31 ตุลาคม 2547 18:59 น.
กุหลาบสีม่วง
จะรบกันไปทำไม
ทำไม่ไม่สร้างสามัคคี
เราใช่อื่นไกล ...ไทยน้องพี่...
ทั่วทั้งปฐพี...ผืนดินไทย
ได้รับรู้เรื่องราวเศร้าสลด
สื่อปรากฏสิ่งเท็จจริงอยู่ที่ไหน
ทั้งไทยพุทธ-อิสลาม...ก็คือไทย
จะรบกันไปทำไม...ไทยด้วยกัน
31 ตุลาคม 2547 00:17 น.
กุหลาบสีม่วง
ตัวเราคงต่ำต้อยด้อยค่า ไร้วาสนาจะอยู่เคียงคู่
แม้เพียงหางตา เขาไม่เคยเหลือบแลมาเหลียวดู
น่าอดสูหัวใจเฝ้าใฝ่ปอง ........
รักเขามากเขาก็รู้อยู่ว่ารัก มอบใจภักดิ์เสมอใจไม่เป็นสอง
ใยใจดำให้ต้องช้ำน้ำตานอง ใยไม่มองความภักดีที่ให้มา
28 มีนา 2540 ..... โศกโศกาอาดูรเศร้าหนักหนา
แสนเจ็บช้ำน้ำตาหล่นบนใบหน้า ด้วยเขามาตัดเยื่อใยสายสัมพันธ์
รู้ทั้งรู้...คู่ของเรา...เป็นไปไม่ได้.... ศักดินานั้นยิ่งใหญ่เหนือใดกั้น
เธอคือเธอฉันคือฉันชั้นห่างกัน ที่ผ่านมาเคยผูกพันธ์.ให้ผันกลาย
15 ตุลาคม 2546 20:59 น.
กุหลาบสีม่วง
ความรักไร้พรมแดน
แทนความห่วงใย...ด้วยรัก
แม้เพื่อนชิดสนิทนัก
ยังแอบรัก แอบหลง คงมั่น
เคยทำใจไม่ให้คิด
เพราะสนิทคบเห็นเป็นแค่เพื่อน
แต่ความรู้สึกกลับย้ำเตือน
ถึงเป็นเพื่อน
ก็ยังรัก ปักดวงใจ
15 ตุลาคม 2546 20:52 น.
กุหลาบสีม่วง
บนเส้นทางของความรัก
ความเชื่อมั่น
ทำให้เราก้าวไปอย่างมั่นใจ
ความซื่อสัตว์
คือเพื่อนร่วมทางตลอดไป
ประสานด้วยความห่วงใย
เป็นโซ่คล้องใจสองเราผูกพัน
1 เมษายน 2546 00:10 น.
กุหลาบสีม่วง
ยิ่งใกล้ยิ่งกลัว กลัวความชิดใกล้
กลัวความไว้วางใจ กลัวความห่วงใยที่เธอให้มา
ยิ่งใกล้ยิ่งหวั่นไหว หวั่นหัวใจหวั่นเสน่หา
หวั่นไหวในอุรา หวั่นสายตาที่เธอมอง
หากใกล้กันกว่านี้ (หาก) ลืมชั่วดีชีวีคงเศร้าหมอง
หากปล่อยตามครรลอง ...เรา...คงต้องทำบาปกรรม
...ไม่อยากใกล้กันมากกว่านี้ ...
ไม่อยากย่ำยีหัวใจใครๆ
ไม่อยากเห็นหัวใจเธอ หัวใจฉันร้องไห้
แต่...ฉัน(ก็) ไม่อยากสูญเสียเธอไป
แล้วนี่ฉันจะทำอย่างไร...ยิ่งใกล้...ยิ่งกลัว...
กุหลาบสีม่วง
หน้าส่วนตัว
946
