หากคืนนี้ไร้ดาวที่พราวแสง เหมือนสิ้นแรงสิ้นใจให้เศร้าหมอง ขาดคนเดินเคียงข้างให้เฝ้ามอง เหมือนหนึ่งใจขาดดิ้นชีวาวาย แม้จะไร้ดาวส่องฟ้าระยับจิต แม้จะหมดแรงสิ้นหวังสักเพียงไร แม้จะเดินคนเดียวนานเท่าใด หนึ่งหัวใจก็ยังรอคนเติมเต็ม เพราะยังมีแสงเทียงแห่งความหวัง เพราะยังมีความหวังให้ก้าวต่อ เพราะยังมีสิ่งดีดีที่ยังรอ เพราะยังมีคนที่เรารอห่วงใย ขอให้เธอเข้มแข็งและก้าวต่อ ขอให้เธออย่าอ่อนแรงแม้เหนื่อยล้า ขอให้เธอเดินไปบนเส้นทาง ขอให้เธอย่างก้าวอย่างมั่นใจ
3 กรกฎาคม 2548 13:49 น. - comment id 487743
เพราะไร้ดาวพราวฟ้าเวลานี้ ดวงฤดีกำสรดหมดสดใส ยังห่วงน้องหน้ามลคนของใจ ขอก้าวไปข้างหน้า อย่ารั้งรอ..*** ขณะที่เราเองยังเศร้าหม่น ก็ต้องทนให้ได้ เพราะมีน้องที่เรายังต้องเฝ้าห่วง เปี่ยมด้วยน้ำใจจริงๆ...เยี่ยมมาก ขอชมจ้ะ สวัสดีค่ะ
3 กรกฎาคม 2548 20:26 น. - comment id 487869
บางครั้ง... แม้ไร้ดาว... ฟ้าก็ไม่มืดเสมอไป.. แวะมาเยี่ยมจ้า
3 กรกฎาคม 2548 22:51 น. - comment id 487928
ในบางครั้งแสงดาวไม่จืดจาง เป็นแสงส่องนำทางคนเศร้าหมอง ในบางครั้งแสงดาวไม่เรืองรอง เราต่างมองมองหาแสงดวงดาว แม้แสงดาวไม่ส่องในคืนนี้ แต่ยังมีแสงจันทร์นะเธอจ๋า เพียงเธอมองไปจนท้องนพา ยังมีจันทร์สาดซาส่องแสงเรือง
4 กรกฎาคม 2548 16:10 น. - comment id 488187
......ไร้ดาว....เศร้าหมอง....ร้องไห้... .......ทุกข์ใจ...ดั่งเรา......เหงาคู่..... .......วอนลม...วานบอก...นะโฉมตรู... .......ยังคอย...รออยู่ ....ณ..ที่เดิม..... .......รอคืน.....ฟ้าแจ้ง .....ดาวเกลื่อน... ......เปรียบเหมือน....รักเรา...ผลิเริ่ม.. .......คงมั่น....ฝันกะจ่าง....ต่างแต่งเติม.. .......ต่างเพิ่ม....สีสัน ......ชีวันเรา..... ......มาร่วมแจม ....ร่วมเศร้าด้วยคะ. .......บทกลอนความหมายกินใจจังคะ. .......เป็นกำลังใจให้นะคะ..............
\" ไผ่ \" เองคะ.....