หน้าส่วนตัว
( ปฐมบทนำทะเลใจ)
มหาสมุทธว่าลึกสุดหยั่งถึง แต่ที่ซึ่งลึกกว่าคือทะเลใจ
เป็นที่ซึ่งวกเวียนมาวกเวียนไป ไม่มีใครยากแท้ที่จะหยั่งถึง
กระแสน้ำช่างเชียวเป็นเกียววน ช่างสับสนหมุนเวียนเปลี่ยนคะนึง
พลาดพลั้งตกไปไม่อาจที่จะดึง แต่ไม่จมถึงก้นบึ้งแห่งทะเลใจ
(บทสอง ไม่มีใครรู้ใจเราเท่าตัวเราเองหรอกนะ)
แม้ว่าใครมีรักสมัครสมาน มิเคยคราน รักซึ้งเป็นไฉน
ขอจงรักแต่อย่าไปปักใจ เพราะเกียวไหลทะเลใจมันเชี่ยววน
เกิดเป็นคนควรคิดให้แยบยน อย่าหลงกลคำหวาน แห่งวิญญูชน
เพราะความจริงที่ค้นคือใจตน มิมีใครหนีพ้น ผลกรรมที่ทำมา
พิราบสีขาว 26 มี.ค. 2546 12:11 น. - ID 31269 
549
4
0
26 มีนาคม 2546 21:34 น. - comment id 119073
มาอ่านแล้ว รักจริงป่าว อิๆๆๆ
26 มีนาคม 2546 22:18 น. - comment id 119091
รักสิรักทุกคนเลย
27 มีนาคม 2546 12:27 น. - comment id 119276
เจ้าชู้
27 มีนาคม 2546 18:45 น. - comment id 119384
ชื่นชมนกพิราบสีชมพู เอ้ย สีขาวบริสุทธิ์ค่ะ...อิอิอิ
27 มีนาคม 2546 19:35 น. - comment id 119397
แน่นอนเราชอบโผบินจากต้นโน้นไปเกาะต้นนี้ เจ้าชู้ไหมล่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
