16 กรกฎาคม 2552 21:41 น.
กวีเดินดิน
ฝนโปรยปรายร่องริ้ว พรมดิน
ใจสั่นหวามระพิณ ป่ายป้อง
ขอพรร่ายองค์อินทร์ ตัดเสน่ห์ พี่เอย
มองม่านฟ้าตกต้อง สั่นร้องปวดใจ
ฝนเอยฝนม่านฟ้า ครามครัน
ขอกล่าวบอกรำพัน ช่วยน้อง
ธาราสาดโรมรัน จงส่าง รักเอย
ใจหม่นหมองหมดต้อง ห่วงคล้องฤทัย
จะเหน็บหนาวแผ่ถ้วน อินทรีย์
เพียงใคร่คิดปราณี เพิ่มบ้าง
เห็นแก่ความภักดี สัตย์ซื่อ ด้วยนา
เจ็บเนิ่นนานอกร้าง แน่แท้ใจเอย
หน้าส่วนตัว
2213
