18 ตุลาคม 2552 08:59 น.
กิตติเวทย์
จันทร์เพ็ญผ่องส่องฟ้านภาพริ้ม
ดาวแย้มยิ้มปริ่มแสงร่วมแข่งขัน
ดาวบางดวงร่วงดับลับลาจันทร์
ถูกเรียกขานดาวนี้ ผีพุ่งใต้
จันทร์กระจ่างลอยเด่นเป็นเพื่อนฟ้า
มองจันทร์จ้าเห็นหน้าน้องครองไสว
เจ้าคงชมจันทราขอบฟ้าไกล
อยู่ใช่ไหมครานี้เช่นพี่ยา
ดูนั่นสิเนื้อเย็นน้องเห็นไหม
ดาวดวงใหญ่ใสสว่างกลางเวหา
ดาวเหล่านี้ส่ง Message MS มา
ว่าพี่ยายังคงมั่นในฝันเรา
นั่นดูสิน้องพี่ ผีพุ่งใต้
ดาวนี่ไซร้ใจหวั่นในวันเหงา
ยามร้อนรนทนไม่ได้ใจซบเซา
จึงอับเฉาเลือกดับลาลับพลัน
หากน้องเห็นดาวร่วงอย่าห่วงนะ
ว่าพี่จะกลายเป็นเช่นดาวนั้น
แม้อยู่ไกลใจปองน้องทุกวัน
เพราะพี่เป็นดาวมั่นอย่าหวันใจ
ดาวดวงนี้จะขออยู่คู่เคียงฟ้า
มิมีวันจากลาฟ้าไปไหน
ค่ำคืนนี้น้องพี่ที่ฟ้าไกล
ดาวไสวนั่นแหละน้องพี่มองมา
17 ตุลาคม 2552 09:13 น.
กิตติเวทย์
ห้าปีแล้วแก้วตาฝ่าร้อนหนาว
ผ่านเรื่องราวร้ายดีสร้างสีสัน
เราต่อสู้ชีวิตใกล้ชิดกัน
เราบากบั่นมิหวั่นไหวใจผูกพัน
คราแรกพบสบพักตร์ก็รักเจ้า
พี่จึงเข้าไปหาพาสืบสาน
ประทับใจพูดจาอาทรกัน
นับแต่นั้นเราอาวรณ์ออดอ้อนใจ
หลายปีผ่านดวงใจคงได้รู้
พี่ไม่เคยเจ้าชู้แม้อยู่ไหน
มีเพียงเจ้าหนึ่งเดียวที่เกี่ยวใจ
ไม่หวั่นไหวในรักภักดิ์เพียงเธอ
Will U Marry me ครับที่รัก
ตอบพี่หน่อยหากภักดิ์รักเสมอ
แหวนวงนี้ควรค่าไหมกับนิ้วเธอ
พี่เสนอโปรดสนองมองสบตา
แต่งงานกับพี่นะจ๊ะที่รัก
พี่จะภักดิ์เพียงเจ้าเฝ้าฝันหา
ชั่วชีวิตมีเพียงเธอพี่สัญญา
ยื่นนิ้วมาจะสวมแหวนสิ่งแทนใจ
16 ตุลาคม 2552 21:29 น.
กิตติเวทย์
ค่ำคืนนี้มีดาวพร่างพราวฟ้า
แสงจันทราสวยใสทอไยฝัน
มองดาวเด่นเคียงเดือนเป็นเพื่อนกัน
แต่ตัวฉันคืนนี้ไม่มีเธอ
ปีครึ่งแล้วแก้วใจพี่ที่ลาลับ
ยังรอวันคืนกลับนับเสมอ
สัญญาใจให้กันฉันคู่เธอ
ยังไม่เผลอหมายมั่นสร้างฝันงาม
เธอลาไปใฝ่ศึกษาเพื่อหน้าที่
ขอให้พี่คอยคนดีอย่าผลีผลาม
อย่ารวนเรจิตใจในทุกยาม
เพียงสองปีอย่าวู่วามห้ามนอกใจ
มองเดือนเพ็ญเด่นคู่หมู่ดวงดาว
นภาพราวเจิดจ้าฟ้าสวยใส
อยู่ฝั่งพู้นลำบากไหมจอมใจ
ดูให้ดีจะไปไหนให้ระวัง
เดือนตุลาหน้าหนาวเข้ามาทัก
ขอที่รักสู้ชีวีอย่างมีหวัง
ยามหลับนอนห่มผ้านะหาอุ่นอัง
สวมเสื้อหนาทุกครั้งนั่งรถรา
ชิงช้าไกวตัวนี้ปีก่อนนั้น
เราคู่กันแกว่งไกวใจหรรษา
ค่ำคืนนี้พี่นั่งไกวใต้จันทรา
จะแกว่งไกวชิงช้ารอท่าเธอ
15 ตุลาคม 2552 21:08 น.
กิตติเวทย์
เห็นเขาดีเด่นได้ งามตา
ใจก่อตัวอิจฉา เร่าร้อน
ทุรนร่านทุกครา ยามเห็น
อยากฆ่าด้วยเหล็กก้อน ลั่นเปรี้ยงตายไป
จึงวางแผนปั่นผู้ ชอบพอ
มาร่วมมือกันหนอ ต่อสู้
จับมือทุกเหล่ากอ แอบซุ่ม อยู่นา
นึกว่าใครไม่รู้ ที่เร้นพบกัน
กิเลสเอยเผยธาตุแท้ อำนาจ
กลัวจะสูญโอกาส พรั่งพร้อม
วิกฤติจะสิ้นชาติ ก็ช่าง เถอะนา
กัดมันอย่าอ้อมค้อม สั่งให้หายไป
15 ตุลาคม 2552 16:23 น.
กิตติเวทย์
กาลเวลาเยียวยาใจได้จริงหรือ
เพราะได้ยินเขาลือว่ามีผล
หลายคนที่อกหักรักเล่นกล
ความหมองหม่นหายได้อาศัยกาล
หากเวลารักษาใจได้จริงแท้
ใยตัวฉันจึงแย่แม้วันผ่าน
ฉันผิดหวังสิบปีเคลื่อนเหมือนวันวาน
ใจยังคงร้าวฉานโอ้กาลกล
ฤาว่ากาลท่านลำเอียงเกี่ยงรักษา
มองดูหน้าก่อนที่จะมีผล
คนอ่อนแอปล่อยไปให้อับจน
ส่วนว่าคนที่เข้มแข็งเสริมแกร่งมัน
แท้จริงนั้นมันเกี่ยวใกล้หรือไม่หนอ
มีผลต่อการรักษาพาสมาน
หรือแท้จริงมันไม่เกี่ยวกับเสี้ยวกาล
เพราะบางท่านเพียงสามวันพบฝันงาม
หน้าส่วนตัว
1352
