9 กรกฎาคม 2545 16:09 น.
ข้าวจ้าว
แค่ได้รักคนดีดี...มันก็ดีจนเกินพอ
แค่ขอคอยดูแลรักเธอด้วยใจ...
ก็เพียงแค่ขอเป็นคนหนึ่ง...ที่ชื่นชมเธอไกลไกล
และฉันยังเต็มใจ ทำเพื่อเธอ...ไม่หวังอะไรตอบแทน
9 กรกฎาคม 2545 15:43 น.
ข้าวจ้าว
กาลเวลาผ่านไปใจหวั่น...หวั่น
เมื่อหวนคิด...ถึงวันที่สดใส
ก่อนเคยมีเธออยู่..เคียงคู่ใจ
แต่เวลาพาเธอไกลไปจากเรา
ไม่เป็นไร..บอกกับใจอย่าไปคิด
ปล่อยชีวิต..ตามลิขิตอย่างใจหมาย
แม้ไม่มีเธออยู่เคียงข้างกาย
แต่หัวใจยังมิวายคลาย...รักเธอ
8 กรกฎาคม 2545 14:42 น.
ข้าวจ้าว
เมื่อแรกพบสบตา พาใจหวั่น
เมื่อแรกเริ่มคบกัน ใจหวั่นไหว
เมื่อแรกเริ่มเดิมที่ ไม่มีใจ
แต่นานไป หัวใจ เริ่มอ่อนแอ
เพราะอะไร ? ทำไมต้องพบกัน
เพราะอะไร ? ใจฉันต้องหวั่นไหว
เพราะอะไร ? ทำไมต้องเปลี่ยนไป
เพราะอะไร ? เหตุใดต้องบอกลา
หรือว่าเธอมีใจให้ใครอื่น
หรือว่าเธอหวานชื่นกับคนไหน
หรือว่าเธอหมดรักจึงเปลี่ยนไป
บอกได้ไหม ? เผื่อว่าใจจะแข็งแรง
อีกนานมั้ย กว่าที่ใจจะเข้มแข็ง
อีกนานมั้ย กว่าเรี่ยวแรงจะกลับมา
อีกนานมั้ย กว่าหัวใจที่เฉือยชา
มันจะมีคุณค่าอย่างเคยเป็น
หากได้รู้สักนิดว่าไม่รัก
จะได้หักห้ามใจ มิให้หลง
หากได้รู้ว่าเธอไม่มั่นคง
ดวงใจฉันมันก็คงไม่ร้าวราน
หน้าส่วนตัว
906
