ไดอารี่เล่มเก่าสีเหลืองซีด มีอดีตมากมายอยู่ในนั้น มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกัน มีเธอฉันเป็นเจ้าของมันร่วมกัน เอื้อมมือหยิบปัดฝุ่นเพียงแผ่วเบา เห็นภาพเราสองคนบนปกนั้น คือภาพรักภาพฝันเราเคียงกัน ภาพใบนั้นยังชัดเจนอยู่ในใจ ค่อย ค่อยเปิดอ่านบันทึกทีละหน้า เหมือนเวลาถูกย้อนกลับมาใหม่ เห็นความรักเธอและฉันอยู่นั่นไง รักล้นใจที่สองเรามีให้กัน เปิดอีกหน้าเห็นภาพรักที่หวานชื่น ยิ้มระรื้นหัวเราะกับภาพนั้น หน้าต่อมามีน้ำตามาเกี่ยวพัน จุดพลิกผันให้รักเราต้องร้างรา อ่านมาถึงหน้าที่สุดท้ายที่ว่างเปล่า รู้สึกเหงาจับหัวใจเป็นหนักหนา เหลือบไปเห็นลายมือหวัดที่คุ้นตา โอ้ เธอจ๋าเพิ่งมาเห็นก็สายเกิน เรารักเธอ ข้อความนี้เธอทิ้งไว้ น้ำตาไหลภายในใจสั่นสะเทิ้น เสียดายวันที่สองเราเคยร่วมเดิน ความหมางเมินทำให้ฉันไม่เข้าใจ กอดบันทึกแห่งรักครั้งสุดท้าย แล้วโยกย้ายความรู้สึกที่สั่นไหว จบฉากรักปิดผนึกด้วยหัวใจ ล๊อคมันไว้ด้วยกุญแจของเวลา
ข้าวปล้อง 9 ก.พ. 2545 18:43 น. - ID 10330 
612
2
0
9 กุมภาพันธ์ 2545 23:30 น. - comment id 34559
ซึ่งมากเลยค่ะ ชอบมากจริงๆ เขียนไดอารี่เหมือนกัน ความรู้สึกคล้ายๆ เป็นกลอนในนี้ อาจแตกต่างบ้างในรายละเอียด แต่ ... ซึ้ง ไปกับกลอนเลย คิดถึงเค้าเลยแหละ
10 กุมภาพันธ์ 2545 05:12 น. - comment id 34662
ทำไม่เดี่ยวนี้ถึงได้เขียนเก่งจังนะ... น้องสาวเรา... ยอดเยี่ยมเลยจ๊ะ.... (อย่างนี้ต้องให้เจทท์เลี้ยงไก่ KFC )
10 กุมภาพันธ์ 2545 13:47 น. - comment id 34746
เพ่เก๋ เห็นแก่กิน..จะปายฟ้องเจทท์ @+_+@
11 กุมภาพันธ์ 2545 01:29 น. - comment id 34842
อะไรที่มันเศร้ามากเกินไป ก็พยายามอย่าคิดถึงมันบ่อย ๆเลยนะ วันดีๆ ยังมีอีกตั้งเยอะแน่ะ ไหนๆ ใครจาฟ้องอาราย qo_op
11 กุมภาพันธ์ 2545 04:46 น. - comment id 34868
หุหุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
