
คืนแรมแสงจันทร์ส่อง
เหม่อมองน้ำทะเลไหว
คล้ายดังดวงใจใคร
อ่อนไหว แลพริ้มลม
บ่อยครั้งที่ใช้ทะเลเป็นเครื่องถ่ายเทความเศร้าให้บางลงจากใจ ทะเลอาจมีรสเค็มเพิ่มขึ้นจากน้ำตาที่ไหลไปรวมกันและทะเลมีเรื่องราวของฉันที่แสงจันทร์สะท้อนลงผืนน้ำในคืนแรม ......กายารินทร์