เธออาจเห็นฉันสดชื่นคืนสุขสันต์ โดยไม่รู้ในใจฉันนั้นหวั่นไหว ไม่มีสุขมีแต่เศร้าเหงาหัวใจ แม้นน้ำตาจะไม่ไหลในสายตา แต่รู้ไหมมันเจ็บลึกผนึกแน่น ตั้งแต่วันฟอแฟนแสนห่วงหา กับมาจากพรากไปให้ไกลตา แถมยังมีคนใหม่มาคอยเคล้าคลอ จึงเหลือฉันเดียวดายภายใต้โศก มองดูโลกเปลี่ยนไปในใจท้อ แต่ภายนอกสิ่งที่เห็นเด่นเพียงพอ คือภาพสอแสนสุขไม่ทุกข์ตรม
ผู้หญิงไร้เงา 3 พ.ค. 2547 21:21 น. - ID 52686 
937
42
0
3 พฤษภาคม 2547 21:41 น. - comment id 259680
มาเยี้ยมบ้างครับ อิอิ
3 พฤษภาคม 2547 21:43 น. - comment id 259681
เศร้าจังค่ะ พี่ตูน ผู้หญิงไร้เงา แสนเศร้า วันนี้ ได้แวะมาเป็นคนแรก ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
3 พฤษภาคม 2547 21:44 น. - comment id 259683
สอคือเศร้าขอให้เจ้ากลับเป็นสุข อย่าได้ขลุกทุกข์ใจในวันเหงา แม้ฟอแฟนจะทิ้งหญิงไร้เงา อย่ามัวเศร้าเอาน้ำตาราโศกเลย... ..เศร้า เคล้าน้ำตา จริงๆ เลย.. ..
3 พฤษภาคม 2547 21:44 น. - comment id 259684
แต่ว........ โดนชิงตำแหน่งไปแล้ว หน้าแตกกลางอากาศเลยเรา อิอิ
3 พฤษภาคม 2547 21:50 น. - comment id 259692
ยิ้มได้แม้น ในใจ จะเป็นทุกข์ ในความสุข.. แลเหมือน ..มองไม่เห็น แต่อยู่ได้ อย่างที่เห็น อย่างที่เป็น แอบซ่อนเล้น ความเศร้า เคร้าน้ำตา ทำไมผม ต่อกลอน เศร้าแบบนี้ นะ ม่ายยยยยยยย
3 พฤษภาคม 2547 21:54 น. - comment id 259694
@ไยเธอเศร้าเพราะเขาปวดร้าวจิต.... เธอไม่คิดหรือว่ามีคนห่วงหวง... ถึงเธอเจ็บฉันปวดรวดร้าวทรวง... อยากจะตามถามทวงล่วงรู้ใจ... @ความรักอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด... อาจพลั้งผิด...ผิดพลาด...เกินทนไหว... ฉันก็เป็นอีกคนที่เคยทุกข์ใจ... จึงไม่อยากเห็นใคร...เสียน้ำตา... วันนี้กลอนเศร้านะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ คิดถึงพี่ตูนเสมอ
3 พฤษภาคม 2547 21:56 น. - comment id 259697
หน้าส่วนตัว
จะมีใคร เข้าใจความรู้สึกฉันบ้าง
ว่าคนของใจไปไกลห่าง ฉันต้องอ้างว้างเดียวดายแค่ไหน
ถึงแม้รอบข้าง จะมีผู้คนมากมายสักเท่าไร
แต่มันก็ไม่เคยทำให้ ความเหงาใจ ห่างหายไปได้เลย
** น่านะ .. คุณตูน .. ฟอแฟนเปี๊ยนไป .. แต่พอเพื่อนคนนี้ยังเหมือนเดิมนะคะ .. ไม่เจอะกันนานคิดถึงจังเล้ย .. แก้มไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาทักทายเลย .. หวังว่าคงยังไม่ลืมกันนะคะ **
3 พฤษภาคม 2547 22:22 น. - comment id 259724
เศร้าเหงารัก ไม่ทักมาพักพิง โถมรักหาใจให้ถวิล รักจริง ๆ มีบ้างไหมขอพบเจอ เศร้านะตูน
3 พฤษภาคม 2547 22:23 น. - comment id 259727
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ฉันรู้ เธอเฝ้าดู เขาเสมอ อยากได้พบ อยากได้เจอ อยากได้เห็น แต่เมื่อเขา แปรไป ใจโอนเอน จึงต้องเก็บ ซ้อนเร้น ที่เจ็บใจ ในตอนนี้ ไม่มีใคร มาเฝ้ามอง ถ้าอยากร้อง ก็ร้องเถอะ อย่าเก็บไว้ ฉันจะอยู่ เป็นเพื่อน ให้อุ่นใจ ไม่มีเขา ไม่เป็นไร ยังมีกัน .......... แวะมาเป็นกำลังใจครับ ^_____^ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
3 พฤษภาคม 2547 22:30 น. - comment id 259733
ขอเธออย่าเศร้าเพียงเขาจาก ขอจงอย่าลำบากยามขาดเขา อย่าเพียรเก็บเอาไว้อยู่ในเงา อย่านึกถึงคำว่าเราให้เศร้าใจ **เศร้าจังค่ะพี่ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
3 พฤษภาคม 2547 22:49 น. - comment id 259748
เพราะแบบเศร้าลึกๆจัง ------------ เก็บซ่อน บางสิ่งเอาไว้ มิให้ บางคนได้เห็น ภายนอก ต่างจากภาพใน ที่เป็น อยากบอกว่า...บางสิ่งที่เห็น มิใช่สิ่งที่เป็นเสมอไป
3 พฤษภาคม 2547 22:55 น. - comment id 259753
วันนี้คุณผู้หญิงไร้เงามาแบบเศร้า ๆ แต่ก็เคล้าอารมณ์รักที่ห่วงหา เห็นว่าเขาจากไปจนไกลตา แถมยังหาคู่ใหม่ไว้คลอเคลีย ... เศร้า ๆ แบบร้าวลึกอะนะ.
แวะมาทักทายและให้กำลังใจกันเช่นเคยครับ
ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปอ่านงานและให้กำลังใจกันและกันด้วยดีเสมอมา...
3 พฤษภาคม 2547 23:37 น. - comment id 259784
ถึง คุณไร้เงา
ขอบคุณการเยี่ยมเยือน
เสมือนเพื่อนกับตัวฉัน
ขอบคุณอีกครั้งแล้วกัน
ที่แวะมาหาฉันนะคนดี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณถนนสายเก่า&ตะวันรอน
ด้วยวันนี้เปลี่ยนแนวแล้วรู้ไหม
เพราะวันก่อนแต่งให้กลอนแสนหวาน
จึงได้ปรับเปลี่ยนใหม่ให้ร้าวราน
แทนความหวานซาบซึ้งตรึงทรวงใน
*-*วันนี้น้องวาไม่ใช่คนแรกนะค่ะ คนที่สองค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณกุ้งหนามแดง
หากเปลี่ยนได้จะรีบรับปรับเปลี่ยนใหม่
ให้ดวงใจยืนอยู่คู่สุขสันต์
แต่ที่เห็นที่เป็นอยู่รู้ไหมนั่น
มันเหงาเศร้าในชีวันนั้นเหลือใจ
*-*เมื่อมีคนมาให้กำลังใจแบบนี้ รับประกันสุขไม่ทุกข์เศร้าแล้วค่ะ*-*
ถึง คุณถนนสายเก่า&ตะวันรอน
เย็บให้เอาไหมจ๊ะ
จะเย็บด้วยใจเลยหละรู้ไหม
หากวาคนดีนี้สนใจ
มาม๊ะมาเย็บให้ใจเติมเต็ม
*-*หน้าแตกกลางอากาศ ฉะนั้นจะเย็บใจให้แทน อิอิ แล้วจะได้เย็บไหมเนี่ย อิอิ*-*
ถึง คุณ when i fall in love
ยังยิ้มได้แม้นใจไม่สุขสันต์
ในทุกวันแม้นเศร้าหมองครองนักหนา
แต่ยังยิ้มพริ้มพายในสายตา
ไม่ให้ใครรู้ว่าเราเศร้าใจ
*-*กลอนน่ารักดีค่ะ ถือว่าแต่งให้ผู้หญิงไร้เงาแล้วกันนะค่ะ เพราะตัวคุณไม่เศร้าอยู่แล้ว จริงไหมจ๊ะ*-*
ถึง คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ด้วยความรักเก่าก่อนในตอนนั้น
ทำให้เราไหวหวั่นฝันห่วงหา
แต่แล้วกลับมาทุกข์ปลุกวิญญา
ทำให้เรามีน้ำตามาครองใจ
เมื่อคนรักเคยห่วงหาพาห่างหาย
ทิ้งเราต้องเดียวดายให้หวั่นไหว
จึงได้เกิดความรักหักมลาย
และสลายลงไปในพริบตาย
*-*ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้เสมอ ๆ นะค่ะ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณแก้ม..ป่อง
ใครจะลืมเธอได้ลง
โดยเฉพาะคนมั่นคงอย่างฉัน
ไม่มีวันลืมความผูกพัน
ที่เราสองอยู่มีให้กันหรอกคนดี
*-*แหมใครจะลืมน้องน่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอย่าแก้ม..ป่องได้หละค่ะ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาไม่ลืมแก้ม..ป่อง ห้ามแก้ม...ป่องลืมผู้หญิงไร้เงาหละรู้ไหม ไม่งั้นร้องไห้ไม่หยุดด้วย อิอิ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
เศร้านักรักนี้ที่ผิดหวัง
โดยเธอพลั้งเผลอไปให้ใจเผลอ
จึงได้มีคนใหม่ให้เจอะเจอ
และลืมฉันเสมอคนเคยรัก
*-*เศร้าได้ก็สุขใจได้ค่ะคุณแม่จิตร อย่าไปคิดมากเลยนะค่ะ*-*
ถึง คุณFirst_January
งั้นขอร้องเพลงหน่อยไม่บ่อยนัก
ที่จะมีคนตระหนักมาพักใกล้
จึงขอร้องเพลงเก่าเฝ้าห่วงใย
ตามสไตล์หวานใสก็แล้วกัน
*-*บอกให้ผู้หญิงไร้เงาร้องไห้ เดี๋ยวน้ำตาก็ท่วมเว็บกลอนไทยหรอกค่ะ ฉะนั้นผู้หญิงไร้เงาขอร้องเพลงแทนแล้วกันนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณatm
จะไม่เศร้าลืมเขาไปให้หมดสิ้น
และจะไม่ถวิลสิ้นห่วงหา
ด้วยรู้ดีวันนี้ที่ผ่านมา
เขาไม่เคยห่วงหาเรานี้เลย
*-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำปลอบโยนของน้องนะค่ะ ขอบคุณค่ะ*-*
ถึง คุณพันดาว
เห็นด้วยกับคุณนะคนดี
กับภาพที่มีบางทีที่มองเห็น
อาจไม่ใช่สิ่งภายนอกหรอกที่เป็น
เพราะข้างในไม่มองเห็นเป็นประจำ
*-*ชอบกลอนบทนี้คุณจัง แต่ตอบได้ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้เสมอมาค่ะ*-*
ถึง คุณเกียรติ กรัชกาย
ด้วยอารมณ์หวานซึ้งซึ่งห่วงหา
ฉันแต่งมานานหนักหนาแล้วรู้ไหม
จึงแต่งเปลี่ยนรูปแบบแตกต่างไป
ให้ได้รับได้รู้ไว้ในหลากอารมณ์
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและขอบคุณคำชมที่มอบให้ค่ะ*-*
3 พฤษภาคม 2547 23:59 น. - comment id 259802
จะโศกไปใยเล่าเรื่องเศร้าโศก
แม้นวิปโยคโศกจิตที่แฟนหาย
เขามีรักใหม่ให้ชอกช้ำระกำกาย
ขวนขวายหาใหม่เย้ยเขาให้เศร้าใจ
แก้วประเสริฐ.
4 พฤษภาคม 2547 00:05 น. - comment id 259806
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ขอฉันอยู่คนเดียวอย่างเปลี่ยวเหงา
ดีกว่ามีใครแทนเขาเฝ้าห่วงหา
ด้วยรู้ดีนิสัยเราในวิญญา
ไม่ใช่ดีนักหนากว่าใครใคร
*-*ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ แต่แบบนี้ขอไม่ปฏิบัติตามนะค่ะ อิอิ*-*
4 พฤษภาคม 2547 00:41 น. - comment id 259830
เศร้าจัง แต่อ่านแล้วยิ้มได้
4 พฤษภาคม 2547 03:40 น. - comment id 259900
อักษรย่อทำให้หัวร่อทั้งน้ำตาน่ะ....^_^
4 พฤษภาคม 2547 04:44 น. - comment id 259913
ในความฝัน..
เราด้นดั้นหาไป
ไม่พบอะไร..
เรางง
ในความจริง
ชีวิตเศร้าเสียต้องปลง
แล้วใดเล่าจะมันคง
ต่อชีวิตและจิตใจ
พอแล้วจึงดี
ไม่ใช่ดีแล้วจึงพอ ใช่ไหม
ถ้าเช่นนั่นสิ่งที่มีก็ดีแล้วไป
ทำจิตใจให้สดใส..แม้นข้างในจะตรมน้ำตา
ทิกิ_tiki
4 พฤษภาคม 2547 05:45 น. - comment id 259944
ใยถึงเศร้าเหงาใจได้เช่นนี้ บทกวีปนน้ำตาหาสุขใจ แม้ตัวเธออ้างว้างไมมีใคร ให้รู้ไว้ว่าในใจฉันยังคอย @@@@@@@@@@ ใยจึงเศร้าเล่าคนดั
4 พฤษภาคม 2547 06:10 น. - comment id 259963
ร้องไห้ออกมาบ้างก็ได้ เพื่อความชอกช้ำจะได้ผ่อนคลาย ระบายออกมาบ้าง ยังมีคนคอยเช็ดน้ำตา..อยู่เป็นเพื่อนบนหนทาง เมื่อมีคนเคียงข้าง..ใจคงหายอ้างว้าง..ไปเอง แวะมาเยี่ยมพี่ตูนนะคะ มาซะเศร้าเลยวันนี้ ..รักและคิดถึงเสมอค่ะ..
4 พฤษภาคม 2547 08:09 น. - comment id 260002
หายหน้าไป หลวงหลายวัน อาจผันเปลี่ยน เป็นบทเรียน สามวันพราก จากเป็นอื่น แฟนลืมเลือน เตือนใจ เจ้าขวัญยืน จะได้คืน เฝ้าบ้านกลอน อย่าร่อนไป นี้แหละหนา คราวหน้าก็ต้องอยู่โยงเฝ้าไว้ประจำ อย่าหนีหายไปนาน ฟอแฟนคงไม่แฟบไป แต่ก็ยังดีที่มีสอสุก ค่อยเบาใจไปด้วยครับ
4 พฤษภาคม 2547 08:42 น. - comment id 260010
ไม่อาจเศร้าเหงาใจในโลกกว้าง ไม่อ้างว้างเดียวดายแม้ใจเหงา เพียงเพราะที่นี่ยังมีพวกเรา ที่คอยปลอบเล้าประโลมให้สมใจ เขาจากไปใยต้องใส่ใจเขา ยังเหลือพวกเราอยู่เธอเอาไว้ไหน ขอเพียงอย่าได้ลืมพวกเราจากข้างใน ยังคงไว้ความทรงจำที่แสนดี เป็นกำลังใจให้นะ ...แด่เธอผู้หญิงไร้เงา
4 พฤษภาคม 2547 09:39 น. - comment id 260019
ถึง คุณอัณณพ
เมื่อคุณอ่านแล้วยิ้มได้
ฉันก็แสนสดใสไม่เศร้าหมอง
รับประกันในวันนี้ทุกหองห้อง
จะไม่นองน้ำตาทุกคราไป
*-*คำแสนสั้น แต่ประจำใจจังเลยค่ะ ดีใจมากนะค่ะที่คุณอ่านแล้วยิ้มได้ ขอบคุณค่ะ*-*
ถึง คุณ toneliu
แค่เธอยังหัวเราะ
ถึงแม้นจะเหมือนเยาะแก้มยิ้ม
ก็ดีกว่าเศร้าเหงาพิมพ์
ไม่มีรอยยิ้มบนรอยน้ำตา
*-*แม้นจะหัวเราะทั้งน้ำตา แต่ดีกว่าไม่ได้หัวเราะเลยมิใช่หรือค่ะ อิอิ (หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ*-*
ถึง คุณtiki
เมื่อเราพยายามตามหาฝัน
ที่สีสันต์สดสวยระรวยหอม
จึงทำให้เราคล้ายได้ตรมตรอม
แต่พร้อมยอมให้พบฝันฉันจึงทำ
*-*ชอบกลอนของคุณพี่บทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอบคุณที่แต่งให้นะค่ะ*-*
ถึง คุณเรไร
ความอ้างว้างอยู่ข้างข้างไม่ห่างหาย
แถมยังใกล้ชิดกายได้มากหนอ
แต่เมื่อเธอมาใกล้ใจเคล้าคลอ
ความเศร้าหนอกับมลายหายทันใด
*-*เศร้าบ้างสุขบ้างเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มอบให้ ตอนนี้ยิ้มได้แล้วค่ะ*-*
ถึง คุณนางฟ้าซาตาน
อยากจะร้องให้น้ำตามันไหล
เพื่อคลายความทุกข์ใจไปจากฉัน
แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดในชีวัน
จึงไม่ร้องได้สักครั้งอย่างตั้งใจ
ได้แต่เจ็บทนเจ็บอยู่อย่างนั้น
ทั้งที่จริงแล้วฉันยังหวั่นไหว
อย่าปลดปล่อยความเศร้าเหงาในใจ
และมีใครเคียงข้างมิห่างกาย
*-*ก็เศร้าบ้างสุขบ้างนะค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจ รักและคิดถึงคุณเสมอเช่นกันค่ะ*-*
ถึง คุณชัยชนะ
คนกำลังเศร้าหมองและครองเศร้า
แทนที่พี่จะเฝ้าคอยปลอบขวัญ
กับซ้ำเติมเพิ่มวาจาให้จาบัณ
ทำให้ฉันแสนช้ำฉ่ำน้ำตา
*-*แหมนึกว่าจะมาปลอบใจกัน กับมาซ้ำเติมให้ซ้ำหนักขึ้นไปกว่าเดิม อย่างนี้ร้องไห้ดีกว่าค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณรุ้งสวรรค์
จะเลิกเศร้าเหงาหงอยและน้อยจิต
เมื่อมีมิตรชิดใกล้ให้สุขสันต์
จบเสียทีความเศร้าเหงาชีวัน
เมื่อมีเธอเคียงข้างฉันทุกวันเวลา
*-*ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้เสมอนะค่ะ รักและคิดถึงคุณจัง หายไปไหนมาหละค่ะ รู้ไหมว่าคิดถึงค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 09:40 น. - comment id 260020
บางสิ่งที่ไม่สามารถระบายออกมา อาจเพราะน้ำตา ไม่อาจแทนค่าของความรู้สึกได้ ใบหน้าหม่นหมองไม่สามารถบ่งบอก ความเจ็บช้ำภายใน ไม่อาจสรรหาถ้อยคำใด เพียงแบ่งเบาบรรเทา แก่หัวใจ... ได้เลย ฮือๆ ทำไมมันเศร้าอย่างนี้ ขอเศร้าด้วยคนค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ น้องนางค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 09:52 น. - comment id 260023
ถึง คุณเพียงคนเดียว
บางสิ่งที่อยู่ข้างใน
ไม่สามารถให้ใครับรู้ได้
เพราะภายนอกแสนสุขสบาย
แต่ภายในใจกายกับทุรนทุรายเหลือเกิน
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 10:00 น. - comment id 260028
พี่ตูนเศร้าจัง.. แพ็คเป็นกำลังใจให้เสมอนะคับ..^_^
4 พฤษภาคม 2547 10:03 น. - comment id 260031
ถึง คุณรักคุณคับ
ขอบคุณนะคนดี
กับกำลังใจที่มีที่มอบให้
และอย่าได้ห่วงไป
พี่ไม่เป็นอะไรจริงจริง
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอนะค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 11:11 น. - comment id 260066
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: อ ย่ า เ ศ ร้ า หั ว ใ จ ไป เ ล ย เ ล่ า ไ ม่ มี เ ข า ฉั น ยั ง อ ยู่ ไ ม่ ไ ป ไ ห น จ ะ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง เ ธอ ต ลอ ด ไ ป ยิ้ ม ทั้ ง ใ จ ใ ห้ ฉั น น ะ ค น ดี :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::;;; **-** ม า ป ลอ บ จ า ย ใ ห้ค ล า ย เห ง า จ้ า ...
4 พฤษภาคม 2547 11:29 น. - comment id 260080
น้ำตาไหล ใจคิด พินิจ คิดฝัน ร้อยรักเป็นรางวัล มอบกำนัล แด่คุณเธอ .. ผู้หญิงไร้เงา
4 พฤษภาคม 2547 12:00 น. - comment id 260094
ถึง คุณน้ำใส
จะเลิกเศร้าเหงาจิตไม่คิดถึง
คนเคยซึ้งใกล้ชิดสนิทฝัน
ด้วยตลอดนี้มีเธอใกล้ในชีวัน
จึงทำให้ตัวฉันยิ้มรื่นเริงบันเทิงใจ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาปลอบใจ แบบนี้เห็นทีต้องเลิกเศร้าแล้วค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณวิจิตร ภู่เงิน
ขอบคุณของกำนัลที่มั่นให้
ขอบคุณกำลังใจที่ให้ฉัน
ขอบคุณมิตรไมตรีมีให้กัน
ขอบคุณแม้นจะสั้นแต่ฉันกลั่นมันจากใจ
*-*ขอบคุณค่ะกับทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบให้ ซึ้งใจจัง*-*
4 พฤษภาคม 2547 12:14 น. - comment id 260108
ที่ฉันไม่มีน้ำตา ไม่ได้หมายความว่าร่าเริงแจ่มใส ไม่ได้หมายถึงว่าไม่ได้เสียใจ แต่เพราะฉันต้องเก็บทุกอย่างเอาไว้ไม่ให้ใครเจอ ปลาวาฬมาแบบมั่ว มาทักทายนะคะ และมาอยู่เป็นเพื่อนพี่ผู้หญิงฯอีคนนะคะ
4 พฤษภาคม 2547 12:33 น. - comment id 260128
ถึง คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
การไม่มีน้ำตา
ก็ใช่ว่าไม่เจ็บช้ำ
แต่ยิ่งกว่าอีกที่จะถลำ
และมักจะเจ็บช้ำกว่าคนที่พร่ำมีน้ำตา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน กลอนน้องไม่มั่วนะค่ะ แต่งได้ดีค่ะ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 13:35 น. - comment id 260161
น้ำตาเจ้าไม่ใช่สิ่งเลวร้าย เจ็บปางตายก็ให้หลั่งรินไหล ทนเก็บไว้มีแต่ทำร้ายใจ ซบที่ไหล่ฉันได้ถ้าต้องการ
4 พฤษภาคม 2547 14:34 น. - comment id 260205
ถึง คุณยโส
อยากจะหลั่งน้ำตาพาลืมเศร้า
แต่ตัวเรายังอับเฉายังเศร้าอยู่
แถมน้ำตาที่เคยไหลเคยพร่างพรู
กลับไม่รู้อยู่ที่ไหนใยไม่มี
จึงต้องเศร้าหนาวเหน็บเก็บความช้ำ
ไว้เพียรจำเรื่อยไปไม่หลีกหนี
ยอมรับได้แล้วหละนะคนดี
ว่าฉันนี้ต้องครองเศร้าเหงาชีวัน
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
4 พฤษภาคม 2547 14:47 น. - comment id 260225
ที่ฉันไม่มีน้ำตา... ไม่ได้แปลว่าเก่งกล้าใจหาญ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าอ่อนแอร้าวราน หากแต่ ต้องการระบายความต้องการ ออกมา
4 พฤษภาคม 2547 14:51 น. - comment id 260232
ถึง คุณตฤณ
การที่ฉันไม่หลั่งน้ำตา
ก็ใช่ว่าฉันไม่รู้สึกรู้สากับการลาจาก
แต่ก็ใช่ว่าฉันจะเจ็บกับความพลัดพราก
เมื่อตอนเธอลาจากมากเกินไป
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
4 พฤษภาคม 2547 15:09 น. - comment id 260249
ชายชาตรีไม่มีน้ำตา.....จริงหละหรือ ?
เป็นเรื่องลือที่เล่าขานนานหนักหนา
เหล่ามนุษย์ปถุุชนคนธรรมดา
มีน้ำตาเอาไว้ล้างความอาลัย
เรื่องโศกเศร้าเหงาใจในมนุษย์
วิถีพุทธว่าสัจธรรมตามวิสัย
ไม่รู้ทุกข์......ไม่รู้โศก......ไร้น้ำใจ
เกิดทำไม.......ให้อายคนทั้งโลกา
4 พฤษภาคม 2547 15:24 น. - comment id 260268
ถึง คุณdoctorchira
มนุษย์บนโลกใบใหญ่
คงไม่มีใครเหมือนกันหมด
เพราะบางคนสะอาดงามงด
และบางคนหมดจดทั้งหัวใจ
และยังมีอีกบางส่วน
ที่รู้สึกได้ล้วนจะกล่าวไข
มีสิ่งไม่ดีติดตัวและติดใจ
จึงไม่อาจเป็นมนุษย์ได้ก็ยังมี
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้มา กลอนคุณแต่งได้ดีนะค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 15:49 น. - comment id 260305
เพราะมากค่ะพี่ตูน พี่ตูนเศร้าจางเลย ยังไงก้อมาอยู่เปงเพื่อนด้วยคนนะคะ เฮ้ ที่เต็มแล้ว อึดอัดจัง หลบให้ช็อกนั่งเปงเพื่อนพี่ตูนหน่อยสิคะ อิๆ มาทักทายค่า ** ^____________^ **
4 พฤษภาคม 2547 16:06 น. - comment id 260333
ถึง คุณช็อกโกแล็ต
เราคนกันเอง
ใยน้องต้องเกรงใจ
หากที่ไม่ว่าไม่เป็นไร
ที่ในใจยังรอเธอ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน ยังไงถ้าที่ตรงนี้ไม่ว่างก็มานั่งกลางใจเลยแล้วกันค่ะ อิอิ รับประกันว่างแน่นอนจ๊ะ อิอิ*-*
4 พฤษภาคม 2547 16:58 น. - comment id 260400
..สวัสดีค่ะ.. ..ใช่มีเธอเดียวดายภายใต้โศก คนทั้งโลกเดียวดายมากมายอยู่ อย่าหมองนะคนดี..เรานี้รู้ ก็เป็นคู่..คลายเหงาและเศร้าซม ..คิดถึงค่ะ...~-~..
4 พฤษภาคม 2547 19:06 น. - comment id 260494
มาเป็นเพื่อนนะ
4 พฤษภาคม 2547 21:44 น. - comment id 260608
ถึง คุณซอมพลอ
ต่อไปนี้จะเลิกแล้วความเดียวดาย
เมื่อมีเธอเคียงข้างกายให้เหมาะสม
จะผูกติดใกล้ชิดความภิรมย์
และชื่นชมความสุขทิ้งทุกข์ใจ
*-*รักและคิดถึงคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะคุณซอมพลอ*-*
ถึง คุณน้ำ
ขอบคุณพี่น้ำคนดี
ที่แวะมาอยู่เป็นเพื่อนตรงนี้กับฉัน
ขอบคุณอีกครั้งด้วยแล้วกัน
กับกำลังใจที่ทุกวันให้ฉันมา
*-*ขอบคุณค่ะคุณน้ำที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันคะ*-*
5 พฤษภาคม 2547 20:03 น. - comment id 261363
อย่างนี้เรียก..น้ำตาตกในใช่ไหมหนอ มิได้ร้องเพื่อขอความสงสาร แต่อยากร้องด้วยใจนั้นทรมาน ใช่จะวานให้เธอนั้นกลับมา ........................................... ข้าพเจ้าทักทายจ้ะ...ผู้หญิงไร้เงา .....ตอนนี้ยังยิ้มได้ใช่ไหมจ้ะ... เขียนได้มากเลย..เป็นกำลังใจนะ
5 พฤษภาคม 2547 20:19 น. - comment id 261374
ถึง คุณแว่นดอย
เขาเรียกว่าน้ำตาตกข้างใน
และมักจะช้ำยิ่งใหญ่ในทุกครั้ง
แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรใจต้องพัง
ฉันก็ยังยิ้มได้เสมอเลย
*-*ขอบคุณการทักทายสม่ำเสมอที่มอบให้นะค่ะ ปลื้มจังและดีใจที่ได้พบคุณนะค่ะ คุณแว่นดอย คิดถึงจัง ส่วนตอนนี้ยังยิ้มได้ค่ะรับประกัน*-*
7 พฤษภาคม 2547 16:16 น. - comment id 262522
พี่อาจจะมาช้า โอ้น้องจ๋าอย่าเศร้าใจ ถึงเขาจะจากไป อย่าอาลัยใจเศร้าตรม มองดาวที่พราวฟ้า คงกลับมาได้สุขสม รักแท้..อภิรมย์ พราวพร่างพรมในใจเธอ....ฯ ขอให้มีความสุขนะคะ...มาเป็นแรงใจให้น้องจ๊ะ..
7 พฤษภาคม 2547 17:21 น. - comment id 262585
ถึง คุณราชิกา
ขอบคุณพี่คนดี
ที่มากมีความห่วงหา
ขอบคุณเสมอมา
กับอุราที่ให้กัน
ขอบคุณในทุกอย่าง
แม้อ้างว้างข้างชีวัน
รู้ไหมใจผูกพัน
กับคุณนั้นในชีวี
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและแรงใจที่มอบให้กัน รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
7 พฤษภาคม 2547 18:56 น. - comment id 262668
แวะมาเยี่ยมครับ สบายดีป่ะครับ เมกสบายดีนะครับ (ใครถามตูอ่ะนี้ คิคิ) เมกอ่ะ ช่วงนี้กำลังร่ำซ่ำครับ คิคิ (ไม่อยากรอคำถาม ตอบซะเยยอ่ะ) คิคิคิ โชคดีครับ ... เมก..คนหัวใจสะออน คิคิ
7 พฤษภาคม 2547 19:29 น. - comment id 262686
ถึง คุณเมกกะ
ฉันเองก็สบายดี
และสบายอยู่อย่างนี้ทุกวีทุกวัน
ซึ่งฉันก็ขอรับประกัน
จะไม่มีวันไม่ยอมสบาย
*-*สวัสดีค่ะคุณเมกกะ ผู้หญิงไร้เงาสบายดีค่ะ และดีใจที่คุณเองก็สบายดีนะคะ ยังไงก็ขอให้คนหัวใจสะออน โชคดีเช่นกันค่ะ อิอิ*-*
13 พฤษภาคม 2547 21:14 น. - comment id 267243
ทุกครั้งที่มองดูฉันเหมือนเข็มแข็ง
ทั้งยังแสร้งฝืนยิ้มหัวเราะร่า
แท้จริงแล้วหัวใจ....มีน้ำตา
รอรักเธอคืนมา....เหมือนดังเดิม...
คิดถืงผู้หญิงไร้เงาจังเลย....
14 พฤษภาคม 2547 16:41 น. - comment id 267664
ถึง คุณImagine
อาจเห็นฉันแสนสดใส
ทั้งที่ใจแสนเหว่ว้า
รอคอยคุณกลับมา
เจ้าน้ำตาไหลประจำ
*-*คิดถึงคุณทรายเช่นกันค่ะ นานแล้วที่ไม่พบกัน แต่ความรู้สึกห่วงใยนั้นยังคงมีให้เสมอค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
