30 กันยายน 2551 20:57 น.
กิตติเวทย์
แม้หมื่นลี้ทางไกลไม่อาจกั้น
จะด้นดั้นไปหาขอบฟ้าไหน
จะต่างฟ้าต่างเขาลำเนาไพร
ก็ไม่ไกลเกินกว่าจะฝ่าฟัน
แม้ต้องเดินล้านก้าวฝ่าหนาวร้อน
แม้ต้องย้อนไปมาเพื่อหาฝัน
แม้ต้องสิ้นชีพไประหว่างวัน
ก็ไม่หวั่นไม่ท้อก้าวต่อไป
แต่ฉันขอได้ไหมในล้านก้าว
ที่สองเราต้องฝ่าฟันฝันสดใส
แค่หนึ่งก้าวให้ฉันเป็นกำลังใจ
นอกนั้นไซร้ฉันจะดั้นฝ่าฟันเอง
27 กันยายน 2551 21:42 น.
กิตติเวทย์
ติดคุกนานเนิ่นได้ สิบปี
เมียลูกหอบผ้าหนี หลีกเว้น
ออกมาไม่มีดี คนเกลียด ทั่วนา
หมาหนึ่งกระโจนเต้น เห่าต้อนนายมัน
26 กันยายน 2551 08:41 น.
กิตติเวทย์
หนังสือคือวิชา แสวงหาจึงจะได้
มีแล้วไม่อ่านไซร้ มีทำไมไม่เข้าใจ
หลายคนซื้อมาเก็บ ใส่ปกเย็บแปะเทปใส
ใส่ตู้ให้ยองใย เก็บเอาไว้ดั่งบูชา
จึงเลยไม่ได้อ่าน เดือนปีนานผ่านวัสสา
เปิดตู้ดูอีกครา ร้อง "ตายห่าปลวกกัดกิน"
26 กันยายน 2551 07:58 น.
กิตติเวทย์
ชม Homepage เพื่อนสาวเราคนหนึ่ง
ดูแล้วซึ้งตรึงใจให้ยิ่งเหงา
กลอนหลายบทอ่านแล้วเพลินจับใจเรา
บางบทเศร้าทำเอาเคล้าน้ำตา
อ่านบทกลอนกลอนบอกบอกความหมาย
บอกว่าใจใจของเธอเพ้อเรียกหา
เพรียกหาใครใครคนหนึ่งที่ตรึงตรา
คนที่เคยเคยบอกว่า I love U
บอกจะรักรักเธอเสมอมั่น
จะไม่ผันผันแปรไปให้อดสู
จะรักเธอเธอคนเดียวมิ่งพธู
แต่จู่จู่ก็จากไปให้โสกา
เขาจากไปไม่ร่ำลาพาเธอเศร้า
คิดถึงเขามั่นเสมอพร่ำเพ้อหา
คิดครั้งใดใจหม่นหมองนองน้ำตา
โอ้เธอจ๋าอย่าหลีกลี้หนีฉันไป
มารู้ตัวอีกครั้งหลังกลอนจบ
ฉับแอบซบหน้ากับมือมือสั่นไหว
ฉันสงสารฉันเผลอเศร้าเพราะเข้าใจ
ฉันร้องไห้ในบ้านเธอเผลอจริงจริง ฯ
25 กันยายน 2551 23:56 น.
กิตติเวทย์
เพิ่งเข้ามาครั้งแรกเเหตุแปลกจิต
ดั่งใกล้ชิดนานเนินเกินจะไข
อ่านบทกลอนกลอนทำช้ำหายไป
กลอนถูกใจใจสุขทุกข์คลายครา
อ่านอักษรกลอนกานต์ที่สานสอด
ดั่งได้กอดดวงใจที่ใฝ่หา
กระแทกจิตกระแทกใจไขน้ำตา
แทบดึงผ้ามาซับรับไม่ทัน
จึงรีบเร่งสมัครสมาชิก
สั่นระริกสุขใจให้หุนหัน
กรอกผิดถูกไปมาสารพัน
จนขบขันตัวเองรีบเร่งเกิน
ขอฝากตัวพร้อมหัวใจในอ้อมกอด
ใครจะพรอดจะรัดไม่ขัดเขิน
ใครจะติจะชมขอเชื้อเชิญ
แต่อย่าเหินอย่าห่างอย่าร้างรา
หน้าส่วนตัว
1205
