21 กรกฎาคม 2550 23:51 น.
คนมีปีก
คนพิการตีนขาหาตัวช่วย
จึงหยิบฉวยไม้เท้าถ่อขอก้าวใหม่
มิหมิ่นตน ทนสู้อยู่ต่อไป
พิการกายแต่ใจไม่พิการ
เท้าไม่มี-ไม้เท้าอยู่จึงสู้ต่อ
ไม่ร้องขอใครมองว่าว่าน่าสงสาร
ยืนหยัดอยู่ด้วยตนทนทำงาน
ไม่ขอทาน...ขอทำตนจนได้ดี
คนพิการตีนขาหาตัวช่วย
โลกยังสวยจึงสู้ต่อไม่ขอหนี
มีไม้เท้าเป็นคู่หูก็อยู่ดี
ชีวิตนี้รู้สุขพอก้าวต่อไป...
16 มกราคม 2550 23:47 น.
คนมีปีก
ครูคือครูผู้มุ่งมั่นกล้าสรรค์สร้าง
ครูคือครูผู้ชี้ทางสว่างไสว
ครูคือครูผู้ปั้นดาวพราวอำไพ
ครูคือครูทั้งหัวใจและตัวตน
ครูคือครูผู้แบกรับกับปัญหา
ครูคือครูแม้เหนื่อยล้าไม่ว่าบ่น
ครูคือครูสอนศิษย์เข้มจนเต็มคน
ครูคือครูผู้สูงล้นจรรยาบรรณ
ครูคือครูผู้ตระหนักในศักดิ์ศรี
ครูคือครูผู้อารีไม่แปรผัน
ครูคือครูเกียรติยศงามงดครัน
ครูคือครูผู้มุ่งมั่นสร้างสรรค์ไทย
ผจงเรียงเคียงคำนำมาร้อย
สอดสานสร้อยรุ้งแพรวพรายลายสดใส
บรรจงถักอักษราตราตรึงใจ
ร้อยเรียงไว้ตามที่คิดนิมิตกลอน
ขอเคารพสักการต่างพานพุ่ม
ร่วมชุมนุมระลึกค่าแต่คราก่อน
คุณของครูเทียบบิดาและมารดร
ศิษย์ยอกรสำนึกค่าคำว่า ครู
25 ธันวาคม 2549 22:40 น.
คนมีปีก
ประณามข้าผิดใช่ไหมมนุษย์
ข้าลากฉุดชีวิตปลิดสังขาร
ข้าฟาดครืนกลืนทรัพย์สินสิ้นประมาณ
ข้ารุกรานผลาญพล่าทั่วธานินทร์
หรือเจ้า !
ผู้โง่เขลาบั่นบุกรุกถึงถิ่น
สัมปทานขุดเจาะคอยเกาะกิน
ธรรมชาติน้ำตารินแทบสิ้นใจ
ยุติธรรมอยุติธรรม เจ้าร่ำร้อง
เมื่อข้าฟ้อง-เจ้าว่าแกล้งแสร้งโถมใส่
ความเป็นธรรมของเจ้ายากเข้าใจ
กรรมสนองน้ำตาไหล-โทษใครกัน
กี่ร้อยคลื่น กี่หมื่นสัตว์ ชี้ชัดอยู่
ร่วมรับรู้ เริ่มเข้าใจ ไม่โศกศัลย์
สำนึกใหม่ฟื้นค่าอันดามัน
คืนสู่วันร่มเย็นดังเช่นเดิม
*สำนึกใหม่ฟื้นค่าอันดามัน
ข้าและเจ้าร่วมสานฝันสู่วันเดิม *
5 ธันวาคม 2549 22:14 น.
คนมีปีก
มิ่ง ขวัญแห่งดวงใจไทยทั้งชาติ
มหา ราชแห่งแคว้นแดนสยาม
มงคล ราษฎร์มงคลรัฐฉัตรเกล้างาม
สมัย ความสุขสวัสดิ์รัชจักรี
ฉลอง ความไพเศษเศวตฉัตร
ชัย พิพัฒน์เหนือสูรย์ส่องรังสี
เฉลิม ครองราชย์ทิพย์หกสิบปี
ฉัตร มณีศรีสวรรค์ ขวัญแผ่นดิน
ภูมิพลภูมิพลังรังสรรค์ชาติ
ยุรยาตบำรุงสุขทุกท้องถิ่น
ร่มบุญญาบารมีศรีธานินทร์
ธ เชิดศิลป์บำรุงศาสตร์คู่ชาติไทย
ทรงค้นคิด " ทฤษฎีใหม่ " ให้คุณค่า
ทรงรองรับทุกปัญหามาแก้ไข
ธ มิทรงบ่นพร่ำทำเพื่อใคร
ทุกดวงใจซึ้งจำทำเพื่อชน
เป็นหนึ่งเดียวในโลกโชคแห่งชาติ
พระทัยหยาดสร้างสุขทุกแห่งหน
ทวยไทยน้อม ทีฆราชัน ขวัญกมล
ราษฎร์สุขล้น ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
17 กรกฎาคม 2549 22:52 น.
คนมีปีก
" การละเล่นเด็กไทย "
ยุคสมัยบรรพชน
ฉลาดเล่น สนุกล้น
รู้ฝึกตนคิดค้นทำ
อุปกรณ์ช่างเลือกหา
ด้อยราคาแต่ค่าล้ำ
ปัญญาน่าจดจำ
สุข เพลิดเพลิน" เดินกะลา "
" ชักเย่อ " " ม้าก้านกล้วย "
" ว่าว " น้อยสวย " มอญซ่อนผ้า "
" อีตัก " ฝึกมือ-ตา
ล้วนมีค่า...ปัญญาชน
เด็กไทยควรใคร่คิด
อย่าหลงผิดสำนึกล้น
การละเล่นชาติตน
ควรเชิดชู...คงคู่ไทย
หน้าส่วนตัว
1581
