24 ธันวาคม 2552 22:12 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
วันนี้แต่งเสร็จแล้วครับ
เชิญวิพากษ์วิจารณ์ได้เต็มที่
ยอมรับว่า เนื้อหาไม่ค่อยเข้ากันนัก
*ฉันอาจเดินเดียวดายในสายรุ้ง
นำสื่อรักโค้งคุ้งจำรุงฝัน
จะหลอมฟากฟ้าไกลสู่ไอจันทร์
แสร้งเอาใจตะวันครั้นหนาวทรวง
*คราวน้ำซัดเกลียวคลื่นไหลหมื่นสาย
ราวหมอกสวยคล้ายน้ำค้างเส้นทางสรวง
สร้างทุ่งใสสดสีมีดอกรวง
มอบดอกรักปักดวงใจใครสักคน
*คอยแสงเคลื่อนเกลื่อนฟ้าระย้าย้อย
รอยาหยีร้อยรักปักเวหน
ประหวัดหวนรำลึกตรึกกมล
ตะโกนมองร้องจนเหงื่อหล่นกาย
*งามเหลือเกินแก้วตาสง่านัก
สงวนนวลรูปลักษณ์พักตร์เฉิดฉาย
พบโฉมแฉล้มสวยแจ่มมิคลาย
เจ้ามัวเขินเดินอายกรีดกรายมา
*กกกอดหมอนนอนจินตนาว่ารัก
น้องหวานล้ำยิ่งนักที่รักข้า
ทั่วโลกขอพบพักตร์เพียงสักครา
พี่สิครวญคะนึงหาแต่หน้านวล
คำอธิบาย จากน้องญามี่
กลบทช้างประสานงา คือ
กลบทที่บังคับซ้ำเสียงพยัญชนะ ทุก๓ คำท้ายวรรคแรก
ส่งไปสร้างคำใหม่ที่วรรคต้นถัดไป ทุกวรรค
ตลอดเรื่องเช่นกัน กลบทนี้เป็นกลอนแปด
บทกลอนที่เกี่ยวข้อง
(กลบทช้างประสานงา)
แค่ฉันรู้เธอช้ำฉันเจ็บหนัก
ช้ำเจ็บนานเกินผลักไสแผลผ่าว
ซ่อนแผลเพ้อก่อทุกข์ลากยึดยาว
ร้อนยอกย้อนปวดร้าวยากทนทาน
ยามเธอท้อคลอคิดทุกข์ละห้อย
เธอร้องไห้ตาปรอยฉันสงสาร
ฉันสาปโศกกอดเธอผ่านวันวาน
พร้อมไหวหวั่นเมื่อผ่านกาลครั้งนั้น
ไกลใครนานเกินรู้เธอทุกข์ไหม
เธอทิ้งเหมือนไสฉันห่างลานฝัน
ให้ร่ำฝากบอกฟ้าห่วงทุกวัน
ให้ทุกข์เวิ้งพันฉันยามดูเดือน
ยามเดียวดายเหม่อเหงาข้างฝนสาด
คนใฝ่ซ้อนผุดผาดยิ้มเสมือน
เย้ยสู่มาให้ฉันเจ็บสะเทือน
จิตซ่อนทุกข์รุกเตือน เรา...แค่เพื่อน
////////////////////////////////////
http://www.khonshop.com/
board_view.php?category_id=7&id=54234
กลบทช้างประสานงา
กลบทที่บังคับซ้ำเสียงพยัญชนะ ทุก๓ คำท้ายวรรคแรก
ส่งไปสร้างคำใหม่ที่วรรคต้นถัดไป
ทุกวรรคตลอดเรื่องเช่นกัน
OOOOO123 123OO456
456OO789 789OOAB
ตรงปลายฟ้า ตะวัน นั้นลาลับ
นกเรียงร้อย บินกลับ ลับปลายฟ้า
หลังปลายฝน ต้นหนาว เฝ้ามองมา
ฝืนมากมาย ใจลา พาวิงวอน
เพียงว้าวุ่น อุ่นไอ ไม่ลาจาก
มาร้อยใจ ให้ฝาก ยากถ่ายถอน
ยามที่ทุกข์ สุขหาย ให้ร้าวรอน
ห่วงเรื่องราว เก่าก่อน ให้ย้อนมอง
หากยามหม่น มาใกล้ ให้ใจฝัน
ห่วงใจฝืน คืนวัน มีเราสอง
มากรักส่ง มิแกล้ง แสงน่ามอง
เสียงนกมา ร่ำร้อง มองฟ้าไกล
โดย: คุณ ปลายฟ้า
24 ธันวาคม 2552 12:02 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
http://solno07.exteen.com/20080905/entry-2
ลองคลิกเวปข้างต้นนะครับเพื่อฟังเพลงเพราะๆ
เพราะเอาเพลงลงไม่ได้ น่าเสียดาย...
ขอบคุณเจ้าของเวป ทั้งภาพและเพลง
เพลง ลมหนาวและดาวเดือน - ปนัดดา
ดึกดื่นคืนนี้ ลมหนาวพัดโชยมา ฉันมองไปที่ขอบฟ้า
เนิ่นนาน หน้าต่างห้องนอน เปิดต้อนรับแสงพระจันทร์
แสงเดือนกำลังประชัน แสงดาว
ก่อนหลับคืนนี้ ใจฉันขอไปเจอ พบเธอที่บนฟากฟ้า
พร่างพราว จะนอนหลับไหล ในอ้อมแขนของดวงดาว
ให้เงาราตรี โอบล้อมหัวใจ
* ไม่รู้ค่ำคืนนี้ เมื่อเธออยู่ตรงนั้นจะเห็นดาวดวงเดียวกัน
กับฉันไหม สักครั้งที่เธอเห็น แสงดาวทอประกาย
ก็ยังเหมือนเรา ได้พบกัน
** ดึกดื่นคืนร้าง น้ำค้างยอดหญ้าคาไหลลู่ลงมา
สะท้อนแสงจันทร์ อยากหยุดเดือนดาว
เก็บลมหนาวไว้นานๆเพราะเธอจะมา อยู่ในหัวใจ
(ซ้ำ)
อยากต่อเวลา ค่ำคืนนี้ให้ยาวนาน
เพราะฉันมีเธอ อยู่ในหัวใจ
*ดึกดื่นคืนหนาว เนื้อแอบเจือซ่อน
ดึกดื่นคืนหนาว หลอนหลอกตอนค่ำ
ดึกดื่นคืนหนาว หน่วงหนักบ่วงกรรม
ดึกดื่นคืนหนาว ล้ำลึกย่ำยี
*โอ้ดาวเดือนดวง ใดไสวสว่าง
โอ้ดาวเดือนดวง นางอยู่ห่างศรี
โอ้ดาวเดือนดวง จ้าส่องราตรี
โอ้ดาวเดือนดวง ใจพี่อยู่ที่ใด
*สายลมพัดครา นี้พี่คิดถึง
สายลมพัดครา หนึ่งจึงหวั่นไหว
สายลมพัดครา ก่อนคิดย้อนไป
สายลมพัดครา ไหนใฝ่หาเธอ
*ดึกดื่นคืนร้าง ไกลมิใกล้น้อง
ดึกดื่นคืนร้าง หมองมองดาวเหม่อ
ดึกดื่นคืนร้าง แรมแซมละเมอ
ดึกดื่นคืนร้าง เก้อเพ้อหานาง
คำอธิบาย
กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อยและดอกไม้พวงคำน้อง เป็นกลบทที่บังคับให้
ซ้ำคำต้นวรรคทุก ๔ คำโดยเปลี่ยนกระทู้ทุกบท(คือทุก ๔ วรรคเปลี่ยนหนึ่งหนตลอดเรื่อง)
บทกลอนที่เกี่ยวข้อง
ยิ้มไม่ควรมีแค่ยามสุข…(ด้วยกลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย) โอเลี้ยง
ไม่จำเป็นต้องยิ้มแค่ยามสุข
ไม่จำเป็นต้องทุกข์ยามยิ้มหาย
ไม่จำเป็นต้องเศร้าเมื่อยิ้มคลาย
ไม่จำเป็นต้องคล้ายชื่นจึงเผลอยิ้ม
แม้ชีวิตขาดสุขซุกทุกข์หวั่น
แม้ชีวิตขาดฝันไร้ชื่นอิ่ม
แม้ชีวิตขาดรักดังหวังลิ้ม
แม้ชีวิตขาดยิ้มยังต้องฝืนมี
ยิ้มคือแรงแบ่งปันดันทุกข์ห่าง
ยิ้มคือแรงแบ่งขวางกั้นสุขหนี
ยิ้มคือแรงแบ่งฝันให้ใจลี้
ยิ้มคือแรงแบ่งที่ห้ามช้ำรุก
ยิ้มเข้าไว้เพื่อสู้ทุกข์ดื้อด้าน
ยิ้มเข้าไว้เพื่อต้านยามไห้ปลุก
ยิ้มเข้าไว้เพื่อปลดดับโศกซุก
ยิ้มเข้าไว้เพื่อลุกหนีแผลแพ้
สุขไม่สุขต้องยิ้มเข้าไว้ก่อน
สุขไม่สุขต้องสอนตนหัดดัดแก้
สุขไม่สุขต้องยิ้มไร้ข้อแม้
สุขไม่สุขต้องอย่าแย่หมดรอยยิ้ม
////////////////////////////////
http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/09/entry-2
กลบท ดอกไม้พวงพู่ร้อย
มีข้อกำหนดให้เขียนกระทู้ยืน ๔ คำ เมื่ออ่านจะต้องนำกระทู้ยืนไปเพิ่มในตอน
หน้าของทุกวรรคในบทเดียวกัน และเมื่อขึ้นบทใหม่ให้เปลี่ยนกระทู้ยืนใหม่อีก
แต่งสลับไปทุกบทจนจบเนื้อความที่แต่งตามต้องการ ดังตัวอย่าง
โอ้โลกนี้ มีทุกข์ ไปทุกหน
โอ้โลกนี้ มีสัตว์ มาพัดวน โอ้โลกนี้ มีจน ทุกคนไป
ช่างเศร้าใจ ไหนเลย ที่เคยเห็น ช่างเศร้าใจ ไหนเป็น ลำเค็ญไหน
ช่างเศร้าใจ ไหนเบื่อ ไม่เผื่อใคร ช่างเศร้าใจ ไหนใจ ว่าใครทำ
กลบท ดอกไม้พวงพู่ร้อย
โอ้โลกนี้ มีทุกข์ ไปทุกหน
โอ้โลกนี้ มีสัตว์ มาพัดวน โอ้โลกนี้ มีจน ทุกคนไป
ช่างเศร้าใจ ไหนเลย ที่เคยเห็น ช่างเศร้าใจ ไหนเป็น ลำเค็ญไหน
ช่างเศร้าใจ ไหนเบื่อ ไม่เผื่อใคร ช่างเศร้าใจ ไหนใจ ว่าใครทำ
อนิจจา ว่าคน มาจนจิต อนิจจา ว่าคิด ชีวิตขำ
อนิจจา ว่าหมด ควรจดจำ อนิจจา ว่าช้ำ ต้องจำจน
มันแค้นใจ ไม่หาย เสียดายจริง มันแค้นใจ ไม่ทิ้ง ทุกสิ่งสน
มันแค้นใจ ไม่วาย ร้ายกมล มันแค้นใจ ไม่ทน เสียผลจริง
ทำอย่างไร ใจเรา มาเมารัก ทำอย่างไร ใจมัก เสียหลักหญิง
ทำอย่างไร ใจทุกข์ มันทุกข์จริง ทำอย่างไร ใจหญิง มาสิงกู
มีทางเดียว เที่ยวหา มรรคาเหิน มีทางเดียว เที่ยวเดิน เพลินปิดหู
มีทางเดียว เที่ยวพา ปิดตาดู มีทางเดียว เที่ยวรู้ จบหูตา
อย่าประมาท ชาติคน เดินบนโลก อย่าประมาท ชาติโศก นะโลกหนา
อย่าประมาท ชาติชั่ว มืดมัวมา อย่าประมาท ชาติกา จะมาครอง
รักษาตัว กลัวกรรม อย่าทำชั่ว รักษาตัว กลัวผัว จะมัวหมอง
รักษาตัว กลัวช้ำ ผิดทำนอง รักษาตัว กลัวหมอง มาครองใจ
รีบเร่งเพียร เรียนรู้ ให้ดูหลัก รีบเร่งเพียร เรียนมรรค จักไสว
รีบเร่งเพียร เรียนไว้ ให้ไวไว รีบเร่งเพียร เรียนไป เตรียมใจกาย
จงค้นหา พาตัว หลีกชั่วหมด จงค้นหา พาลด หัวหดหาย
จงค้นหา พาบุญ พ้นวุ่นวาย จงค้นหา พากาย ให้ไร้จน
จักเจอดี ที่ค้น ทุกหนแห่ง จักเจอดี ที่แจ้ง แถลงผล
จักเจอดี ที่เห็น เกิดเป็นคน จักเจอดี ที่ค้น มาจนเจอ
ได้พบสุข ทุกแห่ง ตามแหล่งพบ ได้พบสุข ทุกสงบ จบเสมอ
ได้พบสุข ทุกครบ ที่พบเธอ ได้พบสุข ทุกเลอ เพราะเจอจริง
ไม่เสียที ที่เห็น เป็นมนุษย์ ไม่เสียที ที่วิมุติ สุดชายหญิง
ไม่เสียที ที่เกิด ประเสริฐจริง ไม่เสียที ที่อิง พึ่งพิงกัน
กระไรเลย ไม่เคย จะเชยชิด กระไรเลย ไม่คิด จะชิดฉันท์
กระไรเลย ไม่เคย เมินเฉยวัน กระไรเลย ไม่ฝัน นอนวันวาน
ได้พบทาง ว่างจิต ชีวิตสุข ได้พบทาง ว่างทุกข์ สนุกสนาน
ได้พบทาง ว่างเว้น ลำเค็ญนาน ได้พบทาง ว่างการ สำราญเรา
ถึงที่สุด หยุดโลก ดับโศกหมด ถึงที่สุด หยุดบท รันทดเฉา
ถึงที่สุด หยุดชั่ว เลิกมัวเมา ถึงที่สุด หยุดเรา ใจเบาเอย.
...หยาดกวี...
๙ ตุลาคม ๒๕๕๑
21 ธันวาคม 2552 22:13 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*คิดถึงแสน แม้นผิด แสนคิดถึง - 3
ฝันครั้ง หนึ่งซึ่งหวังอีก ครั้งฝัน - 2
วัน ร้อยเดือนเคลื่อนคล้อยรอคอย วัน - 1
ครวญรำพัน หวั่นซ้ำ รำพันครวญ - 3
*แม้รอ เก้อเธอหนอไม่ รอแม้ - 2
ป่วน จริงแท้รักเอ๋ยไยเลย ป่วน -1
รวนเรคน ใช้เล่ห์ คนเรรวน - 3
คอยน้อง จวนรุ่งเช้าเฝ้า น้องคอย - 2
*คิด เสมอเธอนะใช่ที่ใจ คิด - 1
กร่อยชีวิต คิดผิด ชีวิตกร่อย - 3
พลอยด้าม ซ้ำผีอำ อกด้ามพลอย - 2
คำ รักพล่อยพูดปดจนหมด คำ - 1
*คิดถึงมาก สลักจิต มากคิดถึง - 3
พร่ำเพ้อ ซึ่งแต่เธอจน เพ้อพร่ำ - 2
จำ ไม่ได้ใช่ไหมหรือไม่ จำ - 1
ลวงคนช้ำ ย้ำหม่น ช้ำคนลวง - 3
*หลากหลาย สิ่งอิงหยอกหลอก หลากหลาย - 2
คล้าย ตลกพกขำทำดู คล้าย - 1
กลายกลับเปลี่ยน เวียนสลับ เปลี่ยนกลับกลาย - 3
เกือบ ต้องตายด้วยพิษรักสำลัก เกือบ - 1
คำอธิบาย น้องญามี่
กลบทกระแตไต่ไม้
เป็นกลบทที่บังคับให้ซ้ำคำถอยหลังทุกวรรค
โดยนำคำต้นวรรคมาซ้ำที่ท้ายวรรค
มีกำหนดให้ซ้ำถอยหลังจาก๓คำ มา๒ ไป๑ตลอดจนหมดความยาวของกลอน
และ ท่านอื่นๆๆ
.* กลบทกระแตไต่ไม้ -- กระแตไต่ไม้เป็นการเอาสามกลบทมาปนกัน วรรคแรกให้ใช้กลบทฉัตรสามชั้น วรรคสองให้ใช้กลบท มังกรคาบแก้ว และ วรรคสามให้ใช้กลบทครอบจักรวาล พอวรรคสี่ก็หันกลับมาใช้ ฉัตรสามชั้นใหม่ วรรคต่อไปก็ไล่ไปเรื่อย ๆ เช่น
พี่ใจชื้น เพราะได้ ชื้นใจพี่ ---------- ฉัตรสามชั้น
หมองใจมี ที่พัก หายใจหมอง ------ มังกรคาบแก้ว
ครองใจรัก ปักใจ ไม่ครอบครอง --- ครอบจักรวาล
เช่น
พี่ใจชื้น เพราะได้ ชื้นใจพี่
หมองใจมี ที่พัก หายใจหมอง
ครองใจรัก ปักใจ ไม่ครอบครอง
นางนวลน้อง ของพี่ น้องนวลนาง
บทกลอนที่เกี่ยวข้อง
สร้างฝันสะกดเศร้า(ด้วยกลบทกระแตไต่ไม้) โอเลี้ยง
หม่นหมองรุกคลุกท้อรุกหมองหม่น
หงอยเงียบเลียบเทียบปนจิตเงียบหงอย
ลอยอารมณ์เพ้อพ้อตามจิตลอย
ในใจร้อนโศกสร้อยร้อนในใจ
ขมขื่นตอกตำลึกซุกขื่นขม
ไหม้จิตจมตรมปวดเกินลบไหม้
ใจเจ็บคำย้ำเหน็บคำเจ็บใจ
ไปห่างไกลเหมือนทุกข์ไม่ห่างไป
ย่ำซ้ำซ้อนซ่อนร้าวเฝ้าเหยียบย่ำ
ใกล้ชอกช้ำติดตามช้ำชอกใกล้
ใจซุกเจ็บเก็บกร่อนซ้อนซุกใจ
ลี้เท่าไรร้าวยาวยังเกินลี้
ฝันเสกสรรค์สร้างลานสรรค์เสกฝัน
ที่ทุกวันไร้ขื่นรื่นทุกที่
มีแต่สุขพร้อมบำเรอตามใจมี
ไกลสุดสิ้นหนี้ทุกข์สิ้นสุดไกล
อยู่คลอฝันเคลิ้มคล้อยเคียงคลออยู่
ไม่รับรู้ร้อนผ่าวเผาหรือไม่
ใจท่วมรดหวามฝันรดท่วมใจ
คดโศกใกล้ไล่ไกลริบโศกคด
ไล้ใจสิ้นรอยคำตำเจ็บไล้
หมดขมขื่นไล่หายขื่นขมหมด
ทดแทนเจ็บด้วยฝันสรรแทนทด
คอยสะกดด้วยสรรค์ฝันใช่หวังคอย
////////////////////////////////////////////
กลบท กระแตไต่ไม้
มีการบังคับให้คำซ้ำกันทุกวรรค คือ ต้นวรรคซ้ำกับท้ายวรรคทุกวรรค แต่ว่า คำที่ซ้ำกันของแต่ละวรรคไม่เท่ากัน ดังนี้
วรรคที่ ๑ ซ้ำกัน ๓ คำต้นวรรค กับ ๓ คำท้ายวรรค (นับจากท้ายวรรค)
วรรคที่ ๒ ซ้ำกัน ๒ คำต้นวรรค กับ ๒ คำท้ายวรรค (นับจากท้ายวรรค)
วรรคที่ ๓ ซ้ำกัน ๑ คำต้นวรรค กับ ๑ คำท้ายวรรค
วรรคที่ ๔ ซ้ำกัน ๓ คำต้นวรรค กับ ๓ คำท้ายวรรค (นับจากท้ายวรรค)
ตัวอย่างแผน
ที่โยงข้างล่าง คือ คำซ้ำกัน ดังตัวอย่าง ให้สังเกตอักษร เอน
หวนโหย ร้อง ก้องกึก นึก โหยหวน
ครวญ ชะนี นี้จะค่ำ มาคร่ำ ครวญ ลมพัดหวน ชวนสงัด หวนพัดลม
วิธี อ่าน ต่อไปให้สังเกต ว่า ที่ประไข่ปลา ๑ จุดบ้าง ๒ จุดบ้าง ๓ จุดบ้าง ถ้า ๑ จุด ก็หนึ่งคำ ๒ จุดก็ ๒ คำ ๓ จุด ก็ ๓ คำ ฉะนั้นขอให้ท่านเติมคำตามจำนวนจุดนั้น และขอให้พยายามดูผังให้เข้าใจก่อนอ่าน ก็จะทำให้ท่านอ่านคล่องเอง
กลบท กระแตไต่ไม้
หวนโหยร้อง ก้องกึก นึก...
ครวญชะนี นี้จะค่ำ มาคร่ำ... ลมพัดหวน ชวนสงัด ..
ร้องนกเสียง สำเนียง ... ผสมก้อง ไก่ป่า มา..
ชมป่าใหญ่ ไก่ป่า เสียงน่า. ดังเสียงสม สำเนียง ...
เขียวฟ้าสี สดตา ... ขลังมนต์เที่ยว ที่สน มี..
บังใบไม้ หลายหลาก เป็นฉาก. มันดูยัง นั่งดู ...
รักมาสุด อุตส่าห์ ... สัณฑ์ปกปัก ป่ารก ร่วม..
พรรณนกไม้ ลายตา นานา. ไพรสนั่น เสียงขัน ...
เสียงซี๊ดอิ้ง จิ้งหรีด ... ไหนอยู่เคียง แค่หู รู..
ไกลเสียงกู่ รู้ได้ อยู่ไม่. ดังเสียงใส สดเกลี้ยง ...
ก้องเสียงกู่ นกฮูก ... หลังเสียวร้อง ก้องเขา เรา..
ฟังเสียงแมง แซ่งแซ่ แต่น่า. มาเหลียวหลัง นั่งเปลี่ยว ...
เย้าหยอกยวน ชวนบอก ... หาครวญเจ้า เศร้าสรวล คร่ำ..
ลาลับแจ้ง แสงตะวัน มาพลัน. คนทิ้งฟ้า เวลา ...
ย้าระยิบ หรี่ริบ ... หนเวหา ดารา หนา..
บนดารา พาเดือน ลอยเลื่อน. มองใจสน บนไสว ...
โหมหักรัก นงลักษณ์ ... สองคู่โลม โฉมตรู เป็น..
นองน้ำตา พาช้ำ ผิดทำ. มัวใจหมอง ร้องไป ...
ถึงอยู่ป่า น่าดู ... หัวมึนตึง หนึ่งคืน ยัง..
ครัวครอบจิต คิดแหลก มาแบก. มาเมามัว ชั่วเฉา ...
สงบที่ ใช่มี ... หาไม่พบ ภายใน ถ้า.
มามองดู รู้ได้ วุ่นวาย. เจอตนหา มาค้น ...
ป่าที่อยู่ ใช่ดี ... เสมอมา ไม่สงบ พบ..
เธอหาดู ให้ดี อยู่ที่. ทางที่เจอ แจ้งมี ...
ไหนที่อยู่ ดูดี ... สางสะใน ใจพระ มา..
วางวุ่นวาย ให้ลอย มาปล่อย. ใจพ้นห่าง ทางฉล ...
จริตพา พัฒนา ... ใสน้ำจิต คิดงาม เหมือน..
ใครไม่ลอง ต้องลอง ใจของ. ชายหญิงไหน ไม่จริง ...
เรื่อยเดินมา เมื่อยขา ... หายจางเหนื่อย เมื่อยล้า มา..
คลายภายใน ใจร้อน ได้ผ่อน. ใจร้อนหาย คลายผ่อน ...
เว้นว่างจิต คิดวาง ... ใสสดเห็น เว้นหมด งาม..
ใจสงบ พบสุข หมดทุกข์. เอยสว่างใส พบทาง ...(ใสสว่างเอย)
...หยาดกวี...
๑๔ กันยายน ๒๕๕๑
15 ธันวาคม 2552 22:06 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ขอไกลห่างห่างไกลคนใจหิน
ชั่วชีวินลาร้างร้างลาขาด
ถึงเจ็บเจ็บถึงขั้วตัวถึงฆาต
มิบังอาจฝันใฝ่ใฝ่ฝันเลย
*ปล่อยฉันจมตม-น้ำน้ำ-ตมเถิด
ไม่ผุดเกิดเกิดผุดขุดคำเย้ย
แค่คำรักลวงหลอกหลอกลวงเคย
อย่าเอ่ยเอ่ยอย่าบ่อยจะกร่อยเอา
*พอแล้วล่ะนะเธอเธอนะรู้
พี่คิดอยู่อยู่คิดจนจิตเฉา
ถึงคบคบถึงไหนคนใจเบา
คงต้องเหงาหงอยหงอยเหงาทุกคราวไป
*พี่ขอจบจบขอพอเท่านี้
เลิกสักทีที่ผ่านผ่านที่ไหน
เพียงรู้รู้เพียงว่าเวลาไกล
ความห่วงใยเยื่อเยื่อใยมีให้กัน
*แม้รักรักแม้ช้ำจดจำไว้
ขอห่างไกลไกลห่างเพื่อสร้างฝัน
จากเคยพร่ำเพ้อเพ้อพร่ำเอ่ยรำพัน
หวังสักวันหนึ่งหนึ่งวันฉันหายดี
*จำต้องร้างห่างไกลไกลห่างน้อง
ถึงเคยครองคู่คู่ครองปองสุขี
แต่เมื่อรักรักเมื่อหมดรันทดชีวี
วันนี้นี้วันเผยเพื่อเอ่ยลา
คำอธิบาย คุณญามี่
กลบทอักษรล้วนแบบที่๑
เป็นกลบทที่บังคับให้
ใช้เสียงพยัญชนะเดียวตลอดวรรคจนจบ
กลบทอักษรล้วนแบบที่๒
เป็นกลบทที่บังคับใช้เสียงพยัญชนะเหมือนเพียงวรรคละแค่๓ คำ
แต่ตลอดทุกวรรคจนจบเช่นกัน
ตัวอย่าง กลอนที่เกี่ยวข้อง
นกกางปีกแบบที่๑
เมื่อจิตท้อพ้อแพ้แพร่แพ้ทั่ว
ร้อนรุกรัวรุกลามตามทับนิ่ง
ฝันหวามวาบพลันวาบมีพรั่นพิง
ทุกข์อวลอิงอวลอาบซ่านเคียงคลอ
จิตซ่อนหวังสรรค์ใฝ่สรรค์ลานฝัน
เริ่มรอรั้งกั้นดันกั้นฝันก่อ
ท่ามตะวันสาดแสงสาดหยอกล้อ
จิตร่ำพ้อร่ำย่ำย้ำกรำกลัว
ท้อลามรุกปลุกเร้าปลุกขมขื่น
จิตเก็บผ่าวเก็บฝืนไหลหล่นรั่ว
หวังยืนหยัดยั้งหยุดยั้งหมองมัว
คิดตั้งตัวตั้งใจดันหลุดท้อ
นกกางปีกแบบที่๒
เพียรบอกตนแพ้พ่ายพ่ายแพ้บ้าง
ได้สร้างเสริมเสริมสร้างรอยฝันต่อ
ทุกข์มารุกรุกมาอย่าพร่ำพ้อ
ต้องกล้าก่อแรงสู้สู้แรงรอน
เพื่อสร้างลานไต่ใฝ่ใฝ่ไต่ฝัน
พาคืนวันวันคืนผ่านเหม่อหลอน
เป็นคนใหม่กล้าแกร่งแกร่งกล้าย้อน
กล้ากร่อนกดกดกร่อนปัดแผลแพ้
ไม่มีใครพานพบพบพานสุข
โดยไม่ทุกข์ทุกข์ไม่เหยียบย่ำแย่
แต่เมื่อพ่ายกล้าเดินเดินกล้าแล
ทุกข์ท้อแพ้แพ้ท้อก็หมดแรง
แค่ล้มล้มแค่ครั้งอย่ามัวช้ำ
คิดประจำย้ำย้อนย้อนย้ำแฝง
ทุกข์ลดถอยถอยลดหมั่นเปลี่ยนแปลง
กล้าตัดแต่งดันท้อท้อดันไกล
********************************************
สัญญาบนใจแล้ง (ด้วยกลบท นกกางปีก แบบที่๒ )
เป็นร่องรอยรอยร่องของจารึก
บนบรรทึกย้ำถ้อยถ้อยย้ำสื่อ
กับลำนำนัยลืออ้างอ้างลือ
ของคนซื่อซื่อคนที่จริงใจ
ฝากรอยรอยฝากบนเงาหงอยเหงา
คิดเฝ้าใครใครเฝ้าใจวุ่นไหว
วันวารเลยแล้วแล้วเลยอะไร
ไยเศร้าเศร้าไยหนอใจของเรา
สัญญาบนแล้งแล้งบนเจ็บลึก
คนบอกแค่คึกเฝ้าทำทำเฝ้า
หาใช่ใช่หามีใจภักดิ์เนา
จิตจึงเร้าเจ็บอายอายเจ็บนาน
ปลายทางทางปลายของแรงใฝ่ฝัน
ถูกลมพัดหันหันพัดไกลฐาน
ขึงสิ้นแววหวังลานหมดหมดลาน
เป็นรักขาดป่านป่านขาดลอยไกล
ถึงหน้าบรรทึกแล้วจบจบแล้ว
แผลแผ่วแผ่วแผลระเหยไอไข้
วันนี้ดายเดียวเดียวดายถึงใจ
ยังใฝ่ใฝ่ยังชีพไร้เงาเธอ
///////////////////////////////
http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/22/entry-1
กลบท อักษรนกกางปีก - 2
มีข้อบังคับว่า ในวรรคหนึ่งๆ ท่านเขียนไว้เพียง ๕ – ๖ คำ เมื่ออ่านถึงคำที่ ๓ แล้ว
จึงต้องอ่านซ้ำถอยหลังเข้ามาอีก ๒ คำ แล้วจึงอ่านต่อไปจนจบวรรค ดังแผน
เส้นที่โยงข้างล่าง คือ คำที่ซ้ำกัน
ดังตัวอย่าง ที่เขียนเป็นกลบท ไว้ว่า
โอ้ร้อนทน .. จึงนอนฝัน
เพราะนั่งทุกข์ .. มาทั้งวัน ไม่สุขสันต์ .. ขันธ์ทุกกอง
อ่านแก้กลบท ว่า
โอ้ร้อนทน ทนร้อน จึงนอนฝัน
เพราะนั่งทุกข์ ทุกข์นั่ง มาทั้งวัน ไม่สุขสันต์ สันต์สุข ขันธ์ทุกกอง
ต่อไปนี้จะเขียนเพียง ๖ คำ เว้นไว้ ๒ คำ เพื่อให้ท่านเติมเอาเอง ตามแบบที่ได้
อธิบายไว้แล้วนั้น คือ เมื่ออ่านถึงคำที่ ๓ แล้วให้อ่านย้อนหลัง ๒ คำ คือคำที่ ๓
และคำที่ ๒ เสร็จแล้วให้อ่านคำที่ ๖ – ๗ – ๘ ต่อไป หวังว่า คงเข้าใจตามนี้
กลบท อักษรนกกางปีก
โอ้ร้อนทน .. จึงนอนฝัน
เพราะนั่งทุกข์ .. มาทั้งวัน ไม่สุขสันต์ .. ขันธ์ทุกกอง
ยุคของแพง .. นะน้องหนา ไม่ได้มา ... เพราะขายของ
ขายเปิดท้าย .. เกิดทดลอง ขายวันสอง .. นั้นไม่ดี
เพราะท้ายเปิด .. ขายไม่หมด โอ้ของสด .. ต้องหมองศรี
ของเน่าบูด .. ไม่เข้าที ไม่พูดดี .. ดึงดูดคน
วันพุธหน้า .. มาสุดเสาร์ แม่ค้าเอา .. เปิดผ่าถนน
คนขายมาก .. มีหลายคน มันสับสน .. นั่งกับดิน
เพื่อลูกรัก ..มันทุกข์หนัก มันหมดหลัก .. จรดทรัพย์สิน
จะหาไหน .. มีราคิน เดินติดดิน .. ลองคิดดู
มันเหน็ดชา .. มันเข็ดเมื่อย มันชาเฉื่อย .. น่าอดสู
ถ้าไม่ทำ .. ใครลองดู อดจึงรู้ .. มาซึ้งจน
เมื่อจนเจ็บ .. พอทนไหว เพราะว่าใคร .. มาด่าฉล
มาดูถูก .. ผิดผู้คน ด่าเจ็บจน .. ที่เหน็บแนม
เจ็บแสบใจ .. มันแปลบจิต จึงได้คิด .. เหมือนปลายแหลม
มาทิ่มแทง .. แล้วยิ้มแย้ม พูดเหน็บแนม .. เกิดเจ็บใจ
เมื่อถูกด่า .. อย่าทุกข์โกรธ อย่าเร็วโทษ .. เรื่องเหลวไหล
ต้องอดทน .. จนหมดใจ อย่าหวั่นไหว .. ให้สั่นเอียง
คนเกิดคน .. ประเสริฐล้ำ จงจดจำ .. อย่าถดเถียง
เอาแตงคว้า .. มาแกงเลียง มาทักเถียง .. ว่าผักอะไร
คนผิดคน .. มันผิดหลัก ไม่รู้จัก .. มองดูไหน
หน้าก้มสู้ .. ระทมใจ ไม่มองใคร .. ปิดป้องอาย
เมื่อมิดมืด .. เดินผิดหน มันเลวคน .. คิดเหลวหลาย
เพราะหมองมืด .. มองมากมาย คิดมอดไหม้ .. เพราะบอดมน
คนใจดี .. ใสสว่าง มองดีทาง .. มีเหตุผล
ทางสายเดี่ยว .. สบายชน คือมรรคผล .. เป็นหลักธรรม
พุทโธพุทธ .. โอ้อนาถ แม่นวลนาด .. ช่างชวนขำ
มาหมดลืม .. ไม่จดจำ นั่งชอกช้ำ .. จะบอกใคร
นักเรียนดี .. มาเพียรพาก เดินทางจาก .. มาทางไหน
มาทางดี .. ช่างวิไล โอ้มีใคร .. ที่หลงกัน
อันทางชั่ว .. ไปข้างผิด ไปชั่วคิด .. ให้หัวหัน
เดินมาผิด .. สารพัน โอ้คนนั่น .. ต้องจนเอย.
...หยาดกวี...
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๑
//////////////////////////////////////////////////////
http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=3859.0
โอ้จอมขวัญ ขวัญจอม สุรางค์ศรี
ระลึกคำ คำระลึก ตรึกทวี
เพราะบุญมี มีบุญ หนุนนำใจ
ได้มองเนตร เนตรมอง เหมือนต้องศร
จะนั่งนอน นอนนั่ง คลั่งหลงใหล
ฝันละเมอ ละเมอฝัน ทุกวันไป
ต้องนอนไข้ ไข้นอน สะท้อนทรวง
*แม้รักรักแม้ช้ำจดจำไว้
ขอห่างไกลไกลห่างเพื่อสร้างฝัน
จากเคยพร่ำเพ้อเพ้อพร่ำเอ่ยรำพัน
หวังสักวันหนึ่งหนึ่งวันฉันหายดี
*จำต้องร้างห่างไกลไกลห่างน้อง
ถึงเคยครองคู่คู่ครองปองสุขี
แต่เมื่อรักรักเมื่อหมดรันทดชีวี
วันนี้นี้วันเผยเพื่อเอ่ยลา
13 ธันวาคม 2552 23:16 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*เป็นเพราะรักเพราะรอจึงขอบอก
ที่เอ่ยออกใช่ออกเย้าหยอกเล่น
หมดจิตหมดใจจดไร้กฎเกณฑ์
เช้ายันเพลเย็นย่ำเย็นค่ำคืน
*ด้วยมีหนึ่งซึ่งเธอซึ่งเผลอใฝ่
อาจห่างไกลห่างกันจนฉันฝืน
แต่หวังแต่วาดและอาจกล้ำกลืน
ขอนั่งยืนนอนยืนไม่คืนคำ
*หากแม้เราแม้ร้างเพื่อทางใหม่
ยิ่งปวดในข้างในดวงใจช้ำ
เจ็บอีกหนทนไปทนให้จำ
คิดแล้วคิดร่ำตอกย้ำเสียจริง
*เมื่อไรเมื่อรักสลักปักจิต
ขอชีวิตชีวาน้องยาหญิง
อย่าแปรปลี่ยนเวียนแนบเวียนแอบอิง
เกินทุกสิ่งล้านสิ่งยิ่งรำพัน
*เพราะรักเพราะรอเธอคล้ายเพ้อพร่ำ
หวานน้ำคำถ้อยคำยามเสกสรรค์
ท่ามร้อยปีร้อยเดือนเลื่อนหมื่นวัน
ภักดิ์คงมั่นคนหนึ่งคนซึ้งใจ
คำอธิบาย ของคุณญามี่
กลบทนกกางปีกแบบที่๑
เป็นกลบทที่บังคับซ้ำคำเดิม ๑ คู่(๒คำ)
โดยมีคำอื่นคั่นกลางทุกวรรค
โดยคำซ้ำจะต้องสลับที่กันไปมาเรื่อยๆเหมือนนกกางปีกบิน
กลบทนกกางปีกแบบที่๒
เป็นกลบทซ้ำคำ๒คู่(๔คำ)โดยคำซ้ำคู่ที่๒ต้องถอยหลัง
ตลอดทุกวรรค โดยซ้ำคำสลับที่ไปมาเช่นกัน
ตัวอย่างบทกลอนที่เกี่ยวข้อง
24 จิตท้อควรเสริมสู้(ด้วยกลบทนกกางปีก๑-๒) โอเลี้ยง
นกกางปีกแบบที่๑
เมื่อจิตท้อพ้อแพ้แพร่แพ้ทั่ว
ร้อนรุกรัวรุกลามตามทับนิ่ง
ฝันหวามวาบพลันวาบมีพรั่นพิง
ทุกข์อวลอิงอวลอาบซ่านเคียงคลอ
จิตซ่อนหวังสรรค์ใฝ่สรรค์ลานฝัน
เริ่มรอรั้งกั้นดันกั้นฝันก่อ
ท่ามตะวันสาดแสงสาดหยอกล้อ
จิตร่ำพ้อร่ำย่ำย้ำกรำกลัว
ท้อลามรุกปลุกเร้าปลุกขมขื่น
จิตเก็บผ่าวเก็บฝืนไหลหล่นรั่ว
หวังยืนหยัดยั้งหยุดยั้งหมองมัว
คิดตั้งตัวตั้งใจดันหลุดท้อ
นกกางปีกแบบที่๒
เพียรบอกตนแพ้พ่ายพ่ายแพ้บ้าง
ได้สร้างเสริมเสริมสร้างรอยฝันต่อ
ทุกข์มารุกรุกมาอย่าพร่ำพ้อ
ต้องกล้าก่อแรงสู้สู้แรงรอน
เพื่อสร้างลานไต่ใฝ่ใฝ่ไต่ฝัน
พาคืนวันวันคืนผ่านเหม่อหลอน
เป็นคนใหม่กล้าแกร่งแกร่งกล้าย้อน
กล้ากร่อนกดกดกร่อนปัดแผลแพ้
ไม่มีใครพานพบพบพานสุข
โดยไม่ทุกข์ทุกข์ไม่เหยียบย่ำแย่
แต่เมื่อพ่ายกล้าเดินเดินกล้าแล
ทุกข์ท้อแพ้แพ้ท้อก็หมดแรง
แค่ล้มล้มแค่ครั้งอย่ามัวช้ำ
คิดประจำย้ำย้อนย้อนย้ำแฝง
ทุกข์ลดถอยถอยลดหมั่นเปลี่ยนแปลง
กล้าตัดแต่งดันท้อท้อดันไกล
///////////////////////////////////////////////
http://www.praphansarn.com/new/forum/forum_posts.asp?TID=8731&PN=30
คิดถึง...ด้วยกลบท...นกกางปีก
ใจนั่งนึกคอยนึกดุจน้ำไหล
ถึงคนไกลคนที่ถวิลหา
ได้จากกันจากไปที่ไกลตา
หลายเวลาที่ลาห่างจากกัน
ใจระลึกระรุ่มเฝ้าแต่กลุ้ม
งานประชุมประสาน ณ ที่นั่น
ทั้งเธอทั้งฉันร่าเริงเกินรำพัน
มองแสงจันทร์แสงดาวเพ้อวุ่นวาย
แต่วันนี้คืนนี้เธออยู่ไหน
รู้ไหมคิดไหมเราต่างห่างหาย
ฟากฟ้านั้นเธอนั้นสุขหรือร้าย
มีใครกลายใครใกล้มาดูแล
*--อารตี--*
หน้าส่วนตัว
1216
Lovers
0 คน เลิฟกวีน้อยเจ้าสำราญครับ
Calendar
