นภาลั่น หวั่นไหว วิเวก หมอกเมฆ เมฆา ระย้าสวรรค์ วาตะ โพยพัด นิจอนันต์ ราตรีผัน วันผ่าน นานเท่าใด ครืนครืน อสุนีบาต ฟาดผืนหล้า รากแห่งฟ้า สู่ดิน สนั่นไหว สว่างวาบ แปลบปลาบ หวั่นใจ ขอเพียงใคร เคียงข้าง ให้ห่างกลัว
เชา 6 เม.ย. 2547 22:52 น. - ID 50474 
647
3
0
6 เมษายน 2547 23:06 น. - comment id 242533
กลอนเพราะมาก-มาก ใช่ภาษาได้ดีค่ะ คือแบบช็อกแต่งไม่เป็น มากทักทายค่า
6 เมษายน 2547 23:16 น. - comment id 242546
มาขออยู่เคียงข้างค่ะ : >กะลังเหงาพอดี
6 เมษายน 2547 23:47 น. - comment id 242561
รัตติกาล ผ่านมา หนังตา...หนัก ขอบคุณครับ เหงาอย่างเดียวไม่พอ ง่วงครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
