15 กรกฎาคม 2554 19:45 น.
กลั่นแก้ว
ถ้ากล่าวถึงเพชร....ต่างก็นึกถึงของล้ำค่าที่มีมูลค่าแสนแพง
ถ้าหากมองอีกมุมหนึ่งเพชรก็คือก้อนหินก้อนหนึ่ง...
ซึ่งเป็นผลึกของคาร์บอนคล้ายถ่านผ่านการบ่มเพาะจนมีผลึกเรียงตัวที่สวยงาม
สำหรับฉันเพชรคือสัญลักษณ์ แห่งความบริสุทธิ์ และแข็งแกร่ง
9 กรกฎาคม 2554 14:06 น.
กลั่นแก้ว
ลูกชายวัยน่ารักของฉันเรียนหนังสือพอใช้ได้ไม่ได้เก่งมากแต่ความจำเป็นเลิศรับรองด้วยประกาศนียบัตร 7 ใบ แล้ว(คุณแม่แอบดีใจ)
ข้อเสียของลูกคือขี้เกลียด (อันนี้ไม่เหมือนแม่นะแม่ขี้เกลียดเป็นบางวัน)
ช่วงปิดเทอมก็ให้ลูกได้พักผ่อนสมองหน่อยท่องศัพท์วันละ 5 คำพอและเล่นเกมส์ในคอมพิวเตอร์ เด็กก็จะมากันเต็มไปหมด
ปรกติลูกและเด็กแถวบ้านก็เล่นทุกๆวันและก็เข้ามาอ่านใน thaipoem บ่อยๆเหมือนกัน เด็กชอบอ่านเรื่องสั้น แม่ชอบอ่านทุกอย่าง
ช่วงปิดเทอมลูกเล่นทั้งวันแถมไปเล่นที่ร้านอีกอนุญาติให้เล่นที่ร้านได้ไม่เกินสามชั่วโมงต่อวัน แต่ลูกเล่นเกินเวลาที่กำหนดซิ...
วันนั้นไปธุระให้อยู่บ้านกับป้าและตากลับมาถึงบ้านค่ำแล้วป้าบอกว่าไม่ยอมกลับบ้านมากินข้าวกินปลาเลยเล่นเกมส์ทั้งวัน
ถามลูกด้วยความโมโหว่าไปเล่นเกมส์ทั้งวันเลยเหรอ ลูกบอกไม่ได้เล่นไปเล่นบ่านเพื่อนไม่ได้เล่นเกมส์แต่ความจริงแล้วเดินไปถามที่ร้านเกมส์ก่อนแล้วว่าลูกมาเล่นกี่ชั่วโมง เจ้าของร้านบอกพึ่งกลับไม่นาน
ด้วยความโมโหถามลูกครั้งที่สองว่าไปเล่นเกมส์มาหรือเปล่า ลูกยืนยันคำตอบเดิม
ครั้งที่สาม ถามดังขึ้นอีก เพลี้ยะ เพลี๊ยะ เพลี๊ยะ สามทีที่หลัง
ลูกบอกไม่เจ็บแต่ร้องไห้ ฉันบอกลูกว่ามาม๊าก็ไม่เจ็บที่มือหลอกลูกแต่มาม๊าเจ็บที่ใจมากกว่า
แล้วเดินขึ้นบันไดลูกตะโกนว่าเดี๋ยวไม่เกิน 15 นาทีมาม๊าก็มาง้อ ฉันหันไปบอกลูกว่า 15 นาทีนั้นมาม๊าจะไม่พูดด้วยต่างหาก
ไม่ถึงนาทีลูกมาเคาะประตูเรียกบอกว่าขอโทษครับมาม๊า..ฉันเงียบไม่ตอบแต่ว่าฟังลูกพูดอยู่
ขอโทษครับ วันหลังไม่โกหกอีกแล้วครับสัญญา
ได้ยินคำนั้นฉันเปิดประตูมาหาลูกแล้วกอดเขาไว้บอกว่ามาม๊าไม่เคยโกรธจเลยนะแต่ไม่อยากได้ยินคำแก้ตัว ถ้าผิดขอโทษแล้วแก้ไขตัวเองดีกว่า
คำตอบ คือคำสัญญาของลูกต่างหากว่าจะไม่โกหกอีกแล้ว
............................................................
6 กรกฎาคม 2554 16:37 น.
กลั่นแก้ว
บางครั้งการที่เราจะสนิทหรือเราจะรู้จักใครสักคนโดยที่เราไม่ได้เห็นตัวเป็นๆของอีกฝ่ายมันก็น่ากลัวไม่น้อยเลยนะ...
ฉันเองก็เคยรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน .....ฉันอยากจะรู้ข้อมูลของคนที่เราจะทำความรู้จักหรือพูดคุยด้วยให้มากที่สุด
เหตุผลคงไม่ใช่รูปร่างหน้าตา...แต่เวลาเราคุยผ่านเครื่องมือสื่อสารที่ทันสมัยโดยผ่านแป้นพิมพ์เราไม่สามารถเห็นแววตาของอีกฝ่ายได้เลย...
ความรู้สึกนึกคิดส่งผ่านทางแววตาและน้ำเสียงเสมอ....
4 กรกฎาคม 2554 12:26 น.
กลั่นแก้ว
หลังจากทำกายภาพบำบัด ฉันเริ่มก้าวเดินได้อีกครั้งแม้จะเดินได้แต่ก็ไม่ปรกติเหมือนคนทั่วไป..สภาพร่างกายเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่สภาพจิตใจข้างใน....
น้ำตา....เริ่มเต็มสองเบ้าตา เหมือนเมฆหมอกลอยอยู่เต็มไปหมด ความรู้สึกแปลบเข้ามาที่ในหัวใจ เจ็บอย่างบอกไม่ถูก แล้วสมองก็สั่งให้ภาพในอดีตฉายเข้ามาเป็นฉากๆเหมือนฉายหนังซ้ำ.........
30 มิถุนายน 2554 11:40 น.
กลั่นแก้ว
ฉันยังยืนอยู่ที่จุดเดิม...แต่สิ่งที่เพิ่มเติมคือความรู้สึก.....รัก
ความรักคือสิ่งใด..เมื่อถามคนมากมายคำตอบก็แตกต่างกันออกไป..
โลกหมุนรอบตัวเองไม่ต่างกับชีวิตของคนเรา วุ่นวาย สุข เศร้า เหงา โศก สลับหมุนเวียนเปลี่ยนเพื่อทดสอบจิตใจมนุษย์อย่างไม่สิ้นสุด
นั่งมองนาฬิกาทรายที่ค่อยๆไหล มารวมอยู่ในขวดแก้วเปรียบเสมือนความรู้สึกของคนที่มีอะไรมาเติมส่วนของจิตใจและความรู้สึก...
เมื่อวันใดที่เราทุกข์ ท้อ ไม่มีเรี่ยวแรง กำลังใจ คำปลอบโยน เป็นส่วนต่อเติมพลังเม็ดทรายที่ล่วงลงมาที่ละเม็ดแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ...
ความรักคือสิ่งที่สวยงาม..คือความรู้สึกที่ดึที่มอบให้แก่กัน
หน้าส่วนตัว
2596
