14 พฤศจิกายน 2544 04:03 น.
คนมีฝัน
ริมหน้าต่าง...
หญิงสาวผู้เดียวดายนั่งมองออกไปข้างนอก
เบื้องหน้าคือถนนสายเปลี่ยวที่ไร้ผู้คนสัญจร
มานานแสนนาน.....
ดูเหมือนเธอกำลังรอคอยการกลับมาของใครบางคน
คนที่เธอไม่อาจรับรู้ได้เลยว่า...
อีกนานแค่ไหนเขาจะกลับมา
หรือไม่เขาก็อาจจะไม่กลับมาเลย
ถึงเธอ..หญิงสาวที่กำลังรอคอย
....เหนื่อยไหมกับการรอคอย
เหนื่อยไหมกับการจมอยู่กับร่องรอยของความเศร้า
เหนื่อยไหมที่ต้องทนปวดร้าว
กับหัวใจที่แข็งกร้าวของใครบางคน
....หลับตาลงสักพัก
นึกถึงภาพความรักที่เคยเก็บเอาไว้
นึกถึงความสุขที่เคยมีในหัวใจ
รวบรวมมันแล้วส่งไปให้คนไกลกัน
.....ลืมตาแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง
ถนนสายเปลี่ยวร้างจะกลายเป็นทุ่งหญ้า
มองเห็นแสงเรืองรองที่ขอบฟ้า
หยดน้ำตาที่เคยมีจะแห้งหายไป
.....สักวันเขาคงกลับมา
นั่งมองขอบฟ้า...บนทุ่งหญ้ากว้าง
สานต่อความรักที่เคยลาร้าง
และไม่ปล่อยให้เธออ้างว้างอีกต่อไป
** จริงๆแล้วเขียนให้ตัวเอง หลังจากที่ ทางสายเปลี่ยวกลายมาเป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่สวยงาม
ขอบคุณแมลงปอตัวน้อยที่บินวนไปมา และอยู่เป็นเพื่อนมาแสนนาน ยังหวังว่าสักวันเขาจะกลับมา
2 พฤษภาคม 2544 14:21 น.
คนมีฝัน
แม้ว่าเราจะอยู่ห่างกันแสนไกล
แต่เพื่อนก็ยังคงอยู่ในใจฉันเสมอ
ภาพของพวกเราไม่เคยลบเลือนหรือพร่าเบลอ
แม้ไม่อาจพบเจอ...เหมือนเช่นวันวาน
อาจไม่ใช่ทุกวินาทีที่คิดถึง
แต่เธอก็ยังเป็นหนึ่งในความทรงจำเสมอ
อยากให้รับรู้ว่าเพื่อนคนนี้ยังรัก...เป็นห่วงเธอ
และยังรอเวลาที่จะได้พบเจอกันอีกครา
2 พฤษภาคม 2544 13:13 น.
คนมีฝัน
ขาดความอบอุ่นมาแสนนาน
หนาวสั่นสะท้าน...หวั่นไหว
หมดหวังหมดพลังที่จะก้าวไป
เพราะชีวิตไม่เหลือใครให้พักพิง
ตอนนี้ฉันเหนื่อย ฉันล้า ฉันเศร้า
ความเหงามารุมเร้ารอบกายฉัน
อยากมีใครสักคนคอยแบ่งปัน
ทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉันให้บางเบา
ขอได้ไหมสักคนคอยเคียงข้าง
ในยามที่ฉันอ้างว้างเช่นวันนี้
ขอได้ไหมแค่หนึ่งความรู้สึกที่ดีดี
ที่ใครสักคนยินดีจะมอบให้ฉันคนนี้
.....คนเดียวดาย......
21 เมษายน 2544 10:44 น.
คนมีฝัน
เกลียดคนอ่อนแอ..
แค่พ่ายแพ้ต่อความรักก็ร้องไห้
เกลียดจริง-จริงคนที่ชอบฟูมฟาย
คนที่เจ็บแล้วน้ำตาง่ายจะไหลริน
แต่ตอนนี้..ฉันกำลังเกลียดตัวเอง
เพียงแค่ได้ยินเพลงเศร้าก็ใจหาย
เฝ้าคิดถึงแต่คนที่เขาจากไป
แล้วก็ร้องไห้..น้ำตาไหลเป็นทาง
เกลียดตัวเองที่อ่อนแอ
เกลียดที่เป็นคนขี้แพ้อย่างในวันนี้
เกลียดที่ใจดวงนี้ยังคงใยดี
กับคนที่ไม่เคยหันกลับมา...
11 เมษายน 2544 08:32 น.
คนมีฝัน
การเขียนไม่จำเป็นต้องเป็นกลอน
แค่เขียนความรู้สึกบางตอน..เท่านั้น
บางทีอาจไม่มีคล้องจอง.. สัมผัสสัมพันธ์
แต่สิ่งสำคัญของการเขียนอยู่ที่ใจ
หน้าส่วนตัว
871
