ผมกวาดสายตามองไปรอบๆ ผมเห็นหน้าใหม่ๆมากมาย
คนรุ่นพวกเราเป็นทาสผู้สวมเสื้อนอก
คําโฆษณาทําให้เห่อของฟุ่มเฟือย ทํางานที่เราเกลียด
เพื่อซื้อของที่ไม่จําเป็น
เราเป็นเด็กสมัยกลางของประวัติศาสตร์ โดยไม่มีวัตถุประสงค์
เราไม่มีศึกใหญ่ ไม่มีความกดดัน
ศึกใหญ่ของเราคือ..........ศึกจิตวิญญาณ
ความกดดันของเราคือ ชีวิต
................................
เราถูกเลี้ยงดูมาโดยโทรทัศน์ ให้เชื่อว่าสักวันเรา
.....จะเป็นเศรษฐี เป็นดาราหนัง เป็นร็อกสตาร์
.........................................ไม่มีทาง
เรารู้.........ความจริงนั้นอย่างช้าๆ
เเละ เรารู้ เราโกรธ โกรธมาก.
24 สิงหาคม 2545 20:39 น. - comment id 69898
จริงคะ คําโฆษณาบางตัว..แม้ไม่ได้ทําให้ฟุ้มเฟือยโดยตรง...แต่จะค่อยซึมซับเข้าไปทีละนิดๆ

11 ตุลาคม 2545 21:06 น. - comment id 86605
อืม......เป็นความจริง แต่ในเมื่อโลกปัจจุบัน มันเป็นคับและขู่เข็ญให้เราจำเป็นต้องดำเนินชีวิตอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ และถ้าเราปฎิเสธที่จะรับเรา....เราจะดำรงชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไรกัน

28 มกราคม 2548 01:52 น. - comment id 145891
จากความคิดเราจริงๆนะ เราว่า เราควรจะมองข้ามอะไรไปบ้าง เราต้องอยู่กับมัน เรายังต้องอยู่ในวงโคจรอันนี้ แต่เราเลือกที่จะมอง
