกรักประจักษ์ไว้ที่ได้เห็น
รักช่างเป็นสิ่งแสนหวานพบพานใกล้
แต่พอนานรักกลับขมตรมหทัย
จึงต้องช้ำร่ำไปในความรัก
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันเสมอ ๆ *-*
ถึง คุณkOrOkOsO
แม้รักอมตะคือการให้
แต่ก็ทำคนเศร้าใจได้เหมือนกัน
หากรักที่ให้ไม่มีวันจะสมหวัง
คงต้องช้ำในพะวังกับรักนั้นที่ปราชัย
*-*เห็นด้วยค่ะว่ารักอมตะคือการให้ แต่ส่วนใหญ่คนให้ก็เศร้าทุกคนเหมือนกันนะค่ะ อิอิ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่แวะมามอบให้กัน*-*
ถึง คุณThe World
ทุกคนอยากเป็นคนเลือกรัก
แต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะไม่ใช่
เพราะเลือกเขาเขาไม่เลือกใส่ใจ
ก็คงช้ำในหทัยเหมือนเหมือนกัน
*-*ทุกคนย่อมอยากจะเลือกในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตตนเองเหมือนกัน ฉะนั้นจึงทำให้โอกาสที่จะเลือกสิ่งดีลดลง เพราะทุกคนก็เลือกสิ่งดีเหมือนกันค่ะ อิอิ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณข้าวปล้อง
ใช่ใช่แล้วคนดี
ที่มีสักวันนี้ที่สดใส
และมีคนคอยห่วงเราเหมือนใคร
แต่เมื่อไหร่เล่าที่เราจะเจอ
*-*ค่ะคงต้องมีสักวันที่จะมีวันนั้นนะค่ะ อิอิ และขอบคุณมากสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณวิจิตร ภู่เงิน
จะร้องไห้ไปทำไม
หรือคุณช้ำใจเหมือนกัน
ถ้าอย่างนั้นเราก็พวกเดียวกัน
ที่ต้องอยู่ลำพังอย่างเดียวดาย
*-*อย่าร้องไห้ซิค่ะ เดี๋ยวน้ำตาก็เต็มห้องหรอกค่ะ เช็ดน้ำตาซะนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณต๋องแต๋ง
อย่าห่วงใยไปเลยนะคนดี
ฉันคงไม่ท้อใจตรงนี้อีกแล้วหนา
เพราะตั้งใจแน่แน่วแล้วศรัทธา
ว่าจะไม่มีใครในสายตาอีกต่อไป
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาอยากจะบอกว่ารักสวยงามเสมอในความรู้สึกของตนเอง แต่ไม่คิดจะมีแล้วค่ะกับคนรัก ขออยู่แบบนี้ดีกว่าค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณardin
เอาเป็นว่าเราจะมีกันและกัน
ด้วยสัมพันธ์ยึดมั่นและมั่นหมาย
ว่าจะไม่ปล่อยใครให้เดียวดาย
หรือห่างหายไปจากกัน
*-*เราจะมีเราค่ะ สัญญาค่ะ และขอบคุณมากสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กันเสมอ ๆ นะค่ะ*-*
ถึง คุณ100เหตุผล
รักง่ายจบง่าย
เบื่อหน่ายเร็วรี่
รักมากคงไม่มี
ยิ่งรักเต็มฤดีไม่มีจริง
*-*สวัสดีค่ะคุณ100เหตุผล ขอบคุณนะค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กันและขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชมค่ะ และเห็นด้วยกับกลอนของคุณนะค่ะ รักนิรันดร์ไม่มีวันมีค่ะ*-*
ถึง คุณช็อกโกแล็ต
ฉันของรักเธอคนดี
และรักทุกบทกวีของเธอ
และชอบนามแฝงเธอเสมอ
เพราะน่าเออคือน่ากิน
*-*ก็น่ารักมากเลยนิค่ะ กับนามแฝง อ่านแล้วหิวเลย อิ อิ (ขอบคุณนะค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณชัยชนะ
ฝันบรรเจิดเพริดพริ้งไม่จริงหรอก
ฉันขอบอกไว้ให้ในใจฉัน
ไม่มีแล้วความรักจักนิรันดร์
ด้วยตัวฉันไม่คิดจะรักใคร
*-*แหมเข้าใจเปรียบเทียบนะค่ะ แล้วอย่างนี้จะจับได้หรือว่าจับไม่ได้ น่าลุ้นเหมือนกันนะค่ะ อิ อิเอาเป็นว่ามาลองดูกันก็ได้ค่ะ อยากรู้เหมือนกัน ว่าผลจะเป็นอย่างไร อิอิ*-*
30 มกราคม 2547 00:35 น. - comment id 209403
กลอนเศร้ายิ่งเศร้าจับจิต กลอนชีวิตก็ไม่แพ้กันหลอกหนา กลอนรักก็รักเหลือหลายนะแก้วตา แต่กอนนี้อะน้า หาไม่มี (หน้าต่างพังอะกอนไปไหนไม่รู้หาก็ไม่เจอ) มาอีกแล้วนะจ๊ะพี่ตูนจ๋า -_-
30 มกราคม 2547 01:22 น. - comment id 209411
ถึง คุณคนเขียนกลอน
รู้นะว่าหาอะไร
กลอนประตูใช่ไหมคนดี
เห็นจะหายากและคงไม่มี
เพราะประตูบานนี้มิมีตัวกลอน
*-*ดีใจนะค่ะที่แวะมาทักทายกันรอบสอง ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ*-*
30 มกราคม 2547 11:06 น. - comment id 209503
เศร้าจังค่ะ แต่ยังเพราะเหมือนเคย และอยากบอกว่า.... ถ้าคุณมีหัวใจที่พิเศษ.... อะไรก็ตามที่ผ่านเข้ามา.... มันจะไม่หน้ากลัวเลยสักนิด.... สร้างหัวใจให้เข้มแข็ง....ด้วยตัวเองนะคะ แล้วคุณจะรู้ว่า....ความเศร้าเป็นเรื่องหมูๆ ^_^ ถ้ารู้จักอยู่กับมันให้เป็นค่ะ....
30 มกราคม 2547 13:48 น. - comment id 209548
เป็นเพราะเหตุใด ช่วงแรกจึงหวานชื่นชม นานๆเข้า กลับจืดจาง เป็นเพราะสนิทสนมหรือรู้นิสัยด้านลบกันแน่ เป็นเพราะเหตุใด บอกได้ไหม
31 มกราคม 2547 02:32 น. - comment id 209779
ถึง คุณmagic
เห็นด้วยนะคนดี
กับความเศร้าที่มีที่เห็น
ว่าเป็นเรื่องหมูหมูถ้าอยู่เป็น
ทั้งเช้าเย็นเลยคนดี
*-*ขอบคุณคำแนะนำที่แสนดีค่ะ ความเศร้าเป็นเรื่องหมู ๆ จริงค่ะ สำหรับผู้หญิงไร้เงา ชอบคำนี้จัง ความเศร้าเป็นเรื่องหมู ๆ และคิดว่าตัวเองจะแต่งกลอนเรื่องนี้หละค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณrunic
เป็นเพราะระยะแรกที่เราชิดใกล้
อะไรอะไรก็มีแต่สิ่งน่าสน
แต่พอนานนานไปสิ่งที่น่าชม
กลับไม่ได้ยลนะซิคนดี
*-*แรก ๆ ขอรักก็มักสดใสเพราะคนส่วนใหญ่นำด้านดีมาแสดง แต่พอคบกันนาน ๆ ไป สิ่งไม่ดีกลับมาเปิดเผย ก็เลยจืดจางค่ะ*-*
31 มกราคม 2547 13:52 น. - comment id 209971
มาทักทายครับ ไพเราะเช่นเคย... ***ชีวิตมันก็เป็นอยู่เช่นนั้น จะเหน็บหนาวเป็นนิรันดร์ก็ใช่ที่***
31 มกราคม 2547 20:11 น. - comment id 210139
ถึง คุณแทนคุณแทนไท
ชีวิตมีเปลี่ยนแปรแลเปลี่ยนผัน
ไม่แน่นอนในทุกวันนั้นเสมอ
วันนี้สุขพรุ่งนี้ทุกข์มาพบเจอ
แล้วแต่ใครจะพลั้งเผลอเจออย่างไร
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชมค่ะ (เห็นด้วยนะค่ะ ว่าความเจ็บปวดรวดร้าวในชีวิตไม่มีวันมีทั้งหมดของชีวิตหรอกค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2547 21:51 น. - comment id 210696
แม้จะเจ็บ ทนเจ็บ เจ็บด้วยรัก แม้จะหัก อกหัก หักหาญให้ แม้จะร้าว รวดร้าว ร้าวหทัย แม้จะไกล แสนไกล ไกลแค่กาย ................................................. รู้ว่าเจ็บ....ยังยอมทน......อื่ม ข้าพเจ้ามาทักทาย...ผู้หญิงไร้เงา ชื่นชมจ้ะ
1 กุมภาพันธ์ 2547 21:52 น. - comment id 210697
แม้จะเจ็บ ทนเจ็บ เจ็บด้วยรัก แม้จะหัก อกหัก หักหาญให้ แม้จะร้าว รวดร้าว ร้าวหทัย แม้จะไกล แสนไกล ไกลแค่กาย ................................................. รู้ว่าเจ็บ....ยังยอมทน......อื่ม ข้าพเจ้ามาทักทาย...ผู้หญิงไร้เงา ชื่นชมจ้ะ
2 กุมภาพันธ์ 2547 23:27 น. - comment id 211083
ถึง คุณแว่นดอย
แม้จะเจ็บอย่างไรไม่เคยหวั่น
ด้วยผูกพันคงมั่นไม่ไปไหน
แม้จะเจ็บทนเจ็บด้วยจริงใจ
จึงยอมเจ็บหทัยเพื่อได้รัก
*-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอมานะค่ะ ทราบซึ้งในกำลังใจจริง ๆ ค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด