27 ธันวาคม 2550 15:40 น.
คนต่างชั้น
ภาพลวงตา (Abstract)
ภาพลวงตาเพียงเงาจะไขว่คว้า
เพียงรักพาเคลิบเคล้มลุ่มหลงจิต
ดั่งเพียงเงามองเห็นอย่างเป็นนิตย์
หยุดเพ่งพิศหลงใหลในนวลนาง
ตื่นเถิดตื่นจากฝันอันแสนหวาน
หรือทรมานต่อไป วาดฝันค้าง
สนุกในจินตา-ความอ้างว้าง
หาหนทาง ลืมตื่นฟื้นชีวา
สุขในรักที่ใครมิอาจเห็น
อันความเป็นความจริง สิ่งลวงตา
หลอนหลอกกันในทุกวันเวลา
ความรักพา อาจม ลุ่มหลงใจ
มองผ่านฟ้าเวลาไม่มีมิตร
อันดวงจิตผูกติด รักยิ่งใหญ่
ผ่านคืนวันผันเปลี่ยนเวียนไป
ใครหนอใคร คือรักในจินตนา
13 ธันวาคม 2550 13:05 น.
คนต่างชั้น
ถึงรัก....(ภาคที่1)
@รวยระรินหวานซึ้งถึงคำรัก....
ช่างสุขนักมีรักปักดวงมาลย์...
ยามเหงายามเศร้าเฝ้าเพ้อขับขาน...
ถึงราตรีกาลคืนนั้นไม่ย้อนมา...
@คิดถึง...รักจากไกลไปจากฉัน...
ไม่มีวันย้อนกลับคืนเสน่หา
เหมือนสายน้ำไหลคืนไป...ไม่ย้อนคืนมา...
เหมือนปักษาขาดคู่ชู้ชื่นใจ...
@เหมือนใบไม้จากกิ่งไปไร้ชีวา...
เหมือนเวลาไม่หยุดยั้งคอยใคร...
หัวใจเธอเคยมีรักอยู่บ้างไหม...
อยากจะถามใจเธอดูให้รู้ความ
@ถึงรัก...แด่รักจากไกลไปแห่งใด...
จะไหว้วานเธอหน่อยช่วยฝากถาม...
อันความรักคือรักมักติดตาม...
อย่าได้ห้ามความรัก...มักทุกข์ใจ
@ด้วยเล่ห์เหลี่ยมสำเนียงแห่งความรัก...
เพิ่งประจักษ์... ถึงรักที่ยิ่งใหญ่...
ในโลกใบนี้หรือจะมีใคร...
มีรักแท้ให้เราได้เหมือนแม่มี..
ประพันธ์โดย คนต่างชั้น....
12 ธันวาคม 2550 21:19 น.
คนต่างชั้น
@เพียงคำหนึ่งที่ซึ้งกว่าคำใด
เพียงดวงใจที่เชื่อมสาสัมพันธ์
เพียงเอ่ยคำหนึ่งเมื่อคิดถึงกัน
เพียงความฝันที่ปันให้กันไป
@เพียงบอกอ้างกว่าวถึงคำหนึ่งนั้น
ให้ฉันฝันไปสุดฟ้าอันแสนไกล
เพียงเธอบอกคำรักปักหัวใจ
ไม่มีคำใดจะซึ้งถึง...คำรัก
@เพียงคำหนึ่งที่วึ่งหมายถึงห่วงใย
แม้อยู้ห่างไกลแต่ใจยังส่งถึง...
เพียงเอ่ยคำหนึ่งให้คิดจิตคะนึง
ฉันคิดถึงเธอ...ทุกทุกวัน
@เพียงคำหนึ่งความจริงที่เศร้าหมอง
น้ำตานองสองแก้มเป็นหนักหนา
เพียงเธอพูดคำหนึ่งว่าจากลา...
ปวดอุราเพียงแค่คำหนึ่งตรึงใจ...
ประพันธ์..โดย คนต่างชั้น
หน้าส่วนตัว
1005
