กับคำเย้ยยามชีวิตก้าวผิดพลาด เพราะความขลาดเขลาโง่...โอ้สาสม เป็นไม้ล้มคนข้ามยามระทม จำใจข่มเข้มแข็งเก็บแรงยืน นิ่งเฉยในความเจ็บเก็บความแค้น มันอัดแน่นจนป่วยไข้ให้ขมขื่น วันไหนแกร่งมากพอขอทวงคืน หลับเพียงตื่นซ่อมตัวซ่อมหัวใจ จดรายชื่อคนที่ข้ามยามเราแพ้ พอฉัน แน่ สร้างศรัทธาวันฟ้าใหม่ มาเถิดมา..ฉันกล้าพอ...ก้าวต่อไป แค่โดนไฟ...พิสูจน์แน่...แท้ธาตุทอง ทิ้งความขลาดไว้วันวานผ่านมาแล้ว ยังวับแววก้าวที่กล้า...พาผยอง เป็นฉันเองวันนี้ที่ลำพอง ใครอยากลองทายท้าก้าวมา...เชิญ!
มารแมงมุม 31 ต.ค. 2548 18:48 น. - ID 83007 
968
2
0
2 พฤศจิกายน 2548 09:49 น. - comment id 513880
แวะมาตั้งชื่อกลอนให้...ธาตุทอง... ***รักษาสุขภาพนะครับผม อากาศเปลี่ยนแปลงแล้วครับ..
31 ตุลาคม 2548 20:12 น. - comment id 532564
ความหวังพังครืนโครม ทุกข์ก็โถมกลบศรัทธา แก้มฉาบคราบน้ำตา หวาดวิตกเต็มอกตรม ก้าวพลาดเพราะคาดผิด จึงเป็นสิทธิ์เขาสาสม กี่ซ้ำย้ำระบม จะมิบ่นทนกัดฟัน คราวล้มเชิญข่มข้าม ทั้งเหยียดหยามและเยาะหยัน ทีใครก็ทีมัน สักวันพระ จะเอาคืน วันนี้วันที่แพ้ หมดทางแก้ก็กล้ำกลืน วันหนึ่งซึ่งลุกยืน จะหยัดท้าทั้งฟ้าดิน
1 พฤศจิกายน 2548 07:33 น. - comment id 533905
ขอบคุณค่ะ .. วันนี้อัลมิตราจะลงมุม-มอง เสียที ถึงจะโดนมะเหงกจากลุงก็ตามแต่ค่ะ .. ฮา
6 พฤศจิกายน 2548 17:33 น. - comment id 535409
แสบมากครับกลอนบทนี้
2 พฤศจิกายน 2548 20:43 น. - comment id 535512
แหม! ว่าจะไม่คลิกอ่านดู นึกว่าลบกลอนทิ้งไปเสียแล้ว เกือบก้าวข้ามผ่านบทกลอนท้าทายนี้เสียไป คงจะจริงไม่ล้มข้ามได้ แต่คนล้มห้ามข้ามเป็นอันขาด ไม่ทราบว่ารายชื่อชัยชนะจัดเข้าในปาร์ตี้ลิสหรือเปล่า เห็นเธอล้มอยากโลมเล้าเข้าไปอุ้ม ได้แต่ซุ่มด้วยน้องนางนั้นแข็งขัน อีกวาจาท้าทายหมายประจัน เรื่องโรมรันพันตูรู้หลบเอย คราวนี้ต้องใช้คาถารู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหางก่อนจางจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
