27 มิถุนายน 2554 17:49 น.
กลั่นแก้ว
บนถนนหนทางไกลในวันวาน ได้พ้นผ่านอุปสรรคและขวากหนาม
อาจมีอะไรกีดกั้นระหว่างทาง อาจซุ่มซ่ามลื่นล้มจมเม็ดทราย
อาจหลงลืมตัวตนบนความคิด อาจหลงผิดเดินไปไร้จุดหมาย
อาจเคยก้าวพลาด พบแยกอันตราย เป็นบทเรียนมากมายในชีวี
เส้นทางเดินที่ทอดยาวไม่รู้จบ ชักนำเรามาพบอีกวีถี
เส้นทางที่เราก้าวเดินมาหลายปี มาหยุดที่ ทางแยก แห่งจิตใจ
ทางเดินที่เราก้าวเดินเราไม่สามารถจะรู้ได้เลยว่ามันจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน?
แต่เราก็ไม่สามารถที่จะหยุดก้าวเดินไปข้างหน้าได้แม้ว่ามันจะมีอุปสรรคหรือขวางหนามเราก็พร้อมที่จะเดินก้าวไป... และจะก้าวต่อไป
25 มิถุนายน 2554 16:21 น.
กลั่นแก้ว
หากวันใดที่เธอทุกข์ท้อแท้
ขอเพียงแค่เธอนึกถึงฉันคนนี้
ยังยืนเคียงข้างเธอเสมอทุกนาที
ยังเป็นคนที่หวังดีไม่เปลี่ยนแปลง
ขอให้เธอรับรู้ไว้ด้วยเถิด
คนคุ้นเคยคนนี้ยังห่วงใย
ไม่ว่าเธอทุกข์ท้อสักเพียงใด
จะเป็นกำลังใจให้กับเธอ
........................
23 มิถุนายน 2554 17:25 น.
กลั่นแก้ว
จริงๆเแล้วตั้งใจจะไม่เขียนอะไรอีกแล้วเพราะฉันไม่มีความสามารถทางด้านนี้และไม่คู่ควรกับงานเขียนเลย ฉันกลัวจะไปกินพื้นที่ของนักเขียนดีๆแต่วันนี้ได้อ่านบทความ ฉันมีความรู้สึกฉันอยากระบายฉันอยากให้คำตอบฉันสัมผัสและรับรู้มาตลอดเวลาฉันรักการอ่าน ฉันรักกวี และฉันก็จะรักตลอดไป......
ชีวิตคนเราก็เปรียบเหมือนเรือที่ล่องลอยอยู่กลางทะเล...
ไม่มีใครอยากเจอพายุ เรือมรสุมใดๆ
แต่จะมีใครที่จะปฎิเสธภัยธรรมชาติได้
นอกเรื่องมายาวเลย..เข้าเรื่องเลยดีกว่า...
สายสัมพันธ์แห่งรักที่เชื่อมโยงถึงกันมันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว
หนึ่งชีวิตที่เข้ามาอยู่กับเราให้ความรู้สึกที่พิเศษที่สุด..ฉันมีความสุขเหลือล้นเลยทีเดียวความคิดจากผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน...ฉันเฝ้าดูการเจริญเติบโตของเขาอย่างช้าๆสิบเดือน หรือสี่สิบสัปดาห์ ฉันเลือกกินอาหารดีๆเพราะอีกหนึ่งชีวิตกินไปพร้อมๆกับฉัน บางครั้งเคลื่อนตัวไปมาจนจุกเลยทีเดียว
ฉันเลี้ยงลูกด้วยน้ำนมตัวเองจนถึงสองปีครึ่ง...ด้วยความเป็นแม่ฉันอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูก ลูกดูดขวดนมไม่เป็นเลยเพราะแรกเกิดตอนที่น้ำนมไม่ไหลหมอให้ใช้แก้วป้อนนมให้ลูก....
แม่ไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียง
เป็นได้เพียงแม่ที่รักลูกนักหนา
ทั้งไม่มีสินทรัพย์อับปัญญา
ให้ลูกได้มากกว่าเท่าที่เป็น
เป็นเพียงแค่แม่ผู้โดดเดี่ยว
เลี้ยงลูกมาคนเดียวอย่างทีเห็น
มีแค่ความห่วงใยไม่วายเว้น
ไม่ใช่แม่ดีเด่นระดับใด
เป็นแม่แก่แม่เฒ่าธรรมดา
ไม่โสภาเก่ง-โก้โชว์ใครได้
ทั้งโง่เขลาเบาปัญญากว่าใคร ใคร
เทคโนใด ใดแม่ไม่รู้
ลูกคงรู้แม่ถือความซื่อสัตย์
มัธยัสถ์อดทนเป็นคนสู้
เที่ยงตรงมั่นคงกตัญญู
เชิดชูศาสนาและราชัน
ฉะนั้นลูกอย่าโกรธโทษดินฟ้า
อย่าเคืองแค้นโชคชะตาที่แปรผัน
เหตุที่ลูกทุกข์ยากลำบากกัน
เพราะแม่นั้นมีดีแค่นี้เอง....
หน้าส่วนตัว
4891
