*** วันที่มาหาเธอ *** ตามลำโขงโค้งคุ้งพันวุ้งน้ำ พอพลบค่ำค้างแรมริมแคมโขง นับหมื่นดาวพราวทั่วหลายชั่วโมง ส่องแสงโยงหัวใจเชื่อมไทย-ลาว หลวงพระบางย่างเท้าเมื่อก้าวเทียบ ช่างเหงาเงียบบาดคมอารมณ์หนาว ดอกจำปาลาขั้วริมรั้วพราว ส่งกลิ่นราวพร้อมใจร้องไห้เตือน คิดถึงเจ้าจับใจจะไปหา ไปบอกว่า..รักเจ้ามากกว่าเพื่อน เคยให้ของต่างหน้าวันมาเยือน เจ้ายังเหมือนเดิมไหม.อ้ายเหมือนเดิม กราบพระธาตุพูสีที่ศักดิ์สิทธิ์ ช่วยนิมิตบานบนกุศลเสริม เพียงตั้งจิตพิษฐานกราบกรานเติม ยอดภูเพิ่มเยียบเย็นไม่เห็นใจ ดูรูปถ่ายคล้ายเจ้าหน้าเศร้าหมอง อ้ายฮักน้องมากอยู่เจ้ารู้ไหม หลวงพระบางห่างลับลาวกับไทย แต่จิตใกล้ชิดนักไทยรักลาว ย่างมาเยือนเรือนเก่าที่เจ้าอยู่ ยื่นรูปเจ้าให้ดูน้องผู้บ่าว การเดินทางก็จึงมาถึงดาว สำหรับข่าวที่ได้เธอตายแล้ว
ภีม พีรณุ 31 ก.ค. 2547 15:54 น. - ID 58232 
909
8
0
31 กรกฎาคม 2547 16:37 น. - comment id 303400
นิราศได้เยี่ยมมากครับงดงามทั้งด้านวรรณศิลป์ และ สื่อความรู้สึกที่เศร้าสร้อยจากการห่างคนรัก แต่ก็มิอาจกลบความงานแห่งธรรมชาติและ ภาพโบราณสถานพระธาตุพูสีลงได้ อ่านกลอนไปก็ตั้ง ความหวังในใจว่าคงHappy endingแต่ที่ไหนได้ กลับหักมุนกระชากให้ผู้อ่านให้กลับเคว้งคว้างกับ การจากไปอย่างไม่มีวันกลับของนางอันเป็นที่รัก คงสะใจหละซิกับความไร้ปราณีที่ขยี้ใจผู้อ่าน๚ะ๛ size>
31 กรกฎาคม 2547 16:46 น. - comment id 303407
เข้ามาเป็นกำลังใจนะค่ะ ***กลอนเพราะดีนะค่ะ***
31 กรกฎาคม 2547 19:30 น. - comment id 303502
งานงามด้วยถ้อยคำ และ ความหมายเป็นอย่างยิ่งค่ะ สมค่าของผู้ประพันธ์ อันตั้งใจเขียนได้ดีย่ง
31 กรกฎาคม 2547 21:49 น. - comment id 303593
มาช้าไปเสียแล้ว .. มัวไปทำอะไรอยู่ หืม ??? ..
1 สิงหาคม 2547 08:57 น. - comment id 303742
เพื่อนๆที่รักครับ..... อ่านทีไร...ผมเองยังเหมือนอยู่กับวันวาน.... ขอบคุณ Robert TingNongNoi ที่วิจารณ์ได้ถึงแก่น....ผมได้รับความปรานีจากเพื่อนนักกลอนทุกคน....แต่ฟ้าไม่อาจปรานีผมตะหาก....แฮ่ะๆๆๆ ขอบคุณ....มะปรางหวาน 5 ขอบคุณ....tiki และขอบคุณ....อัลมิตา...ที่ให้กำลังใจ ที่มาช้า.........เป็นเรื่องของระยะทางน่ะครับ!!!
1 สิงหาคม 2547 10:43 น. - comment id 303817
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ
6 สิงหาคม 2547 00:38 น. - comment id 307048
คุณภีมเขียนจากเรื่องจริงรึเปล่าครับ ยังบอกยังไงดี ทั้งไพเราะ เห็นภาพ แล้วสุดท้ายใจก็หายวาบ สะเทือนใจครับ พี่สาวของนุ ฝันอยากไปเที่ยวลาวเหมือนกันครับ แต่ยังไม่มีโอกาส นุขออนุญาตเอากลอนบทนี้ของคุณภีมให้พี่สาวอ่านนะครับ พี่นุคงจะชอบ แต่ที่แน่ ๆ ตอนนี้ นุชอบกลอนบทนี้มากครับ จะติดตามผลงานของคุณภีมต่อไปนะครับ
17 พฤศจิกายน 2547 08:47 น. - comment id 371903
ขอบคุณครับที่ชอบ เรื่องราวที่เล่ามา อาสัยเค้าเรื่องจริงคร๊าบบบบบผม
4 พฤศจิกายน 2549 11:21 น. - comment id 414544
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
