30 ตุลาคม 2545 09:41 น.
กวี_beam
อย่าถามว่าเธอไปได้ไหม
เพราะถึงตอบว่าไม่เธอก็ต้องไปจากฉัน
อย่าถามว่าจะเจ็บไหมถ้าทิ้งกัน
เพราะยิ่งถามเเบบนั้นตัวฉันยิ่งปวดใจ
ทางที่ดีทำไมไม่ลองเอาไปคิดเอง
ถ้าโดนกรีดหัวใจเอาเลือดมาละเลงจะเจ็บไหม
ฉะนั้นไม่ต้องถาม ถ้าเธออยากไปก็ไป
แต่ถ้าคิดดูเเล้วอยากเปลี่ยนใจก็กลับมา
30 ตุลาคม 2545 09:29 น.
กวี_beam
หยุดพูดซะทีได้ไหม
ถ้าเศษเสี้ยวหัวใจไม่เคยมีฉัน
หยุดพูดซ้ำๆว่ารักกัน
หรือว่าผูกพันธ์สุดหัวใจ
เธอเเค่สงสารไม่เคยรัก
มันเจ็บกว่าเธอเกลียดกันมากนักเธอรู้ไหม
เเค่อย่าหลอกกัน...ถ้าเธอไม่รักไม่เป็นไร
เพราะถึงยังไง...คนอย่างฉันก็จะรักเธอต่อไป
+++ เเค่นั้นเอง +++
29 ตุลาคม 2545 20:54 น.
กวี_beam
ฉันคงจะเด็กเกินไปใช่ไหม
เธอถึงไม่เคยใส่ใจไม่เห็นค่า
ไม่เคยเหลียวมองลงมา
ไม่เคยเห็นสายตาที่ให้เธอ
ทั้งที่จริงก็ห่างกันไม่กี่ปี
คำว่าพี่มันสำคัญมากนักเหรอ
จึงไม่เคยเห็นค่าคนที่รักเธอ
ที่ทำได้เเต่ละเมอเพราะเธอ...ไม่เคยเเคร์
29 ตุลาคม 2545 20:43 น.
กวี_beam
ขนาดเผื่อใจเรื่องความรักขนาดนี้เเล้วนะ
ฉันก็ยังจะมารักเธอได้
ขนาดเตรียมตัวเตรียมหัวใจไว้มากมาย
ยังต้องมาตกม้าตายก็เพราะเธอ
ถ้าถามว่าเธอมีอะไรดีนัก
ฉันถึงได้มาหลงรักเเละพลั้งเผลอ
คงตอบไม่ได้เพราะค้นยังไงก็ไม่เจอ
เป็นเเค่ผู้ชายเซอร์ๆเเต่ให้ความรักฉันเสมอ...จนล้นใจ
29 ตุลาคม 2545 06:34 น.
กวี_beam
อยากถามจริงๆนะว่าเอาส่วนไหนมาคิด
ว่าในชีวิตไม่มีเธอคงอยู่ไม่ได้
คิดนานมั๊ยว่าฉันต้องทุรนทุราย
กินไม่ได้เเทบตายก็เพราะเธอ
ไอ้ที่รักก็ยอมรับว่ารัก
เเต่คงเพราะตาบอดสักพักก็เลยเผลอ
ไม่ต้องคิดว่าจะเศร้าเฝ้าเเต่เพ้อ
เพราะฉันเเข็งเเกร่งเกินที่จะให้เธอ......เห็นน้ำตา
หน้าส่วนตัว
1016
