บ. เอ๋ย บ.ใบไม้
ดูสดใสเขียวเข้มเต็มพฤกษา
บ้างผลิดอกออกช่อลออตา
สมเป็นป่าแดนดงในพงไพร
ปัจจุบันพลันป่าหาไม่เห็น
ทั้งหมูเม่นเศร้าสลดไม่สดใส
ภูเขาเลี่ยนเตียนราบไม่ทราบใคร
ช่างจงใจโค่นฆ่าป่าเราเอย
11 มิถุนายน 2545 07:28 น. - comment id 55118
โห...มีตั้งแต่ ก-ไก่ถึง ฮ-นกฮูกเลยป่าวคะ ไม่ได้เข้ามาหลายวันเลย ถ้ามีเวลาจะย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่ ก-ไก่เลยนะคะ ชอบจังกลอนเพราะแฝงความหมาย

11 มิถุนายน 2545 13:26 น. - comment id 55189
ครับ.....

11 มิถุนายน 2545 16:41 น. - comment id 55244
บ.เอ๋ย บ.ใบไม้ ร่วงหล่นไปจากต้นตามวิถี เหมือนชีวิตคนเรานั้นย่อมมี ที่เกิดแก่เจ็บตายธรรมดา ******************************** หากไม่ปลิดปลงปัญหาเสียบ้าง ลมหายใจคงเต้นอย่างช้า-ช้า อยู่กับคืนวันผันตามเวลา สุดท้ายไม่เหลือค่าของคนเอย
