9 เมษายน 2548 23:27 น.
คนรักเก่า
วันนี้วันว่างนั่งเล่นเน็ต
คิดว่าเสร็จแล้วจะล้างจานต่อ
แต่เล่นไปเล่นมาก้ห่วงนอน
ก็แอบนอนคืดถึงเธอ
รู้อยู่ว่าไกลกัน
แต่มันไม่ได้หมายความว่า
เธอกับฉันจะต้องร้างรา
แต่ขอเวลาเป็นเครื่องพิศูจน์
สำหรับฉัน
ทุกวันก็ยังเป็นเธอ
ที่คอยคิดถึงเสมอ
รักเธอห่วงเธอนะคนดี
เธอคือคนที่มีความรัก
ที่ฉันรู้จัก ณ ครานี้
เธอคือเจ้าของความรู้สึกอันแสนดี
เพราะเธอคือคนพิเศษของใจฉัน
รอยยิ้มของเธอจากวันนั้น
ฝากเป็นความสัมพันธ์อันล้ำค่า
วันนั้นเธอเป็นเพียงคนที่เดินผ่านมา
แต่วันนี้เธอคือคนรู้ใจ
บทกลอนไทย
9 เมษายน 2548 23:07 น.
คนรักเก่า
วานสายลมโอบอุ้มความคิดถึง
เฝ้าคนึงถึงเธอเคยชิดใกล้
แม้ยามนี้เราจะห่างกันแสนไกล
รับรู้ไว้ใจฉันนั้นอยู่ใกล้เธอ
มีคนรักอยู่ไกลเอาใจยาก
แฟนเขามากเราไม่รู้ดูไม่เห็น
ความรักเขาเปรียบเสมือนสายลมเย็น
เมื่อไม่เห็นหน้าเราเขาก็ลืม
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม
จะบอกตัวเองอยู่เสมอ
จะบอกตัวเองว่าเธอไม่เคยลืมฉัน
จะบอกตัวเองว่า..
เธอยังคงคิดถึงกัน
จะบอกตัวเองให้เชื่อมั่น
เชื่อในความผูกพันของหัวใจ
แค่เพียงวันนี้เธอตอบคำถามฉัน
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม ?
ดาวอยู่เคียงเดือน
ไม่เหมือเธอและฉัน
เราต่างแสนไกลกัน
ค่ำคืนวันฉันยังคิดถึง
ตรึงใจไว้วันหนึ่ง
จะมาถึงเหมือนเดือนเคียงดาว
หน้าส่วนตัว
514
