17 เมษายน 2552 09:58 น.
กวีตัวจิ๋ว__
ยิ้มยิ้มยิ้มอย่าเศร้าเหงาอยุ่เลย ^^
และก็อย่าเมินเฉยบึ้งตึงอื้ออึงหนา
ยิ้มยิ้มยิ้ม ยิ้มไว้ทุกเวลา
แล้วปัญหาจะผ่านไปคลายทุกปม
นั่งหน้าเศร้าเคล้าทุกข์สนุกหรือ
อ่านหนังสือการ์ตูนหรือตลกดีกว่าไหม
ฮาฮาบ้างอย่าเศร้านานเกินไป
เพราะมันไม่มีประโยชน์โทษคณา
อนุญาติให้เศร้าหนึ่งนาที
อารมณ์ดีเมื่อไหร่ใจเริงร่า
แล้วลองมองขึ้นไปบนท้องนภา
ยิ้มหวานหวานให้ท้องฟ้าอีกหนึ่งที
^o^
24 มีนาคม 2552 19:27 น.
กวีตัวจิ๋ว__
ลมโชยชื่นรื่นจิตพิศมัย
ลมพัดไปพัดมาพาสุขสันต์
หากไร้ลมคงร้อนขึ้นเร็วพลัน
เพราะฉะนั้นเจ้าลมจ๋าอย่าหยุดเลย
ฝนตกดังซู่ซ่าน่าสนุก
ฉันจึงลุกออกไปไม่อยู่เฉย
วิ่งออกไปตากฝนเหมือนดั่งเคย
พร้อมกับเงยหน้ารับฝนตกลงมา
เมฆลอยล่องท่องเวหาหรรษายิ่ง
ปุยขาวขาวคล้ายลิงเธอลองหา
เจอหรือยังเจ้าลิงจ๋อเอ๊ะหรือปลา
โน่นโน่นโน่นรูปม้าสง่างาม ^^
24 มีนาคม 2552 19:14 น.
กวีตัวจิ๋ว__
ในตอนนี้ฉันคิดเพียงมิตรเพื่อน
อย่าบิดเบือนเตือนใจเอาไว้หนา
เพื่อนเท่านั้นไม่รับใครให้เข้ามา
ขอเถิดอย่าคิดเกินเพื่อนเลื่อนจิตใจ
ที่ผ่านมาฉันดูเหมือนให้ความหวัง
จนเธอพลั้งพลาดจิตเกินมิตรไหม
ฉันขอโทษจริงจริงจากดวงใจ
ตอนนี้คงมิใช่ซึ่งเวลา
ขอบคุณความรู้สึกดีที่มีให้
ขอบคุณความห่วงใยและห่วงหา
ขอบคุณนะสำหรับยิ้มในทุกครา
ขอบคุณช่วงเวลาพาพบเธอ ^^
14 กุมภาพันธ์ 2552 20:12 น.
กวีตัวจิ๋ว__
นับในใจหนึ่งสองสามตามลำดับ
สามารถขับความโกรธโหดลงได้
ความโกรธแค้นขุ่นเคืองเรืองดั่งไฟ
สามารถเผาหทัยให้วอดวาย
ค่อยค่อยคิดตริตรองมองปัญหา
ใช้สติปัญญาช่วยก่อนจะสาย
แก้ปัญหาทีละน้อยค่อยค่อยคลาย
เรื่องมากมายจบสิ้นหากคิดเป็น
13 ธันวาคม 2551 19:38 น.
กวีตัวจิ๋ว__
ดอกระย้าท้าลมกลมกลืนนัก
ใต้ต้นนั้นใช้พักพิงเอนกิ่งไหว
วิ่งลัดเลาะรอบต้นพ้นเยาว์วัย
ย้อนกลับไปไอกลิ่นไม่สิ้นคลาย
สวยสดนักดอกสีส้มอมสีเหลือง
ประดับเมืองเหลืองอร่ามงามสดใส
กลิ่นช่างหอมย้อมจิตติดตรึงใจ
งามวิไลล่อแมลงแย่งชื่นชม
ดอกอะไรไฉนนะอยากรู้จริง
สามารถอิงแอบเองเพียงสุขสม
กวีทิ้งไว้ให้ช่วยคลายปม
ช่วยกันงมปริศนาที่คาใจ
หน้าส่วนตัว
1251
