๑.ความรักอันอ่อนนุ่ม มาคลี่คลุมห่อหุ้มฝัน น้ำ ฟ้า ดวงตาวัน คือภาพฝันอันมายา ๒.ไม่มอง..แล้วดอกไม้ เพราะหัวใจยังโหยหา ภาพลวงแห่งดวงตา ซุ่มซ่อนหาซ่อนจนหาย ๓.ไม่เห็นหรอกความจริง ล้วนคือสิ่งที่พร่างพราย สวยซ่านพล่านเกินกาย เสพทอทาบเป็นภาพจำ ๔.พิศเพ่งอยู่ตรงหน้า สิ่ง..ไกล..กว่าจึงคราคร่ำ สวยสด..ใกล้..จดจำ ลืมแล้วคำ..จำหลับตา.. ๕.คำนึงถึงห้วงฝัน ร้อยรำพันอันห่วงหา จำพรากที่จากมา คือคำลา คนรอคอย....
หน้าส่วนตัว
1389
