เดือดร้อนอะไร......ข้าฯเปลือยใจ ...? แม้นรักจะทำงานกับน่านฟ้า ใจเต็มสี...หรรษา....สีหม่นไหม้ ...? ฟ้าก็เห็น....แสงมันสว่าง......จากกลางใจ แต่จะสว่างด้วยสีอะไร...อีกเรื่องกัน บ้างสว่างด้วยแดงโร่แห่งตัณหา บ้างม่วงดำ...ดุจดารกาใน..แรมมืดนั้น บ้างเหลืองอร่าม........ด้วยพุทธจริต......ฤทธิ์ประพันธ์ บ้างฟ้าใส........ขาวกระนั้น.......ด้วยใจตน ก็เพียงกิเลศ.....ราคะ......จะพาไป ตัณหาใหญ่......ในใจ.....ไม่ต้องฉงน.. ล้วนส่งสี........ดุจใจรุ้ง........พุ่งจากตน จะกังวล.......บ่นอะไร........กับใจเรา...?!! ข้าฯทะนุถนอม......กล่อมเกลี้ยง.......เลี้ยงใจข้าฯ เจ้าทารก.......ไร้เดียงสา.....มันมาเข้า มาสิงสู่.........สนุกสันต์.......แสนวันเยาว์ อยากจะเร้า........เร่งอะไร.......ช่างใจมัน..... ต่างคนต่าง......มีกรรม...เคยทำผูก เคยเป็นพ่อแม่ลูก...ผูกใกล้ฝัน หรือเคยสนิท.......เสน่หา........ในปลายบรรพ์ บุปพกาล.....อันผ่านผัน.......วันเนิ่นยาว แม้นรักจะทำงานกับน่านฟ้า จะเปิดใจ........หมื่นครั้งเวลา.......เผื่ออื้อฉาว ข้าฯก็ไม่.......เดือดร้อน........ในเรื่องราว จงข้ามก้าว.......ดูท้องฟ้า......สินั่นอะไร ?? ล้วนคลื่นเสียง...กระซิบกระซาบ.....กำซาบซ่าน จากฝีปาก......ระริกหวาน.......ล้วนขานไข เปิดโทรศัพท์.......ไร้สาย........คายพจน์ไกล หมื่นล้านไหล.........พรูพลั่ง.......ทั้งล้านความ น่ะเปิดใจ.......ในสื่อคลื่น.....ที่หมื่นล้าน แล้วมาสะท้าน.......ใจเดียวข้าฯ....มาหมิ่นหยาม? เอาเครื่องวัด........จับคลื่นเท็จ......เผด็จความ ที่ลุกลาม........หมื่นล้านถ้อย......พร้อยบนฟ้า เครื่องคงสั่น...งันงก...ผงกไม่ทัน ด้วยหนาวสั่น........เท็จวจี.......ที่ผ่านหล้า เสียงโทรศัพท์......ไร้สาย.......พรายผ่านฟ้า ล้วนวจี........เท็จมายา........ในคลื่นไกล ข้าฯมีเพียง......ใจเดียว....ที่คงนิ่ง ไม่เกรงกริ่ง.........ที่จะเผย.....เอ่ยความไข ด้วยความซื่อ.....ถือสัตย์......ซึ่งรัดหทัย จะเดือดร้อน.....ข้าเปลือยใจ.....ทำไม.ฤา???... ..... . ในนามของความรัก ...แห่งกุมภาพิศวาส ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
tiki 10 ก.พ. 2547 17:21 น. - ID 46474 
990
12
0
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:18 น. - comment id 214561
หน้าส่วนตัว
ในกาลครั้งหนึ่งซึ่งนานมา
เจ้าฯเฝ้าถามอยากรู้ข้าฯ ....ว่าใจเหงา
นี้มีใคร...ซุกแอบ...แนบซ่อนเนา
ดูช่างเร้า.....รุกถาม....ทุกความมา
ดาบข้าฯคม....เชือดได้........ในทุกที่
คมดาบนี้......ข้าฝากธรณี......จารให้ข้าฯ
ขอไม่อยาก.......เอ่ยปาก.......ฝากวาจา
ไม่อยากให้.......เพื่อนของข้าฯ ......นี้กระเทือน
แต่ดูเล่า......เจ้าเฝ้า.......ถามเซ้าซี้
อยากรู้โน่น......รู้นี้......หามีเหมือน
ข้าฯดาบคม.....นะเพื่อนเอ๋ย......ข้าฯเคยเตือน
จะเสียเพื่อน......เมื่อดาบข้าฯ........รจนาพจน์.
ข้าฯวางดาบ.......ครั้งนี้......พอทีเถิด
สุดประเสริฐ.......ที่จะเขียน......มันหมดจด
สุดหัวใจ......ข้าใส.......ที่ร่ำรด
เปลือยหัวใจ........ให้ปรากฏ......ก็หมดช้ำ....
เป็นของขวัญ.....จากสวรรค์.......สรรค์มาให้
ก็รับไว้........ประทับใจ.......ไล่ระส่ำ
ฝากชะตา.......ท้าชีวิต.....จิตรื่นล้ำ
ในน้ำคำ.......แห่งคนจร.....บวรกานท์..!!!!.
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:22 น. - comment id 214562
งานคือเงินเงินคืองานบันดาลสุข
หากจะทุกข์เพราะสุขเพลินให้ได้เขิน
เป็นอย่างนี้มาก่อนเก่าหาใช่เขาเชิญ
เพราะงานเดินเขาจึงก้าวข้ามเราไป
ในโลกนี้มีอะไรที่ว่าจะแน่วแน่
มันผันแปรเปลี่ยนแปลงไปมิใช่ใส
มืดมัวใจใครเขาจะว่าก็ช่างประไร
ให้ทำใจเหมือนเป็นพระชนะมาร.
แก้วประเสริฐ.
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:51 น. - comment id 214573
เป็นอย่างนี้มาก่อนเก่าหาใช่เขาเชิญ เพราะงานเดินเขาจึงก้าวข้ามเราไป ???? อ่า ไม่ทราบว่าท่านเขียนไรน่ะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 18:58 น. - comment id 214575
ดีนะเปลือยใจ อิอิ ไม่เปลือย.....
........ ^_^ ..........
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:10 น. - comment id 214582
ดีนะเปลือยใจ อิอิ ไม่เปลือย.....
........ ^_^ ..........
จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร
รหัส - วัน เวลา : 218205 - 10 ก.พ. 47 - 18:58
เปลือยใจไม่เปลือยอก น่ะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:53 น. - comment id 214676
..เรน.. คิดถึงนะคะ...
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:27 น. - comment id 214703
tiki คะ แบบนี้เข้าข่าย เปลือยชีวิต มั้ยคะเนี่ย
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:30 น. - comment id 214711
tiki คะ แบบนี้เข้าข่าย เปลือยชีวิต มั้ยคะเนี่ย
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:48 น. - comment id 214736
อะ อะ ไม่เอา เดี๋ยวโป้ เดี๋ยวตาจะเป็นกุ้งยิง อิ อิ ล้อเล่นให้สนุกครับ
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:53 น. - comment id 214741
มาเปลือยใจให้สำเร็จ เหมือนคนกวดกับวิชา มาให้รู้ให้ศึกษา ว่าตัวฉันหนาเป็นอย่างไร *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น. - comment id 214790
เปลือยใจอย่างเดียว มันยังไม่ถึงแก่นนะคะ ต้องเปลือย.... ด้วย^^ อิอิ มาล้อเล่นกับบทกลอนดีๆน่ะค่ะ...
11 กุมภาพันธ์ 2547 01:34 น. - comment id 214817
..เรน.. คิดถึงนะคะ... จาก : เรน.. รหัส - วัน เวลา : 218306 - 10 ก.พ. 47 - 20:53 โหน้องเรน พี่เพิ่งกลับมาถึงขอตอบน้องเรนคนเดียวก่อนนะค้า แหะแหะ อาบน้ำก่อนจะหนาวตายค่ะ อิอิ รถไฟฟ้าเที่ยวสุดท้ายจริงๆค่ะอิอิ ปกติของพี่ อยู่แล้วละ แบบพอเดินออกยามก็ปิดประตุ่ไง มาแล้ว มาแล้ว รอหน่อยแป๊บนะ
11 กุมภาพันธ์ 2547 01:58 น. - comment id 214823
iki คะ แบบนี้เข้าข่าย เปลือยชีวิต มั้ยคะเนี่ย จาก : รหัสสมาชิก : 6878 - แก้ม .. ป่อง รหัส - วัน เวลา : 218341 - 10 ก.พ. 47 - 21:30 ไม่เข้าหรอกค่ะ แค่วับๆแวมๆ
11 กุมภาพันธ์ 2547 02:01 น. - comment id 214824
อะ อะ ไม่เอา เดี๋ยวโป้ เดี๋ยวตาจะเป็นกุ้งยิง อิ อิ ล้อเล่นให้สนุกครับ จาก : รหัสสมาชิก : 35 - นิติ รหัส - วัน เวลา : 218366 - 10 ก.พ. 47 - 21:48 ล้ออะไร้ เห็นเที่ยวเขียนกลอนห่มผ้าให้ชาวบ้านทุกคืนอะนะคะ ว่าแต่เค้านอนโป๊มั้ยอะ อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2547 02:03 น. - comment id 214825
มาเปลือยใจให้สำเร็จ เหมือนคนกวดกับวิชา มาให้รู้ให้ศึกษา ว่าตัวฉันหนาเป็นอย่างไร *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 218371 - 10 ก.พ. 47 - 21:53 อะคือว่า ใจมันหมื่นล้านสีทุกววัน แล้วแต่วันไหนใจไหนจะมาแรงอะ คะ อย่ามาเอานิยมนิยายอะไรกะเดี่ยนเลยค่ะ เขียนกลอนตามอารมณ์พาไปน่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2547 02:06 น. - comment id 214826
เปลือยใจอย่างเดียว มันยังไม่ถึงแก่นนะคะ ต้องเปลือย.... ด้วย^^ อิอิ มาล้อเล่นกับบทกลอนดีๆน่ะค่ะ... จาก : รหัสสมาชิก : 6327 - ~::นางมารพเนจร::~ รหัส - วัน เวลา : 218420 - 10 ก.พ. 47 - 22:46 อ่าฮ่ะ เบื่อชีวิตระบบระเบียบไรเนี่ยแหละ ว่าแต่ว่าเบื่อมากไม่ได้นะเพราะต่อไปเด็กอายุ ไม่ถึง18 เค้าห้ามอยู่นอกบ้านเกิน4 ทุ่มโดยไม่มี พ่อแม่ เค้าก็ต้องอ่านกลอนพวกเรามากขึ้นอะดินะ ว้า พวก เรท x เรท R ทั้งหลายนี้ต้องเพลาๆกันหน่อยเน้อ......เดี่ยวจะหาว่าไม่เตือน นะ อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2547 04:59 น. - comment id 214836
อ่านแล้วค่ะแต่หนูต่อกลอนไม่ได้ช่วงนี้สมองไม่ทำงานอิๆๆๆๆๆ
11 กุมภาพันธ์ 2547 06:03 น. - comment id 214842
อ่านแล้วค่ะแต่หนูต่อกลอนไม่ได้ช่วงนี้สมองไม่ทำงานอิๆๆๆๆๆ จาก : ไร้ใจ รหัส - วัน เวลา : 218466 - 11 ก.พ. 47 - 04:59 ] ขอบคุณค่ะ ไร้ใจ พี่ทิกิก็กำลังดูหน้าเอ็มอยู่ ว่าหายไปไหนคะ
11 กุมภาพันธ์ 2547 14:27 น. - comment id 214935
ข้าฯวางดาบ.......ครั้งนี้......พอทีเถิด
สุดประเสริฐ.......ที่จะเขียน......มันหมดจด
สุดหัวใจ......ข้าใส.......ที่ร่ำรด
เปลือยหัวใจ........ให้ปรากฏ......ก็หมดช้ำ....
เป็นของขวัญ.....จากสวรรค์.......สรรค์มาให้
ก็รับไว้........ประทับใจ.......ไล่ระส่ำ
ฝากชะตา.......ท้าชีวิต.....จิตรื่นล้ำ
ในน้ำคำ.......แห่งคนจร.....บวรกานท์..!!!!.
ซ่านเสนาะเพราะพริ้ง....ทิ้งจากฟ้า
ดุจวสันต์.......ชะโลมมา...คราประสาน
ดั่งหัตถ์ท่าน......เอื้อมล้ำ....เลื่อนสำราญ
โอบบ่าข้าฯ......เข้าจบจาร.......เคียงในกร....
เหมือนโหยไห้........โหยหา....ทั้งชีวิต
แนบสนิท.......เย็นอุรา........ค่าอักษร
อีกหัตถ์หนึ่ง......เอื้อมผ่าน....ทิฆัมพร
ซึ่งบทกลอน.......สานหทัย....ยากใครจาร
.....
แทบพระบาท......พาดเกศา....มาประทับ
เสียงสดับ.....รับในจิต....เสพย์สมาน
ว่าจะกรอง......พ้องฝัน.......นิรันดร์กาล
ให้เคียงผ่าน.....พิศวาส....ทุกชาติเทอญ..
.
13 กุมภาพันธ์ 2547 04:17 น. - comment id 215539
อย่านำสภาวะการณ์ในบางจุดบางกรณ๊ ไปรวมกับสภาวะการณ์ที่อื่นกรณีอื่น อย่าเหมารวม ใช้วิจารณญานแยกแยะ ว่าใครคนนั้นเขามีเจตนาอย่างไร เพื่อความสบายใจของใครสักคน เพื่อทำให้ความปวดร้าวของใครหายไป เพื่อปลดความทุกข์ใจ เพื่อให้กำลังใจให้ใครรู้สึกว่าตนเองมีค่าขึ้น เพื่อถ่ายทอดความเอื้อเอ็นดู เพื่อบอกถึงความรักที่มีอยู่ในใจ เพื่อขับไขความสุขที่หยิบยื่นให้อีกคนอย่างสูงค่า แต่ทั้งหมดนี้นั้น หากอีกฝ่า ย หรือฝ่ายตรงข้ามอื่นซึ่งเสียผลประโยชน์นำมาหักล้าง นำมาทอดกลางตลาดกลางลานเย้ยเยาะ คำว่ารักคำนั้นก็กลายเป็นก้อนกรวดที่คั่วในกระทะร้อนๆโยนใส่กันไป ผู้ให้ปราถนาเช่นนั่นหรือ มิได้เลย ผู้ให้ยังคงมีความยินดีใสเย็นจะให้ ดุจดังเมื่อเรามีเจตนาจะตักบาตรให้พระ บุญนั้นเกิดแล้วนับแต่เมื่อมีเจตนาความจงใจที่จะให้ ไม่ต้องตามไปดูว่าเมื่อให้ไปแล้ว เค้าจะได้รับมันจริงๆไหม เค้าดื่มกินหรือยกไปให้ใครดื่มกิน เค้าพอใจ หรือไม่พอใจ หน้าที่ของผุ้ให้ย่อมเสร็จสิ้นลงนับแต่เจตนาจะให้ ฉันใด ฉันนั้น...เมื่อเขามีเจตนาจะเอ่ยคำว่า ฉันพอใจใน....สิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักในสิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักที่เธอได้ทำสิ่งที่ดีนะ ฉันรักเพราะเธอช่างเป็นคนดี ได้ทำสิ่งที่ดีนะ คำนั้นย่อมยังคงสูงค่าอยู่เช่นเดิม ยังเป็นสัจจธรรมอยู่เช่นนั่น ส่วนใครจะนำไปลงกระทะร้อนคั่วสาดกันนั้น ก็กรรมของแต่ละคน แต่ผู้ส่งให้ คงมิปราถนาจะคิดเช่นนั่น ดินสอสีฟ้า plara81@hotmail.com พึงรับธรรมข้อการให้วาจาสุภาษิต พึงรับธรรมข้อการให้วาจายกย่องชมเชย พีงรับธรรมข้อการให้วาจาอันเป็นที่รักต่อกัน เพราะนั่นเป็นบุญที่เขาให้แก่เธอมา อย่าได้นำบุญนั้นไปแปลงเป็นบาป ด้วยไปคิดว่ามันช่างแสนร้ายที่เขาไปให้คนใดใครต่อใครไม่ได้ให้ฉันคนเดียว เขาจะให้ใคร ก็เรื่องของเขา แต่เมื่อเขาเจตนาจะให้เรา นั่นก็เป็นความงามที่สุดของชีวิต ที่เราควรนำมาพินิจพิจารณาในมิตรภาพอันหอมหวานที่ให้ต่อกันนะคะ พี่ว่าจะตอบนิดเดียว แต่เห็นชื่อคุณคือน้องในบางกอกซีตี้ด้วย จึงตอบยาวเลยนะคะ นำมาตอบไว้ที่นี่ด้วยอิงเรื่องเดียวกันมา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
