ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
บอกย้ำกับใจตัวเองในวันเวลาที่ล่วงผ่าน ว่าไม่แล้วนะใจจะไม่ทุกข์ทรมานเพราะใครคนไหน ตั้งแต่วันที่เธอเลือกที่จะเดินจากกันไป ทิ้งไว้แค่เพียงความอ้างว้างเดียวดายเมื่อไกลกัน ทำใจอยู่นานกว่าจะผ่านความเจ็บช้ำ ที่เธอเป็นคนทำรอยแผลไว้ในใจฉัน สาบานไว้ว่าจะลบเธอจากความทรงจำที่เคยทำไว้ร่วมกัน ว่าวันที่ผ่านผันเธอกับฉันเคยรักกันเป็นเช่นไร และคิดว่าฉันทำได้แล้วอย่างที่คิด หากวันนี้เธอไม่เข้ามาสะกิดให้ไขว้เขวหวั่นไหว แค่เพียงกลับมาบอกว่า"ขอโทษเธอเสียใจ" และขอให้ฉันให้อภัยกับรักเราที่ล่วงเลย ล้มเหลวหมดแล้วกับความตั้งใจของฉัน เมื่อเธอเดินกลับมาหากันในวันที่ฉันยังไม่อาจชาเฉย คงต้องปล่อยเวลาทำใจที่ผ่านมาให้ล่วงเลย แล้วเริ่มต้นใหม่กับเธอที่คุ้นเคยในวันนี้ ลืมแล้วคำสาบานความตั้งใจที่ตั้งมั่น ลืมเพราะเธอขอโอกาสกันในวันที่ฉันยังไม่มีใครมาแทนที่ ลืมแล้วความเจ็บความทุกข์ที่เคยมี ลืมเพราะเธอคนดีกลับมาหากัน เพราะรักเท่านั้นทำให้ฉันเป็นคนโลเลเช่นนี้ ยอมให้โอกาสเธอทั้งที่รู้ว่าสักวันเธออาจทิ้งฉัน ยอมกลับไปหาเธอแม้รู้ว่าน้ำตาจะต้องไหลรินในสักวัน ยอมและเตรียมพร้อมจะรับมัน...ถ้าแลกกับในวันนี้ฉันมีเธอ
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ยังสบายดีอยู่หรือเปล่าเธอที่รัก จึงไม่แวะเวียนมาทายทักกันบ้าง คงเข้มแข็งสบายดีไม่เดียวดายอ้างว้าง จึงยังไม่ต้องการคนเคียงข้างคนนี้ ที่ถามเพราะอยากให้รู้ว่าเป็นห่วง อยากให้รู้ว่าในช่วงที่มีปัญหาขออย่าท้ออย่าวิ่งหนี แม้เธอไม่มีใครอย่างน้อยยังมีฉันที่รักเธอคนดี หันกลับมาสิว่าฉันคนนี้อยู่ไม่ไกล จะไปไหนไม่ได้ไกลถ้าเธอยังมีทุกข์ และต่อให้เธอมีความสุขก็คนวนเวียนใกล้ๆไม่ไปไหน อยู่ตรงนี้ข้างใจเธอแม้ว่าว่าเธอจะมีใครต่อใคร จะไปได้ยังไงก็ใจฉันทั้งใจยังอยู่กับเธอ
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ทำไมความโชคร้ายต้องเกิดขึ้นกับฉันด้วยนะ การที่จะมีรักแท้ทำไมช่างยากเย็นขนาดนี้ ทำไมไม่ง่ายดายเหมือนละครที่ดูในทีวี ที่ตอนจบจะมีทุกคู่สมหวังทุกคราวไป ชีวิตเรามีเราเป็นตัวละคร ทุกบทตอนผันเปลี่ยนไปตามเหตุการณ์ที่เคลือนไหว มีพรหมลิขิตเป็นผู้กำกับแต่ละฉากให้เป็นไป แล้วยากเย็นอะไรทำไมให้กำหนดให้ใครมารักเราจริงเสียที หรือคนที่เขียนบทชีวิตฉันเขาผิดหวัง จึงเขียนบทให้รักไม่จีรังมีกี่ครั้งก็ถูกผละหนี ผู้กำกับก็คอยสั่งคัทตอนรักจะสมหวังซะทุกที สงสารกันบ้างหรือเปล่านี่กับใจเรา ถ้าไม่คิดเขียนตอนจบให้แฮปปี้ เอ็นดิ้ง ก็เขียนบททิ้งให้ฉันอยู่โดดเดี่ยวลำพังกับความหงอยเหงา อย่าชักจูง อย่างสร้างตัวละครเพิ่มเข้ามาเป็นเพียงเงา ที่พร้อมจะบางเบาหายไปเมื่อตะวันตกดิน ฉันไม่รู้เลยว่าละครรักนี้จะจบอย่างไร ไม่รู้ว่าตอนต่อไปใครจะมาสั่งเทค คัท หรือคอยตัดสิน มีเพียงสิ่งเดียวคือเสียงหนึ่งตะโกนก้องให้ได้ยิน ว่าตราบใดที่ชีวิตยังไม่สิ้นใจก็ยังต้องดิ้นเรื่อยไป
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
จะร่ำไห้ทำไมนะหัวใจ ก็แค่คนใจร้ายทิ้งเราไปก็เท่านั้น เขาไม่รักจะเสียใจไปทำไมกัน ต่อให้ร้องไห้สัก100วันเขาก็ไม่กลับมา นิ่งเสียเช็ดน้ำตาให้แห้ง แค่คนเคยเสแสร้งแกล้งรักไม่เห็นค่า หยุดสะอื้นหยุดไหลรินเถอะน้ำตา แล้วกลับมาความเดียวดายที่คุ้นเคย แล้วจากนี้อย่าให้ใจกับใครอีก พบจงหลีกลี้ไกลด้วยชาเฉย จะไม่รักไม่ให้ใจกับใครเลย เพราะรักนี้เจ็บจนเคยจนใจชิน
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ที่ผ่านมาฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่เคยซาบซึ้งกับเพลงรักที่ทำให้ใจหวั่นไหว ไม่เคยรู้ถึงคำว่าแฟนหรือรักของใคร ไม่เคยคิดถึงห่วงใย ใครที่ไม่ใช่ญาติหรือเพื่อนกัน และคิดเสมอว่าคงเป็นเข่นนี้เรื่อยไป ไม่ต้องมีใครมารู้ใจอยู่ได้อย่างที่ฉันเป็นฉัน เช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน เที่ยวเล่นบ้างเป็นบางวัน ก็ไม่เห็นว่าชีวิตจะขาดสีสันสักเท่าไร แต่เขาว่ากันว่าเมื่อไหร่ที่รักมาทายทัก ช่างยากนักที่จะชาเฉยไม่หวั่นไหว แล้วรักของเธอก็ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นฉันคนใหม่ที่ใจอ่อนไหว ไหวเอน นี่แหละมั้งที่เขาเรียกว่า"มหัศจรรย์แห่งรัก" ที่เธอเป้นคนเข้ามาทายทักให้ฉันได้รู้เห็น พลังรักพลังใจที่เปลี่ยนฉันจากสิ่งที่ฉันเป็น มหัศจรรย์แห่งรักที่ซ่อนเร้นอยู่ในหัวใจ...ใครทุกคน
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
Lovers
0 คน เลิฟก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
Lovings
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร เลิฟ 0 คน
Lovers
0 คน เลิฟก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
Lovings
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
Lovings
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1029
