28 ธันวาคม 2544 10:48 น.

ฤดูกาล...วันวาน

ใบไม้เก่าเก่าปลิวและทิ้งกิ่งก้าน
บ่งบอกฤดูกาลวันวานที่ผ่านมา
เหมือนเธอทิ้งความรักฉันวันสิเนหา
ต้องโรยราลาร้างและหมางเมิน
สายลม...พลิ้วมา พาใจหวั่น
นึกถึงวันที่เธอฉันนั้นเคียงข้าง
ความโดดเดี่ยวย่างกรายบนรายทาง
ฉันอ้างว้างเดียวดายแทบวายชนม์
มาวันนี้ไม่มีแล้วสิแก้วใจ
วันเปลี่ยนไปเธอเปลี่ยนใจไม่มาสน
จวบวันนี้ไม่มีนางข้างกมล
เราต้องทนเปลี่ยวเหงาเศร้าฤดี
ต่อแต่นี้คงมีแค่ตัวฉัน
และคืนวันเปลี่ยวเหงาเศร้าหม่นหมอง
เธออยู่ไหนหัวใจฉันยังหมายปอง
ยังรับรองรักนั้นมั่นต่อ...เธอ