16 เมษายน 2552 08:49 น.
กวีจำเป็น
เปรียบดังน้ำ ดังความรู้ ที่ครูหยด
มิรู้หมด แสงสว่าง ทางสร้างสรรค์
สว่างใด สว่างกว่า ดวงตะวัน
สว่างนั้น คือสว่างทางปัญญา
มุ่งเรียนรู้ ตามที่ครู ท่านพร่ำสอน
ไม่อาทร เรียนคิด แก้ปัญหา
ขยันเรียน เพียรใฝ่รู้ ทุกเวลา
หวังข้างหน้า ชีวีรอด ปลอดอบาย
อีกทักษะการทำงานต้องเป็นเลิศ
ให้บังเกิด ผลลัพธ์ ตามเป้าหมาย
ทำเป็นทีม สืบค้น แหล่งมากมาย
ร่วมใจกาย สร้างระบบ ครบกระบวน
สุขภาพ ต้องดี มีครบถ้วน
ปัญญาล้วน ฝึกจากจิต มาคิดหวน
สมาธิ จึงแน่วแน่ ไม่แปรปรวน
เป็นสิ่งล้วน มีค่า มากอนันต์
ทั้งหมดนี้ เป็นสิ่ง สำคัญนัก
ด้วยความรัก เรียนรู้ มุ่งสู่ฝัน
ได้ความรู้ ปัญญาเลิศ เกิดคุณธรรม
ร่วมสร้างสรรค์ เด็กไทยเชิด เกิดพัฒนา
16 เมษายน 2552 08:45 น.
กวีจำเป็น
จากวันเวลา ในรั้ว บ้านหมี่นี้ จากหน้าที่
จากหน้าที่มุ่งสร้างงาน อันรังสรรค์
จากชีวิต การทำงาน ทั้งชีวัน
ด้วยมุ่งมั่น แรงกาย และแรงใจ
เพื่อส่งเสริม สร้างงาน ถึงฝั่งฝัน
ร่วมฝ่าฟัน ด้วยใจ อันผ่องใส
ภารกิจ เสร็จสม ได้ดังใจ
บ้านหมี่ไกล ก้าวหน้า สถาพร
ท่านที่หนึ่ง หนึ่งใน ใจทุกท่าน
ท่านปลูกปั้น แนวทาง และทั้งสอน
ให้เหล่าพยาบาลรัก เอื้ออาทร
ไม่สั่นคลอน หน้าที่ พี่กุลวยา
ท่านเพียบพร้อม วินัย นั้นเป็นเลิศ
งามบรรเจิด กิริยา น่ากล่าวขาน
ประพฤติตน สมค่า พยาบาล
เมื่อถึงกาล พี่ไกล ให้อาวรณ์
ท่านที่สอง พี่ศากุน คนขยัน
ผู้สานฝัน ซักฟอก อนุสรณ์
ฝากหน้าที่ เอาไว้ นิรันดร
ขออวยพร ให้พี่สุข ทุกๆวัน
ท่านที่สาม พี่ดรุณี ที่ศัลย์หญิง
ท่านเป็นหญิง สาวไทย เหมือนในฝัน
มีเมตตา กรุณา รู้ทั่วกัน
วาจานั้น ฟังรื่น ชื่นหัวใจ
ท่านที่สี่นี้เล่าเหล่าพวกพ้อง
พี่บุญมี ของน้อง ใคร่เฉลย
บริการงาน พยาบาล ไม่ละเลย
ผู้ป่วยเคย รู้ซึ้ง ในใจบริการ
ท่านที่ห้า หน้าที่ยาม สำคัญหนา
ทั้งตรวจตรา ทำหน้าที่ ไม่มีถอย
ท่านมีนาม สะอิ้ง ใช่เลิศลอย
แต่ความหล่อ ท่านไม่น้อยหน้าใคร
ท่านที่หก หน้าที่ งานช่างไม้
ท่านทำงาน หลากหลาย ที่สร้างสรรค์
คุณลำดวน ช่างไม้ โรงพยาบาล
ขอกล่าวขาน งานเลิศ เกิดนวตกรรม
ท่านที่เจ็ด คุณณรงค์ คงขอแจ้ง
บรรจงแต่ง กลอนมอบ ตอบแทนค่า
งานทุกสิ่ง ท่านนำ ด้วยนำพา
ล้นคุณค่า จนเกษียณ นี้เวียนมา
ท่านที่แปด แจ๊แป๊ว มาแล้วจ้า
ร่วมนำพา น้องพี่ สนุกสนาน
ทั้งงานเล็ก งานใหญ่ ร่วมชื่นบาน
แหล่งสถาน สุขทุกที่ หากพี่เยือน
ท่านท้ายสุด พี่บังอร แสนอ่อนหวาน
ขอกล่าวขาน ชื่นชม สมศักดิ์ศรี
ช่วยอาคาร สะอาดจริง สิ่งแวดล้อมดี
งานหน้าที่ พี่ทำ ด้วยนำพา
มาวันนี้ ผองพี่ ได้หยุดพัก
ขอทวยเทพ พิทักษ์ และรักษา
อายุมั่น ขวัญยืน ทุกทิวา
ปลอดโรคา พ้นภัย นิจนิรันดร์
9 เมษายน 2552 20:36 น.
กวีจำเป็น
แม่ แม่ แม่ คำนี้มีความหมาย
มีพระคุณมากมาย หลายสถาน
แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายประการ
เป็นธนาคาร เป็นพระพรหม เป็นร่มไทร
เป็นผู้ให้ กำเนิด เกิดลูกรัก
เป็นผู้ให้ ที่พักพิง อาศัย
เป็นผู้ให้ความอบอุ่น ทั้งกายใจ
เป็นผู้ให้ อะไร อะไร ตั้งมากมาย
ลูกเจ็บไข้ แม่ก็ให้การรักษา
ลูกโตมา แม่ก็ส่ง เรียนหนังสือ
ลูกต้องการ ตำราแม่หาซื้อ
ลูกปรึกษา หารือ แม่ยินดี
ลูกคนใดกระทำกรรมแก่แม่
ลูกเลวแท้ ชั่วช้า สิ้นราศี
ลูกด่าแม่ ลูกตีแม่ ลูกกาลี
ลูกไม่ดี ทำแม่ช้ำ น้ำตานอง
น้ำตาแม่ รินไหล เมื่อลูกร้าย
น้ำตาแม่ เป็นสาย เมื่อลูกหมิ่น
น้ำตาแม่ หลั่งลง รดแผ่นดิน
เมื่อได้ยิน ลูกเสเพล เนรคุณ
9 เมษายน 2552 20:29 น.
กวีจำเป็น
แม่คือผู้ สรรค์สร้าง ทางชีวิต
ยอมอุทิศ ทุกอย่าง เพื่อสร้างสรรค์
ให้ลูกน้อย มีชีวิต จิตผูกพัน
ผสานฝัน สายใยรัก ร่วมทักทอ
เริ่มเจ้าก่อ บังเกิดมา ในครรภ์แม่
รู้แน่แท้ ตรวจยืนยัน มั่นแล้วหนอ
สิ่งที่ทำ ต่อไป ไม่รีรอ
ไปหาหมอ ฝากครรภ์ ในทันที
ทั้งคุณหมอ พยาบาล บริการแม่
ให้เที่ยงแท้ ปลอดพ้น ปวงภัยผอง
ค้นหาเหตุ แก้ปัญหา ด้วยอาทร
ในขั้นตอน ลูกเกิดรอด แม่ปลอดภัย
ให้บริการ ฝากครรภ์ ขั้นคุณภาพ
ทั้งยังทราบว่า นมแม่ แน่กว่าสิ่งไหน
นมหยดแรก ผูกผสาน ผ่านสายใย
เจ้าต้องได้ อย่างน้อยรอด ตลอดหกเดือน
ทั้งหมดนี้ แม่ทำ เพื่อลูกรัก
ได้ประจักษ์ เห็นแท้ ผลแน่หนา
พัฒนาการ สมวัย ใคร่ตามมา
ทั้งปัญญา ดีเลิศ ประเสริฐอนันต์
พร้อมรังสรรค์ แม่คนใหม่ ในวันนี้
ทำหน้าที่ สานต่อ ก่อความฝัน
ให้กำเนิด คุณภาพ เป็นรางวัล
เด็กไทยนั้น เพิ่มค่า พัฒนาการ
หน้าส่วนตัว
1206
