(๑) ธารน้ำใสไหลเซาะเลาะลำห้วย เลี้ยวลดด้วยกีดกั้นแล้วผันต่ำ เสียงนกร้องบันเทิงเริงระบำ เกิดลำนำพฤกษ์ไพรในพนา อยู่บนดอยเขตไทยชายแดนเหนือ ป่ายังเอื้อแมกไม้งาม....ตามเชิงผา ดอกบัวตองเบ่งบานตระการตา ลมพริ้วพาหลับตาพริ้มแพลมยิ้มพลัน ยิ่งขึ้นสูงหมอกยิ่งขาวพราวเสน่ห์ ชวนสนเท่ห์หมอกหนาเพิ่มเหมือนเคลิ้มฝัน ทะเลหมอกละอองฝนระคนครัน ดั่งสวรรค์หมอกพร่างพรมห่มผืนดอย (๒) ชนกลุ่มน้อยมากล้นอยู่บนเขา ปัญญาเบาแต่มิใช่ใจจะถ่อย ง้อครูสอนวอนไหว้ได้แต่คอย เหล่าเด็กน้อยยังรอขอเห็นใจ อำนาจรัฐอำนวย"เขา"เป็นเจ้าของ เข้าจับจอง"เงิน"ฟาดหัวตัวการใหญ่ ที่"ป่าสงวน"โดนรุกทุกที่ไป จะมีใครไหนช่วยก่อนม้วยมรณ์ คนดอยหรือถือว่าไร้สิทธิ์เสียง เป็นแค่เพียงคนป่าแม้มาก่อน ด้อยโอกาสความเป็นอยู่ยังสั่นคลอน ถูกขอดค่อนเหยียดหยามแม้นามไทย สายธารน้ำเคยรินไหลสู่ใจป่า แจกจ่ายพรรณพฤกษาจนสดใส แจกจ่ายหญ้าจ่ายดินทั่วถิ่นไพร แจกจ่ายสัตว์น้อยใหญ่สู่ใจคน มาบัดนี้ป่าราบสาปสิ้นสูญ แสนอาดูรน้ำเน่าทุกแห่งหน พวกละโมภโลภทั้งเพด้วยเล่ห์กล เป็น"สวนส้ม"ทุกแห่งหนคนนิยม รุกครองน้ำฟ้าดินถิ่นสงวน อากาศปรวนเพราะเคมีที่สะสม ป่าบนดอยโล่งเหี้ยนเตียนจนตรม เศร้าขื่นขมบ่มสร้างหนทางรวย ใช้เม็ดเงินเบิกสร้างทางสดใส แต่สอดไส้เม็ดสีพวกมีส่วย ส้มพันธุ์ดีหรือมีเม็ดเอื้ออำนวย พวกเอออวยชุดกากีบ่ามีดาว ยิ่งมากยศน่าทุเรศกิเลสหนา พกคัมภีร์บังหน้าหากินเปล่า กระหายหื่นกลืนไพรใช่ชั่วคราว ใจเหน็บหนาวเขาศึกษาช่องหาเงิน เราและท่านต่างคือผู้อาศัย ใช่ครอบครองโดยหนึ่งใดไม่ขัดเขิน ควรแก่เอื้อเกื้อหนุนอย่าก้ำเกิน ชนสรรเสริญช่วยค้ำจุนหนุนโลกา (๓) ละอองหมอกเคลื่อนคล้ายมาร่ายฝัน พัดลมหนาวมาแบ่งปันกันทั่วหล้า แต่หัวใจเหน็บหนาวร้าววิญญาณ์ เกลียดการโกงกินดินป่าบ้าเบียนเมือง (๔) ภาพป่าใหญ่บนดอยหลวงห้วงละหาน ภาพหมอกในจินตนาการเหมือนฝันเฟื่อง ภาพธรรมชาติงดงามความรุ่งเรือง ขออย่าเป็นภาพเล่าเรื่องในนิทาน.. (๕)....
-ร้อยแปดพันเก้า- 17 ม.ค. 2549 08:06 น. - ID 85246 
1283
5
0
17 มกราคม 2549 12:27 น. - comment id 553669
ข้อ ๕ ..... ...ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่ ...ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา ...ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง ...อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพลั่นความหนาว ... บนทางเดินทอดยาวเขาสูงชัน อาจหวาดหวั่นพรั่นใจไปไม่ถึง แต่เพียงเสี้ยวจิตมนุษย์สุดคำนึง ยากปีนป่ายให้ถึงซึ่งภายใน ไร้มิตรแท้ไร้ศัตรูที่พานพบ ฤๅประสบหนทางที่กว้างใหญ่ ดั่งคำกล่าวสูงยิ่งยากอิงใด ปราศคนที่เข้าใจในตัวตน
17 มกราคม 2549 15:38 น. - comment id 553734
มาแนวนี้ก็เยี่ยมนะท่าน..
17 มกราคม 2549 18:38 น. - comment id 553791
เฮ่อ !
17 มกราคม 2549 21:01 น. - comment id 553842
อ่านงานงามไปเคลิ้มๆตามไปเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มกราคม 2549 23:45 น. - comment id 553882
ชอบสไตล์การเรียบเรียงจัง หากว่ามีโอกาสได้พูดคุยกันคงออกรสน่าดูชม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
