ขอให้นึกถึงน้ำท่วม20ปีที่แล้ว

ทรายกะทะเล

คนกรุงเทพเคยเจอภัยพิบัติ
น้ำท่วมจัดเป็นคลองเมื่อย้อนหลัง
ยี่สิบปีกว่าที่แล้วทนกันจัง
เรือหางยาว แร่นกันทั่ว รามฯ จด ไกล
เรียนโรงเรียนก็ลำบากต้องนั่งเรือกลับบ้าน
นั่งเรือหางยาว เพราะน้ำท่วมฝนตกใหญ่
กว่าจะฟื้นคืนนั้นก็ช้ำใจ
ปล่อยให้เราอยู่ชั้นสองนานน่าดู
ตู้เย็นเสีย บ้านพังพินาศแล้ว
อยู้ชั้นสองออกไปไหนก็อดสู
หยุดเรียนกันพลันคิดน่าดู
กินปลาทูอะไรปลากระป๋องไข่ข้าวกัน
จิตใจช้ำกรรมมาหลายปีนัก
ซื้ออะไรก็ต้องทิ้งบ้านที่ฝัน
เสียดายเสียดายนี่หรือชีวิตอะไรกัน
ยิ่งนานวันอะไรนักหนานะดลกโคจร
เพราะฉะนั้นปีนี้ ฉันต้องเปลี่ยนไปแล้ว
ก็ต้องแจวมุ่งหน้าพาฝันที่เคยสอน
ให้เป็นจริงนะลูกรักพ่อแม่ให้พร
ลูกจำไว้ทำดี ดีแลบมา
นึกถึงวันวิปโยคหลายปีผ่าน
เหตุการณ์นั้นน้ำตาพาให้หา
สุดสิ้นกันทีนะโอ้แก้วตา
โปรดอย่ามาอีกเลย ขอร้องที......................				
comments powered by Disqus
  • ดิว

    4 มกราคม 2548 01:43 น. - comment id 399397

    ท่วมเท่าเอว
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    4 มกราคม 2548 07:42 น. - comment id 399440

    .....................
    
    
  • tiki

    4 มกราคม 2548 15:30 น. - comment id 399568

    พยายามคิดอยู่ค่ะ
    ว่าเรือหางยาวรับไปส่งในห้องรับแขกเลยจำได้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน