25 มีนาคม 2547 23:52 น.

เดินทางข้างเหนือ

กวี ณ เมืองคอน

๑  ถามแม๊ะแม๊ะว่า	
วาจาไพเราะ
พูดจาช่างเหมาะ	
เสนาะจับใจ

๒  ไปไหนล่ะก๊ะ	
จะไปเชียงฮาย
แอ่วเหนือสบาย	
คลายหูคลายตา

๓  ก่อนไปแอ่วเหนือ	
เพื่อคลายอุรา
แวะไปกราบว่า	
ได้พาใจชื่น

๔  มัสยิดใหญ่	
ไม่ไกลใจฝืน
ไม่ใช่ที่อื่น	
มัสยิดกลาง

๕  ขอไหว้เคารพ	
พระผู้ละวาง
เห็นทางสว่าง	
ของใจทุกคน

๖  แล้วเดินทางต่อ	
หนอใจดั้นด้น
ด้วยใจอดทน	
ระคนสุขใจ				
25 มีนาคม 2547 23:37 น.

ทำผิดไม่รับ

กวี ณ เมืองคอน

๑  ทำผิดทำชั่ว	
มั่วทำไม่รู้
ผลทำตามขู่	
รู้อยู่แก่ใจ

๒  มันทำตัวมัน	
ขยันหรือไม่
รู้อยู่แก่ใจ	
ไม่ทำตามกัน

๓  พอเห็นผลลัพธ์	
บ่รับบ่ทาน
คอยแต่ต่อต้าน	
บ่หันทำดี

๔  หากทำไว้ถูก	
ปลูกฝังไว้ซิ
แต่คงรู้ดี	
บ่มีดีเลย

๕  ทำแล้วต้องรับ	
ทราบตามความเอย
บ่ทำเมินเฉย	
ละเลยมันไป				
25 มีนาคม 2547 23:16 น.

ดิ้นรนทำงาน

กวี ณ เมืองคอน

๑  ดิ้นรนทำงาน		
สร้างบ้านสร้างเรือน
ขยันให้เหมือน	
ฝูงนกทำรัง

๒  ประหยัดอดออม	
ถนอมเก็บตังค์
เพื่อจะได้รัง		
นกน้อยพองาม

๓  ไม่ลืมบุญคุณ		
เคยหนุนเคยตาม
ผมเคยได้ถาม	
ท่านสุขบายมั้ย

๔  ผมจะทดแทน		
ให้แสนถึงใจ
ทดแทนจนให้	
ท่านบอกว่าพอ

๕  ต้องคิดต้องฝึก	
ต้องนึกไว้หนอ
ทำให้เพียงพอ	
หนอคนทำงาน

๖  คนงานทำงาน		
คนพาลทำพาล
กรรมกรสร้างบ้าน	
วันวานเรื่อยไป

๗  เปลี่ยนงานไปเมื่อ	
เปลี่ยนเพื่อยิ่งใหญ่
ทำงานสบาย		
อยู่ได้ด้วยงาน

๘  ควรทำควรอ่าน	
โมงวันผันผ่าน
ก้าวหน้าในงาน	
ด้วยการทำตน

๙  ควรเปลี่ยนตัวตน	
ฝึกฝนทานทน
เมื่อใจดิ้นรน	
เมื่อตนไม่ดี

๑๐  ให้เปลี่ยนให้ผัน	
เปลี่ยนไปตามที่
ให้ใจยังดี	
ตามที่ตั้งใจ

๑๑  ควรเปลี่ยนให้เหมาะ	
เสนาะความใน
ปรับเปลี่ยนจิตใจ	
ให้ดีกว่าเดิม				
25 มีนาคม 2547 23:02 น.

เราคนพลัดถิ่น

กวี ณ เมืองคอน

๑  ทำงานทำเหนื่อย	
ทำเมื่อยทำล้า
แต่ได้เงินตรา		
หาเลี้ยงชีพตน

๑  จากบ้านไกลตา	
พากายหลบลี้
จากไปแรมปี		
มีคนเมตตา
๒  ทำตัวนอบนบ		
เคารพวันทา
จะไปจะมา		
วาจาทักทาย

๑  ไปอยู่ที่ไกล		
ปวดใจหนักหนา
พี่จากกานดา		
โหยหาอาดูลย์

๑  ทำงานพาร์ททาม		
คอยตามหาเงิน
ทำงานจนเพลิน		
เจริญคืนวัน

๑  จากไปเรียนต่อ	
อยู่หอบ้านเช่า
อยู่เดียวเงียบเหงา		
เปล่าเปลี่ยวจิตใจ
๒  อยู่กับชีวิต		
ยึดติดใจกาย
ดูหนังผ่อนคลาย		
สบายกายา
     
๑  การเรียนมันยาก	
ลำบากทุกทน
ต้องหัดฝึกฝน		
ค้นคว้าหาความ
๒  เรียนเพื่อได้รู้		
อยู่คู่ติดตาม
หากใครใคร่ถาม		
ตอบความตามจริง

๑  ตอนอยู่บ้านนา	
ตั้งตาเข้ากรุง
ด้วยใจหมายมุ่ง		
ตรงจิตตรงใจ
๒  แต่พอได้ยล		
สับสนเกือบตาย
กลับไปเลี้ยงควาย		
สบายกายา				
25 มีนาคม 2547 12:38 น.

นักปราชญ์มีศิลป์

กวี ณ เมืองคอน

    ยามเงียบยามเหงา	นั่งเฝ้ามองเหม่อ
เพียงใจเพ้อเจ้อ	เผลอคอยลอยตาม
    สายลมต้องหน้า	พาใจเย็นเย็น
ดุจดั่งเช่นเป็น	เห็นเย็นตามกัน
    แสงลอดหน้าต่าง	ข้างข้างทางเดิน
หาใช่บังเอิญ		เป็นเช่นนั่นแล
    ถึงสวยถึงงาม	ต่อตามความเด่น
เปรียบเหมือนได้เป็น	เช่นนางข้างใจ
    โกโหโกหก		จิ้งจกทักทาย
เหมือนมันรู้ได้	ทักทายคนลวง
    ของแถมของฟรี	มีมากมายนัก
หากใครได้สัก	ชิ้นหนึ่งคงพึง
    ผ้าขาวผืนน้อย	คอยโดนแต้มสี
หากเป็นสิ่งดี		แต้มได้ตามใจ
    สักวาสด		หมดจดสดใส
ฟังแล้วผ่อนคลาย	เป็นเช่นกวี
    กะเอ๋ยกวี		แต่งดีคนชอบ
แต่งชั่วคนลอบ	ด่าทอนินทา
    ความเอ๋ยความดี	บ่มีให้เห็น
ความดีนั้นเป็น	เช่นลมล่องลอย
ความเอ๋ยความชั่ว	ติดตัวตามคอย
ใครรู้สักหน่อย	ถูกตอกย้ำใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกวี ณ เมืองคอน
Lovings  กวี ณ เมืองคอน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกวี ณ เมืองคอน
Lovings  กวี ณ เมืองคอน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกวี ณ เมืองคอน
Lovings  กวี ณ เมืองคอน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกวี ณ เมืองคอน