ม่านหม่นในคืนเพ็ญ..

คนกุลา

.
ช่วงย่ำค่ำฟ้าคล้ำมัวทั่วทั้งฟ้า
ดวงจันทราอยู่ไหนไร้แสงส่อง
เพราะเมฆมัวมืดสนิทผิดทำนอง
บดแสงของจันทร์เจ้าให้เศร้าปน
ทั้งทั้งที่น่ามีจันทร์กระจ่างแสง
พร่างแจรงนวลอร่ามท่ามเวหน
ใยละม้ายคล้ายหัวใจใครบางคน
ที่หมองหม่นเพราะเมฆม่านคลุมผ่านใจ
จนดึกล่วงจวงจันทร์จึงดั้นเมฆ
เหมือนดั่งเฉกปานลอยผ่านม่านไศล
จึงสบสานม่านจันทร์อันรำไร
ค่อยไสวสว่างพร่างแสงนวล
ได้แช่มชื่นบางใครที่ใจหมอง
นับประคองคืนหวังยังไม่ถ้วน
ให้ชื่นชมสมจิตคิดทบทวน
แอบชื่นนวลแขงามอ่าอำไพ
เปรียบคล้ายไปใจเราในเงาหม่น
ยามเหมือนคนที่หลงทางกลางดงใหญ่
สุดแต่แรงแห่งกรรมจะนำไป
ตกที่ใดแห่งหนไหนไม่รู้แล้ว
ยิ่งสาวเท้ามุ่งทางอย่างเร่งร้อน
ดั่งยิ่งจรลึกพงดงเถื่อนแถว
ยิ่งเร่งรุดเหมือนรกสุดไม่เห็นแนว
ไม่รู้แถวถูกทางควรย่างเดิน
หากไม่รั้งสติเป็นที่ตั้ง
ยิ่งจะรั้งรีบรุดสุดเขาเขิน
ยิ่งบุกหน้ายิ่งพลาดพาขาดเกิน
อาจตกเนินเขาไศลให้ช้ำทรวง
หากมั่นใจในนามธรรมอันล้ำเลิศ
คงจะเกิดความจริงใจยิ่งใหญ่หลวง
เหมือนเพ็ญจันทร์ผ่านวิเวกหมู่เมฆลวง
จึงได้ล่วงลอยคว้างมาพร่างนวล
เหมือนดอกรักปักใจใสพิสุทธิ์
อาจสะดุดขวากหนามไหน่จนไห้หวล
หากรู้จักถักให้งามตามกระบวน
ก็เหมือนชวนถักร้อยถ้อยรักงาม
.
..................				
comments powered by Disqus
  • ยาแก้ปวด

    10 พฤษภาคม 2552 06:05 น. - comment id 982072

    ต่อให้ถักดอกรักสักหมื่นดอก
    มิรู้หรอกว่ารักสักเพียงไหน
    จนกระทั่งเธอห่างจากไปไกล
    ถึงรู้ได้ถึงค่าราคารัก...
    
    74.gif74.gif
  • ภาสุรีย์

    10 พฤษภาคม 2552 06:21 น. - comment id 982074

    .....เหมือนดอกรักปักใจใสพิสุทธิ์
    อาจสะดุดขวากหนามไหน่จนไห้หวล
    หากรู้จักถักให้งามตามกระบวน
    ก็เหมือนชวนถักร้อยถ้อยรักงาม
    ----------------------------------
    
    ๐ อ่านคำขานม่านหม่นใจในคืนเพ็ญ
    จันทร์ไม่เด่นเร้นร่างหายใต้ฟ้าคล้ำ
    เมื่อคืนนี้ฟ้าร้องไห้สายฝนพรำ
    เหมือนแกล้งย้ำล้ำกลางใจใครบางคน
    
    ๐ ถึงฟ้าหม่นไม่สดใสแต่ใจสวย
    ผุดผาดด้วยคุณธรรมใช่พร่ำบ่น
    ฑิฆัมพรที่มืดดำคล้ำฟ้าบน
    ไม่อาจหม่นฤทัยเราให้เศร้าใจ
    
    ๐ ถึงหลงเดินเนินไศลในพงเปลี่ยว
    ดุ่มเดินเดี่ยวแน่วแน่ใจปลายทางหมาย
    ที่ขัดเขินถ้าไม่เกินเมินใจกาย
    สุดท้ายได้เจอหนทางสว่างกมล
    
    ๐ เหมือนจันทร์เจ้าเฝ้าเยือนฟ้าสิบห้าค่ำ
    พระศุกร์พร่ำย้ำเคียงเดือนไม่เลือนหล่น
    ภุมรินทร์ บินดอมดม ชมรสสุคนธ์
    สุริยน มั่นคง ตรงเวลา
    
    ๐ เช่นรักแล้วแน่วแน่ใจในรักมั่น
    ถึงฟ้ากั้นแกล้งให้พรากสุดฟากฟ้า
    มั่นคงนักในรักนี้ตราบชีวา
    สุดท้ายพาฝันประจักษ์รักกลางใจ
    
    ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
    
    29.gif  มาสวัสดีอีกแย้วค่า ... ภาสุรีย์ขี้อายไม่กล้าตั้งกระทู้กลอนของตัวเอง  (ลองตั้งไปกระทู้หนึ่ง เห็นชื่อตัวเองแล้วอายจังค่า... อิอิ)  น้องจึงขอต่อกลอนพี่คนกุลาอีกนะคะ  และจะขอมากวนใจบ่อยๆ ค่ะ อิอิ  (เช่นเดิมค่ะ แค่ต่อกลอนตามวรรณศิลป์ค่ะ มิคิดไกลค่ะ )
  • จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

    10 พฤษภาคม 2552 06:48 น. - comment id 982076

    ม่านหม่นคนหมองมองคืนเพ็ญ
    ได้แต่เห็นความเศร้าที่เหงาหงอย
    จันทร์เจ้าจางลางไปใจล่องลอย
    ใจก็น้อยไปตามยามจันทร์เลือน...
    
    ...แบบว่า
  • เพียงพลิ้ว

    10 พฤษภาคม 2552 08:19 น. - comment id 982095

    ม่านหม่นในคืนเพ็ญเห็นสัจธรรมรักเหรอคะ 
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • แก้วประภัสสร

    10 พฤษภาคม 2552 09:28 น. - comment id 982134

    เดินทางมาแสนไกลเพียงได้ฝัน
    มุ่งบากบั่นศึกษาหาจุดหมาย
    แต่บางครั้งเหมือนยืนฝืนเดียวดาย
    เพราะเจ้ากายห่างน้องพี่ที่บ้านนา
    
    ทอดสายตามองจันทร์คืนวันเพ็ญ
    อยากจะเห็นกระต่ายน้อยเกี่ยวก้อยข้า
    นำทางรักมุ่งกลับบ้านผ่านทิวา
    ขอจันทราส่งทางให้คนไกลกัน
    
    กลอนด้นเจ้าค่ะพี่คนกุลา
    29.gif29.gif36.gif36.gif11.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 09:38 น. - comment id 982141

    ก็ยามยังมีเขา ก็ดูแลรักษาให้ดี ซิ ครับ
    ป้อนน้ำ ป้อนข้าว ป้อนยา พูดจาไพเราะ
    เขาไม่ไปไหน หรอก เพราะติดยาฯ
    
    สวัสดี นะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันเสมอมา ครับ  คุณยาแก้ปวด
    
    36.gif1.gif36.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 09:46 น. - comment id 982149

    เชิญนะครับ คุณ ภาสุรีย์
    ด้วยความยินดีและเป็นเกียรติ  ครับ
    เขียนกลอนก็เพื่อคนอ่าน ยิ่งมีคนมาแจมด้วย
    ก็สุขใจมาก ที่สุดแล้ว ครับ
    
    ขอบคุณ อีกครั้ง ครับ คุณ ภาสุรีย์
    
    "บทกวีเป็นของผู้แต่งเพียงสิทธิ์
    ส่วนลิขิตศิลป์จินต์กวี ล้วนเป็นของผู้อ่าน ครับ"
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 09:49 น. - comment id 982150

    หัวใจ ก็มักเป็นเช่นนั้นเสมอ  ครับ
    คุณจอมปราชญ์ฯ
    
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันครับ 
    
    1.gif
  • อรุโณทัย

    10 พฤษภาคม 2552 09:51 น. - comment id 982151

    เป็นคืนที่พระจันทร์ถูกแกล้ง...สิเนาะ
    จึงหม่นหมองในคืนเพ็ญ
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 09:51 น. - comment id 982152

    บรรยากาศ  ชวนให้คิดคำนึง
    ถึงรูปธรรม นามธรรม
    และสัจธรรมแห่งความรัก จริงๆครับ คุณเพียงพลิ้ว  ครับ สบายดี นะครับ
    
    36.gif1.gif36.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 09:53 น. - comment id 982153

    ชวนให้คิดแบบนั้นจริงๆครับ  คุณอรุโณทัย
    ครับ  แต่ที่จริง  พระจันทร์ ไม่ถูกแกล้ง หรอก
    คนที่รอชมจันทร์ ต่างหากที่ถูกแกล้ง....1.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 10:02 น. - comment id 982156

    เป็นกลอนด้นที่งาม และบอกความในใจ
    ถึงคนไกลที่บ้านนา..และบ้านไหนใดด้วยฤๅ
    
    ขอบคุณ ครับ คุณแบม ที่มาด้นแปะไว้
    อ่านแล้วมีความสุขด้วย ครับ
    
    36.gif1.gif36.gif
  • ใจปลายทาง

    10 พฤษภาคม 2552 10:42 น. - comment id 982164

    เข้าไปทำอะไรในป่าหนอ  ระวังยุงกัดนะ 
    
     บรรทัดแรก พิมพ์ผิดใหมค่ะ
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 11:26 น. - comment id 982180

    อ้อ ผิดจริงๆ ด้วยครับ คุณอ้อม
    ขอบคุณที่ช่วยดูและทักท้วง ครับ
    
    ไปดูป่าชุมชนที่ชาวบ้านเขารักษาไว้เอง
    จำนวน ต190 ไร่มีไม้ใหญ่เยอะมากครับ เช่นมะค่า กระบก ฯลฯ ดีมาก ครับ ดียุงไม่ค่อยมี ครับ ดีหน่อย 
    
    คุณอ้อม สบายดี นะครับ 1.gif36.gif36.gif
  • อ้อม ใจปลายทาง

    10 พฤษภาคม 2552 11:57 น. - comment id 982192

    อ้อมสบายดีค่ะ คุณคงเช่นกันนะค่ะ
  • ราชิกา

    10 พฤษภาคม 2552 13:57 น. - comment id 982223

    **  ม่านหม่นในคืนนี้
    ทั้งน้องพี่มิสดใส
    คำลา..ด้วยอาลัย
    ม่านหม่นใจ..ในคืนเพ็ญ.......ฯ
    
    คืนเพ็ญวันวิสาขบูชา...คาดหวังว่า..ดวงจันทร์จะงดงาม..ราชิกา..ไปปฏิบัติธรรมที่วัดบนภูเขาแห่งหนึ่งที่จ.ชัยภูมิ...เมฆฝนครื้มบดบังมาก..สถานที่แห่งนั้นฝนไม่ตก..แต่บริเวณรอบวัดและในตัวจังหวัดตกมาก....พอขับรถออกจากตัวเมือง..สักครู่ฟ้าสว่าง..มองเห็นดวงจันทร์สวยงาม...ธรรมชาติสอนเราได้เยอะมากค่ะ...หากเราโยนิโสมนสิการ..จะทำให้เข้าใจชีวิตในทางธรรมมากขึ้นค่ะ.....36.gif44.gif36.gif
  • ทิพย์โนราห์ พันดาว

    10 พฤษภาคม 2552 14:07 น. - comment id 982231

    เอามือมา จะพาออกจากป่าค่ะ อิอิ1.gif
  • เฌอมาลย์

    10 พฤษภาคม 2552 14:09 น. - comment id 982234

    ยิ่งดึกดื่นคืนค่ำใจร่ำร้อง
    ท่วงทำนองคิดถึงคนึงหา
    ส่งความรักคิดถึงคนไกลตา
    ฝากดารา..กระพริบพร่างต่างหัวใจ
    
    36.gif1.gif
  • แจ้นเอง

    10 พฤษภาคม 2552 14:23 น. - comment id 982247

    36.gif
    
    คนไม่หม่นเหมือนเพ็ญจันทร์นะคะ
    ยังไว้ซึ่งสติดีพร้อม
    กลอนงาม ไพเราะมากๆค่ะ
    29.gif29.gif29.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 15:14 น. - comment id 982287

    ธรรมชาติคือธรรมะ
    อาจจะสอนอาจจะสั่ง
    หากเปิดหูตารับฟัง
    รู้ธรรมตั้งมากมาย
    
    .
    ครับคุณราชิกา 
    ขออนุโมทนาในบุญที่ได้ปฏิบัติธรรม
    ครับ
    
    36.gif1.gif36.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 15:21 น. - comment id 982289

    ขอบคุณ ครับคุณทิพย์โนราห์ ครับ
    เอ้า เอามือไปเลยครับ 64.gif36.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 15:23 น. - comment id 982290

    ขอบคุณที่มาเยี่ยมและเอากลอนมาแจมไว้ ครับ คุณ เฌอมาลย์ ครับ36.gif1.gif36.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 15:25 น. - comment id 982291

    ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยม และกำลังใจ  ครับ คุณแจ้นเอง  36.gif1.gif36.gif
  • ภาสุรีย์

    10 พฤษภาคม 2552 15:59 น. - comment id 982298

    Re: ความคิดเห็นที่ 7 : หมายเลข 994671 
    
    ขอบคุณค่ะคุณพี่คนกุลา  น้องมาที่นี้พบแต่พี่ๆเพื่อนๆ ชาวกวีที่เข้าใจและซาบซึ้งบทกวีว่า บทกวีบทกลอนที่เราเขียนมันก็เป็นเพียงมายาภาษาของเรา ที่เราจินตนาการเท่านั้น  ที่คุณพี่เขียนบอกน้องว่า  
    
    "บทกวีเป็นของผู้แต่งเพียงสิทธิ์
    ส่วนลิขิตศิลป์จินต์กวี ล้วนเป็นของผู้อ่าน(ครับ)"    จะจำไว้จนขึ้นใจค่ะ เวลาใครคิดไม่ดีกับน้อง น้องจะได้เอาใจตั้งมั่นคงได้
  • วฤก

    10 พฤษภาคม 2552 17:37 น. - comment id 982312

    kuenmong.jpg
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 19:47 น. - comment id 982345

    ด้วยความยินดี เป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ที่บ้านกลอน ครั้งน้องภาสุรีย์  
    
    ท่ามผู้คนด้นผ่านสะพานฝัน
    ในวัยวันท้อใจหม่นไหม่หมอง
    ทั่งวันที่มีวันฝันสีทอง
    ก็คงต้องมีมิตรคอยชิดชม
    .
    ดีใจที่สามารถนำบางคำไปใช้ประโยชน์ ได้ ครับ   36.gif1.gif36.gif
  • คนกุลา

    10 พฤษภาคม 2552 19:57 น. - comment id 982359

    "คืนหมอง มองจันทร์" งามมากเลย ครับ งามจน"ม่านหม่นในคืนเพ็ญ "  หมองไปเลย  ครับ
    ด้วยความชื่นชม ครับ  คุณวฤก  ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน และเอาบทกลอนมา แลกเปลี่ยนกัน ครับ  1.gif41.gif
  • พุด

    11 พฤษภาคม 2552 17:51 น. - comment id 982795

    1cd41860b99f3c8b859ef3cc9cc29343.jpgKiss_Me_Each_Morning_by_tragicmouse.jpg16.gif1.gif36.gif
    วันวิสาขได้เวียนเทียน
    แล้วปล่อยปลา
    ได้ไปสนทนาธรรมกับหลวงพ่อ
    
    ได้ไปกราบพระประธาน
    ในพระเจดีย์ทองสุกปลั่ง
    ดูภาพจิตรกรรมฝาผนัง
    งดงามมากค่ะ
    
    เคยเขียนเรื่องฮ้องฮี กาฬสินธุ์ไว้
    เรื่องนึงค่ะ
    ลองอ่านนะคะ
    
    
    
    จันทร์เสี้ยวดวงเศร้าที่ฮ้องฮี
    
    
    พระจันทร์...กำลังร้องไห้ 
    ดูแสนเศร้า ราวกับจะรับรู้ 
    ถึงการลาจาก 
    ของผู้หญิงพิเศษคนหนึ่ง
    คนของแผ่นดินนี้ 
    ที่แสนดี แสนมีค่ายิ่ง 
    ต่อแผ่นดินเกิด 
    และต่อผู้คนบนผืนดินเดียวกันนี้..
    ที่มีนามว่า..ฮ้องฮี..อำเภอเล็กๆของจังหวัดกาฬสินธุ์ แดนดินถิ่นที่ราบสูง
    
    จันทร์เสี้ยว..ยิ่งดูโศกสะเทือน
    แขวนฟ้าครวญคร่ำ 
    ร่ำไห้ไปกับลำนำเพลงพญาโศก 
    ที่ขับกล่อม
    ฟังดูเศร้า รานร้าวบาดลึก 
    จนน้ำตาริน ไปกับจันทร์ 
    ไปกับใจ ทุกดวง
    ที่สูญสิ้นแล้ว
     โอ้ดวงแก้วดวงใจ 
    ที่เคยสว่างไสวนำทาง...
    
    ฉันเดินเหงาเศร้า 
    ทอดน่องช้าๆ
    ไปตามถนนสายงามของฮ้องฮี
    ในยามค่ำคืน ที่แสนไกลบ้าน 
    
    ยามนี้ที่ดวงดารา 
    ยังพริบพราวราวจะหยดน้ำค้าง 
    แทนหยาดน้ำตา
    แทนคำว่า..เสียใจ และคำว่า...
    จากลาชั่วนิจนิรันดร์.....
    
    ฉันเดินทาง ร่วมพันกิโลเมตร 
    เพื่อมาแบ่งปันความทุกข์
     และเคียงข้างหนุ่มคนไกล
    ที่เพิ่งเดินทางไกลข้ามทวีป
     มาคารวะคุณยาย ผู้ล่วงลับ...
    
    เราเคยสัญญากันว่า..
    วันแห่งการพบของเรา ที่แอร์พอร์ต..
    นานนับปีที่รอคอยนั้น 
    คงมีแต่อ้อมกอด แห่งความยินดี 
    ความชื่นใจ
    
    แต่...โลกนี้
    ไม่เคยมีอะไรแน่นอน..จริงๆ
    ณ...วันนี้ วันที่รอคอย 
    คนไกลกลับมาสู่มาตุภูมิ
    
    วันแห่งการรอรับ กลายกลับ
    เป็นวันแห่งความเสียใจ 
    ไปกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
    ของคนดีที่เราแสนรัก แสนรอ...
    
    เรารอรับ พร้อมกุหลาบ มาลัย 
    และดอกลิลลี่
     มิใช่การแสดงความยินดี 
    แต่เพื่อฝากคนไกล
    ไปกราบคุณยาย 
    แทนรัก แทนใจจากเรา..
    กลิ่นดอกไม้ ที่หวานเศร้า 
    คละเคล้าอยู่ภายใน
    รถจากบ้านเราถึงแอร์พอร์ต
    และ
    ฉันรู้ดีว่า
    ระยะทางจากแอร์พอร์ต 
    จนถึงกาฬสินธุ์ 
    คงยิ่งทำให้หนุ่มคนไกล
    ระทมขมขื่นใจอย่างดายเดียว 
    เพราะขับรถไปโดยลำพัง 
    
    และมาคราวนี้
    มีแต่ความโศกสะเทือนใจ
    รอรับอยู่...ณ.บ้านเกิด..
    
    ไม่น่าเชื่อเลยว่า..
    ฉันจะได้มาเยือนแดนดินถิ่นอิสาน 
    ที่แสนมีมนต์ขลัง ในวันนี้
    ได้มาเห็นประพณี
    ของการไปวัดทำบุญในวันพระ..
    
    ภาพพระพุทธรูปองค์โต 
    สององค์เคียงคู่กันราวพี่น้อง 
    ในโบสถ์ ดูช่างสมถะ
     พาใจให้ใสงาม เยือกเย็น
    และ
    ยังมีภาพพุทธประวัติ 
    ที่ประดับฝาผนังก็ดูงามงด
     น้อมนำใจให้ศึกษาใ
    ห้มีศรัทธาปสาทะ
    ต่อพระพุทธศาสนา เป็นยิ่งนัก...
    
    ภาพคนเฒ่า คนแก่ 
    นำดอกไม้แสนสวยพื้นบ้าน 
    ที่ปลูกเอง ส่วนมากจะเป็นสีขาว
    เช่นเข็มขาว ดอกพุด 
    และ
    ยังมีดอกภู่ระหงส์สีเหลือง
     ดอกชบาสีแดง แซมด้วยใบไม้หยักๆ
    ที่ดูคล้ายกับใบเงินใบทอง 
    แต่ใบเป็นพวงกลม 
    ลวดลายใบงามมาก
    
    ฉันพยายามช่วยจัด 
    โดยการนำเชือกที่มัดออก
     
    ให้ดวงดอกไม้ได้อวดกลีบ
     เผยอแย้มบานอย่างอิสระ
     และ
    นำลงใส่แจกัน
    แห่งความรัก ความศรัทธา 
    จากดวงใจที่แสนใสซื่อบริสุทธิ์
    ที่เบิกบาน แสนสวยงาม
    พอกันกับดวงดอกไม้ทุกดอกใบ..
    
    หมู่บ้านนี้ ไม่น่าเชื่อเลยว่า 
    จะอยู่ในแดนดิน
    ที่เรามักได้ยินได้ฟังว่าเป็นดินแดน
    แห้งแล้งกันดาร..
    บ้านและถนน..
    ถูกวางผังอย่างดี มีระบบระเบียบ 
    สะอาดร่มรื่น ด้วยพันธุ์ไม้ยืนต้น
    และ
    พันธุ์ไม้ดอกใบแทบทุกบ้าน..
    
    บ้านส่วนมากจะมีแนวรั้วเปิดโล่ง
    ราวกับ...
    จะเชิญชวนต้อนรับด้วยความยินดี..
    ต่อทุกผู้ที่มาเยือน
    
    ฉันชอบดอกไม้ไทยมากมาย
     ที่หาดูได้ง่าย
    ราวกับเป็นไม้ประจำบ้าน
    แม้กระทั่งริมถนน
    และ
    ยิ่งแสนทึ่ง
    เมื่อไปเยือนบ้านหนุ่มน้อยคนหนึ่ง
    ที่เคยมาค้างที่บ้าน
    
    บ้านของเขามีต้นไม้ใหญ่น้อย
    เป็นร่มเงาและร่มรื่น 
    น่านั่งน่านอนเป็นที่สุด
    นอกจากฉัน
    จะประทับใจบ้านและต้นไม้แล้ว...
    
    ฉันยังประทับใจ 
    คนพื้นบ้านชาวอิสาน
    ที่มากล้นน้ำใจ ในหลายๆด้าน 
    ได้เห็นความโอบเอื้ออ่อนโยน 
    
    เห็นความศรัทธาในศาสนา 
    ได้เห็นประเพณีการสวดมนต์ที่
    เป็นบทกลอนสอนใจ
    
    ได้เห็นการแห่ร่างผู้ที่จากไป 
    ที่ช่างแสนเศร้า 
    
    ทุกคนจะจับเชือกสีแดงเส้นยาว
    แล้วเดินตามกันไป
    ด้วยดวงใจที่ทุกข์ตรม 
    
    เชือกสีแดง...
    ที่น่าจะเป็นสีดำ สำหรับใจฉัน 
    เพราะ
    หมายถึงการพลัดพราก
    และ
    เรากำลังจะเห็นร่างของผู้อันเป็นที่รักยิ่งนัก กำลังจะมอดไหม้กลายเป็นผุยผง
    ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า....
    
    เพลงพญาโศก ครวญคร่ำร่ำลา 
    พาให้ทุกดวงใจของลูกหลาน
     ญาติมิตรมากหน้ายิ่งอาวรณ์อาลัย
    ราวจะขาดใจตาม.....
    
    
    ฉันได้เห็นผู้คนมากมายที่มีน้ำใจ 
    ที่อยากช่วยเหลือแบ่งปันกัน
    ในยามเศร้า มาร่วมกันไว้อาลัย
    ให้กับคุณยาย 
    ผู้จากไป ผู้มากล้นน้ำใจ ใสซื่อ 
    ที่ชอบช่วยเหลือผู้คน
    และเป็นนักพัฒนา
    พยายามสร้างความเจริญ 
    ความดีงามไว้เป็นมรดก
    แก่ลูกหลานและผืนดินเกิด..
    
    ฉันมองหนุ่มคนไกล 
    ในผ้าเหลือง 
    ที่ยืนนิ่ง สงบงัน 
    เพื่อส่งร่างคุณยายเข้าเชิงตะกอน
    
    คุณยายผู้ที่ให้ความรัก 
    ความเมตตา ความอบอุ่น
    มาตั้งแต่ยามเยาว์วัย แทนบุพการี
    
    ภาพของเณรหนุ่มบนนั้น 
    คือภาพของผู้สูญเสียอย่างยับเยินในวันนี้ 
    ไหล่ที่ค้อมด้วยความตรอมตรมใจ
    และ
    ใจฉันยิ่งนิ่งงันน้ำตาซึม 
    เมื่อเห็นเณรใช้ผ้าเช็ดน้ำตาลูกผู้ชาย..
    
    น้ำตาที่มีค่า ที่เก็บไว้หลั่งรินให้
    ผู้หญิงอันเป็นดวงใจ 
    ที่คงมีไม่กี่คนในชีวิต
    
    ภาพที่ชวนสะกิดใจฉันว่า 
    จะมีใครบ้างนะ
    ที่จะมายืนหลั่งน้ำตา
    ให้กับดวงวิญญาณฉัน..
    เมื่อถึงวันหนึ่งที่ต้องลาจากโลกนี้ไป.....
    
    ฉันเขียนเรื่องนี้ 
    เพื่อคารวะ 
    และอุทิศให้... 
    *แด่ดวงวิญญาณ
    ของ ลูกผู้หญิงคนหนึ่งคนนี้*
     คนดีของแผ่นดินฮ้องฮี
    
    ที่ได้เกิดมา ทำหน้าที่
     ลูก แม่ เมีย และเป็นคุณย่าคุณยาย 
    ได้อย่างหมดจดดีงาม ....
    
    ผู้เกิดมาเป็นผู้ให้ 
    ผู้เสียสละมากล้น
    ด้วยการประกอบคุณงามความดี 
    ให้โลกนี้และผู้ชิดใกล้
    ได้สรรเสริญ
    และเป็นที่รักดั่งดวงใจของทุกคน
     ไม่มีวันลืม...
    
    และ
    ขอคารวะ แด่คนดี ทุกคน
     ที่เอื้อเฟื้อ มากมีน้ำใจ
     ที่ใสเย็นต่อเรา
    ให้จำจดว่า
    ได้พบกับ..
    ค่ำคืนหนึ่งที่แสนดี 
    ได้มาเดินดู
    *จันทร์เสี้ยวดวงเศร้าที่ฮ้องฮี*
    อย่างคนไกลบ้าน
    ที่จะตราตรึงใจ
    ไปตราบนานแสนนานนะ 
    ฮ้องฮี.. ดินแดน
    ที่แสนมีมนต์ขลัง
    อยากฝังฝากกายและใจ....
    ...............................................
    
    เกิดเป็นคนอย่าเห็นแก่ตนแหละดี
    ถึงจะมี ร่ำรวย สุขสันต์
    จนหรือมี ใช่!เป็นที่สำคัญ
    แม้รักกันพึ่งพา อย่าได้ตัดไมตรี
    
    เกิดมาพึ่งกัน ผิวพรรณ ใช่แบ่งศักดิ์ศรี
    วันนี้เราอยู่ คิดดูให้ดี
    ถึงจะจนจะมี อย่าไปสร้างเวรกรรม
    ขืนทำชั่วไปอาจต้องใช้กรรมเวร
    
    อย่างมงาย โลภหลง เพราะคงจะเกิดลำเค็ญ
    สร้างบุญ พระท่านคงเห็น
    ร่มเย็นพ้นความกังวล ถึงวิบัติขัดสนผลบุญนำให้
    ศีลธรรมมั่นใจ ไม่ต้องไปกังวล
    ถึงจะมีจะจนเกิดกุศลดลใจ
    
    พฤกษภผกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
    โททนต์ เส่นงคง สำคัญหมาย ในกายมี
    นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
    สถิตทั่วแต่ชั่วดีประดับไว้ในโลกา............
    
  • ม่านดอย

    11 พฤษภาคม 2552 23:08 น. - comment id 982985

    สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า36.gif36.gif36.gif 
    
    
    อ่านกลอนแล้วม่านหม่นในคืนเพ็ญแต้ๆเลยนะเจ้า แต่ม่านดอยบ่หม่นนะเจ้า จะคอยติดตามผลงานของ คนกุลา อีกนะเจ้า
  • คนกุลา

    12 พฤษภาคม 2552 08:33 น. - comment id 983071

    คูณ พุด ครับ
    อ่านบทกวีบทนี้ ของคุณพุด แล้วทำให้อยากเขียน บทกลอนเกี่ยวกับงานศพขึ้นบ้าง  ขอแจ้งข่าวไว้ และขออนุญาตไว้ ณ ที่นี่เลยนะครับ  เดี๋ยวเสร็จแล้วจะแปะไว้ให้ นะครับ
    
    36.gif1.gif16.gif
  • คนกุลา

    12 พฤษภาคม 2552 08:35 น. - comment id 983073

    ขอบคุณ คุณม่านดอยที่เข้ามาเยี่ยมเยียน ครับ
    ดีแล้วครับที่ไม่หม่น 36.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน