หน้าส่วนตัว
เกลอเราเหวยเคยคิดชีวิตนี้
ต้องได้ดีมีหวังกันทั้งสาม
เงินถุงนี้อุตส่าห์พยายาม
ปล้นมาตาม...เดิมพันชีวันเรา
แน่ะ!ใบแดงนับได้หลายมัดซ้อน
อ้ายเสี่ยตอนนอนหนอมันก็เขลา
ปอกกล้วยเข้าปากหวานงานเบาเบา
มารีบเอาสามหาร...ก็คร้านรวย
โจรหนึ่งว่าช้าก่อนอย่าร้อนนัก
มามิตรรักร่วมดื่มปลื้มโชคช่วย
พอเพื่อนสองสนองคำทำงงงวย
เกลออย่าฉวยเล่นดื้อไม่ซื่อตรง
ทั้งสองเร่งรีบแบ่งแฝงด้วยเล่ห์
ยกถุงเท...เงินกองมองใจหลง
เพื่อนหนึ่งพิศเสงี่ยมเหลี่ยมทะนง
สามกองส่งสรรสุด...ยุติธรรม
ก่อนเกลอจะขยับร่างก็ช่างสาย
ปืนเขาหมายมุ่งยิงทิ้งกระหน่ำ
สองเพื่อนรักสะดุ้งดิ้นแล้วสิ้นกรรม
เลือดไหลคร่ำเครอะต้องกองเงินตรา
เขายิ้มร่าคว้าแน่วแก้วเหล้าดื่ม
ชะมันลืมเหลี่ยมสิ้นถวิลฆ่า !
แต่...ยาพิษผสมเหล้าเร้าชีวา
ศพที่สามตามมา...นิจจาลืม!
ของ ประพนธ์ เรืองณรงค์ หญ้าแพรกดอกมะเขือ ศรีเมืองการพิมพ์ พระนคร พ.ศ. 2512 ( ไม่มีเลขหน้า )
แสดงทัศนะเมื่ออ่านบทประพันธ์ ศพที่สาม
สมน้ำหน้า...กรรมตามสนอง
หลงเงินตราครอบงำจิตคิดปั่นป่วน
โลภก่อกวนลืมมิตรไปจึงไร้ผล
ทิ้งเพื่อนตายหมายสังหารมารลาภตน
กลับไม่พ้นจบชีวิตเพราะพิษยา
สมน้ำหน้า ไม่เห็นความเป็นเพื่อน
ศพตายเกลื่อนกรรมสนองผองตัณหา
จงสังวรเร่งคิดอนิจจา
สร้างศรัทธาสืบสัจจะละบ่วงกรรม
ลูกกวาดสีฟ้า 6 ส.ค. 2547 23:02 น. - ID 58636 
1695
12
0
6 สิงหาคม 2547 23:49 น. - comment id 307718
^___^..
7 สิงหาคม 2547 00:16 น. - comment id 307747
อิอิ มีกลอนนสอนใจด้วยนะ
7 สิงหาคม 2547 00:35 น. - comment id 307769
ศพทั้งสามตายหมดเพราะความโลภ แสนละโมบโลภไปไม่แบ่งสรร สมควรแล้วที่ต้องตายวายชีวัน หมดตัวหารก็หวานหวานคอลิง
7 สิงหาคม 2547 03:03 น. - comment id 307795
อ่านศพที่สาม โดยยังมิอยากเป็นศพที่สี่ค่ะ อิอิ
7 สิงหาคม 2547 08:17 น. - comment id 307851
คนสมัยนี้ตายยากถูกยิงจนพรุนไม่ยักกะตาย อิอิ
7 สิงหาคม 2547 09:21 น. - comment id 307888
สื่อออกมาได้อย่างลึ้กซึ้งเยี่ยมมาก แนวความคิด เฉียบกว้างไกลขึ้น ขอชม สื่อความนัยได้ดีมีความหมาย คนชั่วร้ายแล้วได้ดีมีที่ไหน ต้องรับทุกข์รับเวรกันทันใด โปรดระไวเวรทำถ้ากรรมมี ๚ะ๛ size>
7 สิงหาคม 2547 14:00 น. - comment id 308023
~*~ว่ายน่ากลัวจังอ่ะ ไปดีกว่า กลัวเป็นศพที่สี่ ฮิๆๆๆๆ เพ่เมกไปเที่ยวก่อนนะตะเองงงงง แวปปปปปปปปปป!!!!!
7 สิงหาคม 2547 19:14 น. - comment id 308155
ถึง...ยาสีฟัน อันรอยยิ้มแฝงด้วยเล่ห์เทใจหลง ป่านนี้คงไม่รู้เราเฝ้าเพ้อฝัน มีโอกาสจะยิ้มตอบกอปรมิตรพลัน รอยยิ้มนั้น...ดีที่สุดให้รุดเดิน ขอบคุณมากจ๊ะ
7 สิงหาคม 2547 19:24 น. - comment id 308160
ถึง...รัถยา กลอนนี้อาจารย์ให้อ่านนะคะ แล้วให้เขียนความคิดเห็นดู ก็ชอบมาก เพราะกลอนหรือคำประพันธ์นี้มีเนื้อหาเหมือนกับเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว ผู้เขียนเขียนได้ดีมาก ว่าหรือเปล่าคะ
9 สิงหาคม 2547 15:29 น. - comment id 309034
โอ้ พระเจ้าช่วย จอร์ช เป็นไปได้งัย น้องแคน งานนี้ เอาถึงตายเลยเหรอ
11 สิงหาคม 2547 00:40 น. - comment id 309934
ถึง...พี่sandsun ไม่ได้เอาถึงตายค่ะ เป็นเพียงบทคติสอนใจไว้ คำประพันธ์นี้ดีมากเลยคะ จึงอยากให้อ่านกัน
11 พฤศจิกายน 2547 00:44 น. - comment id 367796
โอ้..... เจ๋ง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด