นกยูง

วฤก


  ๏ รำแพนหางกางวาดลีลาศฟ้อน
อรชรฉะอ้อนชู้คู่กระสัน
ป้อปีกป้องประคองนวลชวนผูกพัน
กรีดกรายกั้นโก่งร้องเสียงก้องไพร
โอ้ แม่งามทรามสงวนเย้ายวนนัก
จะสมัครอยู่เดียวเปลี่ยวไฉน
จะไร้ร้างห่างคู่อยู่กระไร
มาร่วมใจพิศวาสไม่คลาดกัน
ด้วยระตีมีฤทธิ์พาจิตชื่น
เริงระรื่นรสภิรมย์สมสุขสันต์
สนุกสนานดาลใจได้ทุกวัน
อย่าประหวั่นหวาดระแวงแหนงฤดี
ขอแม่อยู่ดูพี่ที่ลีลาศ
ลีลานาฎน้อมรัญจวนมิควรหนี
อย่าคลาไคลให้ระกำช้ำชีวี
ช้ำอกพี่เพียงน้องไม่ต้องตา
รำแพนหางกางวาดลีลาศฟ้อน
ยูงฉะอ้อนออดคู่เคียงคูหา
มิระวังพลั้งตนคนบีฑา
วายชีวาวอดวางด้วยหางตน ๚				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    16 มกราคม 2545 01:22 น. - comment id 30668

    อ่านแล้วไพเราะ.... แบบบทกวี....
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    16 มกราคม 2545 13:42 น. - comment id 30716

    ยอดเยี่ยมจริงๆ...สัมผัสใน....ยกนิ้วให้เลยนะคะ
    แถมข้อคิดตอนจบอีก....
  • คะน้า

    16 มกราคม 2545 19:16 น. - comment id 30747

    มีแนวคิดใหม่มาเขียนกลอนเรื่อยเลยนะคะ ดีจัง
  • mono

    16 มกราคม 2545 21:13 น. - comment id 30786

    เขียนได้ดีจัง....เยี่ยมเลยและเพราะมากด้วยค่ะ
  • ม้าก้านกล้วย

    17 มกราคม 2545 01:46 น. - comment id 30818

    ตามอ่าน ไม่เคยขาด
  • วฤก

    17 มกราคม 2545 02:43 น. - comment id 30832

    ขอบคุณครับ สำหรับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเพื่อนนักกลอน
    
    หมู่นี้งานรัดตัวมากขึ้น ... ผมก็ มา ๆ หาย ๆ 
    ไม่สม่ำเสมอนัก 
    แต่เพื่อน ๆ นักกลอนก็ไม่ลืมกัน ... ซึ้งใจมากเลยครับ
     
    
  • ข้าวปล้อง

    27 มกราคม 2545 02:29 น. - comment id 32342

    ติดตามชม เก่งจังเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน