10 พฤษภาคม 2548 14:47 น.
กอกก
..............นางพราย............
มองดูดาวพราวนภาไม่ว้าเหว่
ในทะเลคลื่นเรียบเทียบฟ้าใส
ปล่อยกายว่างร่างล่องมิท่องไกล
เย็นลมไหวพรมพร่างระหว่างยล
ใจสดชื่นชมดาวสกาวฟ้า
ไร้จันทราคืนนี้ที่เวหน
ดาวจึงสุกสว่างไสวเหมือนใจตน
แสนสุขล้นอยู่ลำพังยังอิ่มใจ
มองดาวศุกร์ดาวลูกไก่และดาวคู่
ยังหาดูดาวจระเข้และดาวไถ
เห็นดาวตกสุขล้นบนฤทัย
ดลในใจขอพบรักอีกสักที
พลิกตัวคว่ำว่ายน้ำและดำเล่น
ทำตัวเป็นดั่งพรายไม่ว่ายหนี
น้ำช่างอุ่นคุ้นหนักหนากับวารี
สถิตที่น้ำแห่งนี้เหมือนมีมนต์
กายดำผุดดำว่ายอย่างหมายมั่น
ลอยตัวนั้นชมดาวพราวหลายหน
แสนสุขนักฉ่ำชื่นรื่นกมล
อยู่กับตนกับน้ำตามลำพัง
เวลาผ่านนานเนิ่นเกินยามสอง
สุขสมปองเพลินได้อย่างใจฝัง
วิเวกนักพักใจในภวังค์
ไร้ความหลังไร้อดีตที่กรีดทรวง
อยากจะหยุดราตรีนี้ให้นิ่ง
ขอดำดิ่งทะเลแดนถิ่นแสนหวง
ขอมองดาวพราวฟ้าจ้าทุกดวง
ขออยู่ห้วงคะนึงสุดซึ้งใจ
......................................................
ใครจะเชื่อว่ามีนางพรายชอบลอยตัว
ดูดาวดูเดือนในทะเล
ช่วงเวลา ณ รัตติกาล
.......................................................
3 พฤษภาคม 2548 19:18 น.
กอกก
.. แด่ หญิงโง่ ..
ปิดเปลือกตา ล้านัก อยากพักหน่อย
ใจยับย่อย เกินสู้ สู่ฝั่งฝัน
อยู่คนเดียว เรียบเรียบ อย่างเงียบงัน
สะกดกลั้น ใจโศก จากโลกลวง
หลับตานิ่ง อิงหมอน ซ่อนขมขื่น
แอบสะอื้น กลืนกล้ำ ย้ำสิ่งหวง
อยู่กับตน บนความช้ำ กระหน่ำทรวง
เหมือนติดบ่วง วังวน บนโลกตรม
น้ำตานั้น พลันไหล ใจยับย่อย
เหมือนกับคอย ใครเขา เข้าถุยถม
สมน้ำหน้า ว่าดี ที่ระทม
พร้อมกับถ่ม คำหยัน ให้พรั่นพรึง
เกิดเป็นหญิง หยิ่งนัก เรื่องศักดิ์ศรี
แต่มาพลี เพราะพลาด ยางขาดผึง
ตัณหาจัด กิเลสยื้อ ฉุดดื้อดึง
มาลึกซึ้ง วันนี้ ที่โศกบาน
ที่ชดใช้ ให้นี่ คือหนี้รัก
ใจประจักษ์ พันผูก ถูกประหาร
อโหสิกรรม จากหญิง หยิ่งและราน
พร้อมบนบาน อย่าพบ สบอีกเลย
จะลืมมัน วันนี้ ที่บัดซบ
แล้วฝังกลบ จบรัก มิจักเผย
ยิ้มหยามหยัน หญิงโง่ ! โง่เหมือนเคย
พร้อมเยาะเย้ย หญิงนี้ ที่โง่งม
**************
หน้าส่วนตัว
1481
