11 ธันวาคม 2551 15:43 น.
กิตติเวทย์
เห็น ส ส จูบปาก จะรากแตก
เดี๋ยวจับมือเดี๋ยวแยกแหวกวิถี
เดี๋ยวอ้างชาติอ้างเมืองแต่เรื่องดี
อ้างไม่มีขายซื้อยื้อวุ่นวาย
พออ้าปากก็เห็นเป็นลิ้นไก่
มองทะลุถึงไส้ไม่ได้ถ่าย
มีแต่คูถเน่าเหม็นฟุ้งกระจาย
โอ้อนาถหนักใจถิ่นไทยเรา
ก็ ส ส ที่เห็นเป็นเยี่ยงนี้
เป็นเครื่องชี้มืดมนปนความเขลา
เป็นเยี่ยงนี้ไม่จำต้องให้หมอเดา
มีแต่เศร้าเท่านั้น ณ วันพรุ่ง
ออกทีวีพูดงามแท้แผ่ดวงจิต
ว่าตัวเองอุทิศจิตใจมุ่ง
ประชาธิประไตยใสจรุง
ขอท่านจุ่งเชื่อคำที่พร่ำมา
ก็บอกแล้วอ้าปากเป็นเห็นลิ้นไก่
จะเชื่อได้อย่างไรใจกังขา
ยิ่งบางคนอดีตที่ผ่านมา
ยุบสภาก็เพราะท่านฉันยังจำ
ทำไงหนอ สส ไทย ใฝ่สร้างสรรค์
เฝ้าทำงานด้วยใจรักภักดิ์ชื่นฉ่ำ
ประชาธิประไตยเฝ้าน้อมนำ
ไม่ใช่ทำการเมืองเฟื่องเงินตรา
ดูเอาเถิด สส ไทยมากมายท่าน
เพียงปีผ่านจากจนค้นเสาะหา
กลายเป็นคนร่ำรวยเงินไร่นา
ใช่กล่าวหาว่าความตามไปดู
จากหมื่นแสนมีเงินจนเกินล้าน
จากมีบ้านกลายเป็นคฤหาสน์หรู
จากไม่มีกลายเป็นมั่งพรั่งพรู
น่าอดสูไหมหนอ สส เรา
11 ธันวาคม 2551 14:01 น.
กิตติเวทย์
ห่างเธอไปหลายวันฉันคิดถึง
บ้านเคยซึ้งตรึงใจในความหลัง
เคยพูดจาประสามิตรไม่ปิดบัง
คิดถึงจังจริงจ้าจ๊ะจริงเอย
คิดถึงจัง "แมวเหลือง" เรืองสีสัน
คิดถึงกัน "แจ้นเอง" เปล่งเฉลย
คิดถึง "วิทย์ ศิริ" ที่คุ้นเคย
คิดถึงครูจังเลย ครับ "ครูพิม"
คิดถึงแบมหรือ "แก้วประภัสสร"
คิดถึงกลอนสำเนียงดังเสียงขิม
คิดถึง "กันนาเทวี" มีพักตร์อิ่ม (เอิบ)
คิดถึงจังรอยยิ้มพริ้มผ่านคอม
คิดถึงนะ "ลมแปรแขมร์เลอ"
คิดถึงเธอ "อินสวน" ควรถนอม
คิดถึงมาก "ฝนทอง" ผองแฟนตอม
คิดถึงจังไม่อ้อมค้อม "วาสุกรี"
คิดถึงมาก "นักสืบ ไร้อันดับ"
คิดถึงครับ "หนุ่มน้อย" อักษรศรี
คิดถึงนะ "พิมญดา" คู่กวี
คิดถึงมาก "Kirati" "Slukphin"
คิดถึงนะ "ประทีปดาว" คนพราวฟ้า
คิดถึงเธอ "มินตรา" พาถวิล
คิดถึงมาก "Krajokngao" ศิลปิน
คิดถึงจังจากจินต์ถวิลไป
คิดถึง "ครูกระดาษทราย" แม่พิมพ์ชาติ
คิดถึงครับประกาศก้องร้องขานไข
คิดถึงนะ "ฝากฝัน" ผู้เกรียงไกร
คิดถึงไปไม่สิ้นจินต์น้อมไป
คิดถึงหนุ่มคนนั้นสั่นระริก
คิดถึงท่าน "ก่องกิก" คนม่วนใส
คิดถึงเจ้า "จักรพรรดิ์หยก" คนนั้นไง
คิดถึงหลาย "เพียงพลิ้ว" ลิ่วลอยลม
คิดถึงอีกหลายคนจนไม่สิ้น
คิดถึงนะถวิลจินต์สั่งสม
คิดถึงมาก "อรุโณทัย" ใจชื่นชม
คิดถึงครับพรั่งพรมไปในสกล
โรคหวัดไอเข้ามาแทรกให้แปลกจิต
ออกกำลังทุกอาทิตย์ฟิตทุกหน
มาไงนี่ไอแค๊กแค๊กแปลกพิกล
เพราะไอจนแสบคอหนอไอไอ
หากว่าเป็น I LOVE U จะไม่ว่า
ไม่เอาจ้าไอแค๊กแค๊กแบกไม่ไหว
ไอไอไอจนปวดหัวตัวสั่นไกว
ไอกันใหญ่ไอไม่ไปแต่ไอมา
คิดถึงนี้จากจิตกิตติเวทย์
คิดถึงนี้จากเขตเจตน์ห่วงหา
คิดถึงนี้เพราะห่างไปในเวลา
คิดถึงมากฝากลมมาภาษากลอน
เกือบจะลืมคนสำคัญของฉันเข้า
คิดถึงเจ้า "ฉางน้อย" ถ้อยอักษร
อยู่สุดท้ายคงจะไม่เง้างอน
จิตสังหรณ์คงงอนแน่แม่หน้ามล
11 ธันวาคม 2551 12:27 น.
กิตติเวทย์
รัก........จริงจนพร่ำเพ้อ ทรวงใน
แล้ว.....เธอคิดอย่างไร ยอดชู้
รอ........คอยพี่ได้ไหม ปีครึ่ง นะนา
หน่อย..หนึ่งพี่ขอสู้ เพื่อสร้างครอบครัว
รัก.......นะจะบอกให้ เธอฟัง
แล้ว.....ขอบอกดังดัง มั่นแท้
รอ.......นะอย่าชิงชัง ตัวพี่ เลยนา
หน่อย..หนึ่งเพื่อสุขแล้ ร่วมสร้างทางเดิน
รัก.......เธอเพียงหนึ่งแท้ จอมใจ
แล้ว.....พี่ไม่มีใคร อีกแล้ว
รอ.......พี่นะทรามวัย ดังบอก เจ้านา
หน่อย..หนึ่งไม่คลาดแคล้ว ร่วมห้องวิวาห์
11 ธันวาคม 2551 10:12 น.
กิตติเวทย์
โอ้ไทยแลนด์ แดนดิน ถิ่นมนต์ขลัง
เปี่ยมพลัง ครั้งคิดถึง ซึ่งความหมาย
เสรีภาพ อาบหัวใจ ไม่เสื่อมคลาย
ไทยทั้งหลาย โปรดลอง ตรองวิญญาณ์
ความเป็นไทย ในที่นี้ มีความหมาย
คือหัวใจ ไม่เป็นทาส ปราศตัณหา
ตัดโลภะ ละความโกรธ โทษนานา
อีกโมหา พาลุ่มหลง ให้ปลงไป
นี่แหละคือ ความหมาย ของไทยแท้
คนเก่าแก่ บูรพา- จารย์มอบให้
หาใช่ที่ ไม่เป็นทาส ของใครใคร
โปรดจำไว้ เถิดน้องพี่ นี่คือ ไทย
4 ธันวาคม 2551 11:44 น.
กิตติเวทย์
อยาก..จะชวนนวลน้องไปท่องเที่ยว
อยาก..จะเกี่ยวก้อยกันวันปีใหม่
อยาก..ชมวิวทิวทัศน์ผูกมัดใจ
อยาก..อวดใครทั่วแคว้นแฟนข้างาม
บอก..เธอว่าข้ารักภักดิ์เสมอ
บอก..ให้เธอมั่นใจไร้คำถาม
บอก..เธอว่าพี่ห่วงทุกช่วงยาม
บอก..ถ้อยความดังดังใจสั่งมา
รัก..เธอนะเด็กโง่ตาโตสวย
รัก..เธอด้วยหัวใจที่ใฝ่หา
รัก..เธอมากมอบให้ไม่โรยรา
รัก..ชั่วฟ้าดินสลายใจมั่นคง
เธอ..คือดวงดาวเดียวเกี่ยวใจฉัน
เธอ..คือคนคนนั้นที่ฉันหลง
เธอ..คือคนที่ฉันภักดิ์รักยืนยง
เธอ..คือหงส์ลงแหวกว่ายในห้วงใจ
หน้าส่วนตัว
731
