มองภาพเธอไห้หวนชวนคิดถึง เฝ้ารำพึงพิสมัยหทัยฉัน ก่อนแนบใจไม่เคยร้างห่างสัมพันธ์ ผ่านคืนวันมีเธอนั้นที่แสนดี ทุกรู้สึกในส่วนลึกยังห่วงหา ยอดกานดาปิ่นรักดวงใจนี้ ปรารถนาความอบอุ่นในชีวี ทุกวิถีพึงพบประสบงาม ขอคุณพระคุ้มครองประคองเจ้า อย่าได้พบความโศกเศร้าอันเกรงขาม โปรดประทานความสุขทุกโมงยาม คอยติดตามทรามสงวนนวลละออ ด้วยจำใจจำจากด้วยใจรัก จำต้องจักพลัดพรากมิอาจขอ ห่างเพียงใดหทัยยังเฝ้ารอ แม้ทุกท้อทรมานยังหาญใจ หาญใจรับกับทุกข์ที่ปลุกปั่น ความผูกพันก่อนเก่าอันสดใส หวนใคร่ครวญเมื่อมองภาพสุดอาลัย ถึงคนไกลใจสมัครสลักจินต์
แว่นดอย 21 ส.ค. 2547 22:03 น. - ID 59402 
787
18
0
21 สิงหาคม 2547 22:44 น. - comment id 314350
ข้าพเจ้าแวะมาทักแว่นดอย.... อ่านแล้ว..อยากไปหาภาพเก่า ๆ ..มานั่งดูมั่ง...แต่กลัวเศร้าง่ะ...
21 สิงหาคม 2547 23:06 น. - comment id 314364
ภาพความทรงจำมีความหลังฝังอยู่ ทุกครั้งที่หยิบออกมาดู..ยิ่งทำให้ฉันอ่อนไหว ทุกภาพงดงามตราไว้ไม่จางไป ทุกเรื่องราวที่ผ่านไป..ไม่อาจลืม ++ภาพเก่าๆ แทนความทรงจำนะคะ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะจดจำมันอย่างไร ขอให้ความงดงามอยู่กับแว่นดอยเสมอไปค่ะ++
21 สิงหาคม 2547 23:15 น. - comment id 314368
หน้าส่วนตัว
ครั้งหนึ่งผมเคยนำภาพเก่าๆมานั่งพิจารณาแล้วนึกย้อนกลับไปสู่ช่วงความสุขนั้น แต่กาลเวลาเปลี่ยนไปทำให้มันกลายเป็นอดีตที่ฝังจม กระนั้นภาพนั้นก็ยังให้คุณค่าอยู่เสมอทั้งด้านลบและด้านบวกครับ ถึงแม้มันจะเศร้าก็ตามทียังมีคุณค่าเสมอ
แก้วประเสริฐ.
22 สิงหาคม 2547 04:15 น. - comment id 314422
อือมม์ ความหลังในภาพนะคะ
22 สิงหาคม 2547 08:23 น. - comment id 314464
อ่านแล้วให้อารมณ์สะทกสะท้าน มากครับ อดีตเป็นภาพสะท้อนที่ น่ากลัวเสมอสำหรับผู้แพ้รัก๚ะ๛ size>
22 สิงหาคม 2547 09:08 น. - comment id 314496
..สื่อได้ ..ไพเราะ ..มากเลยคะ.. เรน ..แวะมา ..ชื่นชม ..ผลงาน..นะคะ..
22 สิงหาคม 2547 09:55 น. - comment id 314523
บทกลอนงดงามมากเลยค่ะ .. อ่านแล้วให้เกิดเสียงครวญเบา ๆ ในจิตใจ .. หวนคิดถึงภาพความทรงจำในบางบทตอน .. เศร้าไปเลยค่ะ .. มาทักทายแว่นดอยดอกน่ารักจ้า .. ..............................
22 สิงหาคม 2547 10:46 น. - comment id 314549
แม้นวันจะผันจรลุผ่าน ศุภกานท์ประทับทรวง สานสายหฤทย์สถิระพ่วง รมยา ณ ลานโสม จับจิตลิขิตวรวิลาส วทะวาดก็ไล้โลม สองใจประพัทธ์กมลโน้ม ก็ผสมผสานใย ยวงรัก ธ ห้วง อติตะกาล ฤ...ก็จารสลักใน ฉาบลึก ณ ธาร หทยใส ฤ..จะเลือนจะลับหาย จักกอบและเก็บอุรุทยา รกษามิกลับกลาย กว่าปราณจะมอด ฤ จะมลาย ก็จะรักนิรันดร ..........................................
22 สิงหาคม 2547 11:15 น. - comment id 314566
กลอนของคุณแว่นดอยชิ้นนี้เหมือนจะโดนใจเกือบทุกคน..หยิบรูปในอดีตมาดูกันเป็นทิวแถว พี่กอกกก็มีจ้ะ..ถูกซุกอยู่ในลิ้นชักเสียนาน ไม่อยากเห็นรูปนั้น..แต่ก็ยิ้มที่มุมปากได้ทุกทีที่มองมัน ขอบคุณที่จุดประกายให้หยิบรูปนี้มาดูอีกที ขอขอบคุณ
22 สิงหาคม 2547 16:35 น. - comment id 314728
มองภาพเธอที่เคยให้แล้วใจสั่น ถึงคืนวันก่อนเก่าเฝ้าคิดถึง เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหมใจรำพึง หรือว่าเราเฝ้านึกถึงแต่ฝ่ายเดียว.... สวัสดีค่ะน้องแว่นดอย....พี่ดาหลามาชื่นชมบทกลอนที่ช่างเว้าวอนยิ่งนัก...จับใจมากค่ะ...
23 สิงหาคม 2547 15:00 น. - comment id 315277
ถึง ภูตะวัน ข้าพเจ้าดีใจยิ่งที่มาทักทายกันนะจ๊ะ .....ไม่ต้องเอาภาพมาดูก็ได้จ้ะ.. ....ให้อยู่ในห้วงใจที่นึกถึงแล้วมีความสุขก็พอจ้ะ :)
23 สิงหาคม 2547 15:04 น. - comment id 315279
ถึงนางฟ้า ..ในห้วงภาพความรำลึก ให้หวนนึกวันวานฝัน เคยเว้าวอนอ่อนจำนรรจ์ อุ่นไออันซึ้งตรึงใจ ........................ ทุกความงดงามในห้วงนึกน่าจดจำค่ะนางฟ้า .......มีความสุขในทุกวันวัยนะคะ
23 สิงหาคม 2547 15:09 น. - comment id 315280
ถึงคุณแก้วประเสริฐ ......ทุกภาพความทรงจำยังคงงดงามในจิตใจของเราเสมอค่ะ....แม้ในวันวานจะทำให้ขื่นขมแต่เมือได้ย้อนรำลึกก็ทำให้อาบอิ่มใจในความรู้สึกเสมอเสมอค่ะ ...............ขอให้คุณได้รำลึกถึงทุกวันงามนะคะ อิ่มใจเสมอที่มาทักทายกันค่ะ
23 สิงหาคม 2547 15:13 น. - comment id 315284
ถึงคุณทิกิ จริงอย่างคุณทิกิค่ะ....ความหลังในภาพค่ะ .ขอบคุณที่มาทักทายกันสม่ำเสอค่ะ
23 สิงหาคม 2547 15:15 น. - comment id 315286
ถึงคุณRobert TingNongNoi ......อย่างคุณว่าก็จริงอยู่ค่ะคุณ...... แต่ห้วงใจก็ยังชวนให้รำลึกถึงความหวานในความขมนั้นเสมอเสมอค่ะ......
23 สิงหาคม 2547 15:17 น. - comment id 315288
ถึงคุณ rain ยิ่นดีที่คุณมาทักทายให้อุ่นใจนะคะ ........ขอบคุณจากใจค่ะ
23 สิงหาคม 2547 15:20 น. - comment id 315290
ถึงคุณชมอักษร ขอบคุณสำหรับคำถ้อยอันชื่นชมค่ะ ..ชื่อใหม่อ่อนหวานมากค่ะ.... ยินดีที่คุณมาทักทายกัน...... :)
23 สิงหาคม 2547 15:24 น. - comment id 315292
ถึงมิ่งมิตร...! ฝากคำถ้อยไว้ได้งดงามมากมากจ้ะ ดีใจอย่างที่สุดที่มาทักทายให้อุ่นใจสม่ำเสมอ คิดถึงมากมาก..........ที่สุดเลยจ้ะ
23 สิงหาคม 2547 15:28 น. - comment id 315296
ถึงคุณกอกก ยินดียิ่งกับความสุขในภาพแห่งความหลังอันงดงามในใจเสมอค่ะ ..........ขอบคุณที่มาทักทายกันนะคะ ..ยินดีกับทุกรอยยิ้มที่มอบให้แก่กันค่ะ
23 สิงหาคม 2547 15:31 น. - comment id 315298
ถึง..คุณพี่ดาหลา ซึ้งใจยิ่งที่พี่มาทักทายกันค่ะ..... ......ยินดีกับทุกภาพความงดงามในรำลึกนะคะ ................ดีใจอย่างที่สุดค่ะ...ด้วยใจจากใจ
23 สิงหาคม 2547 21:20 น. - comment id 315467
มองดอกไม้แสนสวยด้วยสีหวาน แถมตระการด้วยความสดจดใจขอ อยากบอกว่าทุกวันฉันนั้นรอ ที่จะขอเก็บแว่นดอยไว้กลางใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ คิดถึงเสมอนะจ๊ะ ช่วงนี้หญิงไร้เงางานยุ่งเลยไม่ได้ออนไลน์เลย แต่ความคิดถึงมอบให้เสมอนะจ๊ะ*-*
23 สิงหาคม 2547 21:56 น. - comment id 315500
ถึง...ผู้หญิงไร้เงา คอยเป็นกำลังใจยามเหนื่อยล้า มีน้ำตาช่วยปลอบให้หายเศร้า ทั้งร่วมสุขและทุกข์ดังเป็นเงา ด้วยสองเราคือความปรารถนาดี .......................................... ขอบคุณค่ะผู้หญิงไร้เงา คิดถึงคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่สุดเช่นกันค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
