ขอเวลาให้ฉัน ได้อยู่กับตัวเอง
ไม่ว่าเรื่องไหน...
ยังไม่อยากรับรู้ ไม่อยากฟังความจากใคร
เอาเป็นว่า..สะดวกทางใจเมื่อไหร่
จะไปถามเธอด้วยตัวเอง
ได้ข่าวว่า ไปแอบกิ๊กกะใครที่ไหน
เห็นเธอเดินควงกะใครให้เห็น
แล้วที่บอกว่าคิดถึงทุกเช้าเย็น
แถมบอกรักไม่เคยเว้นแต่ละวัน
มันยังไม่ถึงใจเธออีกหรือไง
อย่าเลยน่ะ ความพยามที่จะเป็น...คนหางตา
ฉันไม่อยากเจอแบบนี้
ยังอยากเป็นคนที่รักและคอยหวังดี
ในยามที่เธอท้อและไม่มีใคร
อยากเป็นทุกกำลังใจให้เธอ
แต่ในเมื่อเธอไม่ต้องการ ให้ฉันเป็น
ก็พร้อมจะเดินออกห่าง..โดยไม่เรียกร้องอะไร
ในเมื่อเธอต้องการจะไปกับเขา
ฉันก็รู้ดีว่าเรื่องราวของเรา
คงเป็นได้แค่ความว่างเปล่า
กับน้ำตาใส - ใส พร้อมความเจ็บปวดที่กลางใจ
ไม่มีวันจะลืม!!
31 มกราคม 2550 11:05 น. - comment id 651020
จะพิสูจน์อะไรเหรอคุณ รอให้เขารักเหรอ หรือรอให้เขากลับมา เห้ออย่างน้อยก็หัวอกเดียวกันเนอะ

31 มกราคม 2550 15:47 น. - comment id 651125
รอ มันคือทางเลือกที่ไม่มีอนาคตไม่มีตัวตน เสียใจและเสียเวลา ถ้าเขาคนนั้นกลับมาจะแน่ใจได้ยังไงว่า เขาจะไม่เปลี่ยนใจอีก ยิ่ง รอ ก็จะทำให้เราเป็น รอง ในที่สุดอาจจะต้องยอมรับสถานภาพนั้นไปโดยไม่รู้ตัว จากเปิดเผย กลายเป็นปิดบัง แอบซ่อน จะรอดมั้ยเนี่ย ?!! เจนนิเฟอร์ คิ้ม เขียนไว้ ใน รักพอเพียง ....
