เราคนพลัดถิ่น

กวี ณ เมืองคอน

๑  ทำงานทำเหนื่อย	
ทำเมื่อยทำล้า
แต่ได้เงินตรา		
หาเลี้ยงชีพตน
๑  จากบ้านไกลตา	
พากายหลบลี้
จากไปแรมปี		
มีคนเมตตา
๒  ทำตัวนอบนบ		
เคารพวันทา
จะไปจะมา		
วาจาทักทาย
๑  ไปอยู่ที่ไกล		
ปวดใจหนักหนา
พี่จากกานดา		
โหยหาอาดูลย์
๑  ทำงานพาร์ททาม		
คอยตามหาเงิน
ทำงานจนเพลิน		
เจริญคืนวัน
๑  จากไปเรียนต่อ	
อยู่หอบ้านเช่า
อยู่เดียวเงียบเหงา		
เปล่าเปลี่ยวจิตใจ
๒  อยู่กับชีวิต		
ยึดติดใจกาย
ดูหนังผ่อนคลาย		
สบายกายา
     
๑  การเรียนมันยาก	
ลำบากทุกทน
ต้องหัดฝึกฝน		
ค้นคว้าหาความ
๒  เรียนเพื่อได้รู้		
อยู่คู่ติดตาม
หากใครใคร่ถาม		
ตอบความตามจริง
๑  ตอนอยู่บ้านนา	
ตั้งตาเข้ากรุง
ด้วยใจหมายมุ่ง		
ตรงจิตตรงใจ
๒  แต่พอได้ยล		
สับสนเกือบตาย
กลับไปเลี้ยงควาย		
สบายกายา				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    25 มีนาคม 2547 23:57 น. - comment id 237070

    มาชมผลงานขอรับ^_^
  • tiki

    26 มีนาคม 2547 12:49 น. - comment id 237225

    :)
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 มีนาคม 2547 16:01 น. - comment id 237300

    จากบ้านไกลตา
    อุราหมองเศร้า
    อยากกลับเหมือนเก่า
    บ้านเราบ้านนา
    
    *-*แต่งได้ดีนะค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน