15 กุมภาพันธ์ 2549 09:19 น.
คนไม่มีปีก
แม้..ความห่างไกลจะเป็นเหตุให้กายเรากั้น
แต่..ความผูกผันในใจฉันจะสมานมันเอาไว้
แม้..ในวันนี้เธอจะอยู่ในที่ไกลแสนไกล
แต่..ในเวลาอันใกล้มือของฉันจะเอื้อมไปให้ถึงเธอ
แม้..เธอเมินหน้าและบอกฉันมาว่าปฏิเสธ
แต่..หัวใจฉันเจตนาว่าจะรักเธอเสมอ
แม้..เธอหนีไปจนมือฉันไม่อาจเอื้อมถึงเธอ
แต่..หลับฝันละเมอฉันจะจูงมือเธอตลอดทั้งคืน
แม้..ชะตาชีวิตจะลิขิตกั้นเราเอาไว้
แต่..ความคิดถึงในใจส่งไปให้เธอเสมอ
แม้..ร้อยวันพันปีต่อไปนี้ไม่อาจพบเจอ
แต่..จะมีแค่เธอในใจฉันเสมอตลอดไป
15 กุมภาพันธ์ 2549 09:12 น.
คนไม่มีปีก
หากต้องการจะเดินจากฉันไป
ไม่ต้องห่วงพะวงความรู้สึกฉัน
เพราะคนแบบนี้จะเป็นไงคงไม่สำคัญ
เท่ากับใจเธอนั้น...รักหายไป
แม้ว่าจะเอาแต่ใจตัวเอง
ไม่เคยเกรงใจใครหน้าไหน
แต่ว่ารักเธอด้วยหัวใจ
คงไม่พอใช่มั้ย...ฉันคงไม่ดีพอ
ก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
ไม่อยากลึกซึ้งกับใครคนไหนๆ
หากไม่รัก..ไม่อยากยุ่งแล้วก็ไม่ห่วงใย
แต่ทุกทีไปฉันโดนบ่นเธอรำคาญ
โอเค..ยอมรับผิดก็ได้
ถึงอย่างไรเธอคงไม่ให้อภัยฉัน
เดินจากไปไม่ใยดีกันและกัน
โอเค..ฉันยอมให้เธอไปด้วยใจหวังดี
ขอเพียงแค่อย่าทำอย่างนี้กับคนอื่น
ความขมขื่นเธอยังไม่รู้จักไม่รู้ซึ้ง
สักวันที่เธออกหักเธอคงได้คำนึง
ว่าครั้งหนึ่งเคยทำไว้กับฉันเอง
11 กุมภาพันธ์ 2549 15:24 น.
คนไม่มีปีก
ฉันเกลียดเธอ ที่เข้ามาให้ความหวังดี
ฉันเกลียดเธอ ทุกทีที่เห็นหน้า
ฉันเกลียดเธอ ที่คอยห่วงใยกันเสมอมา
ฉันเกลียดเธอ ทุกครั้งที่มองตาแล้วทำให้ฉันหวั่นไหว
ฉันเกลียดเธอ ที่เฝ้าแคร์ความรู้สึก
ฉันเกลียดเธอ ทุกทีที่นึกถึงไม่ว่าเมื่อไร
ฉันเกลียดเธอ ที่ทำดีให้กัน แล้วไม่คิดอะไร
ฉันเกลียดเธอ ที่ทำให้ฉันรักได้อย่างหัวปักหัวปำ
10 กุมภาพันธ์ 2549 18:59 น.
คนไม่มีปีก
ตะกร้าหวายสีขาว
บรรจุดาวแห่งความฝัน
เราสองมาช่วยมากัน
แขวนดาวนั้นคู่จันทรา
เกี่ยวก้อยมาร้อยดาว
ให้เต็มราวบนท้องฟ้า
เรียงรายสุดสายตา
เป็นคำว่าฉันรักเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2549 18:38 น.
คนไม่มีปีก
เพียง..รักแรกแรกรักประทับจิต
เพียง..ใจคิด-คิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียง..ใจฝาก-ฝากใจส่งใหัถึงกัน
เพียง..แต่ฝัน-ฝันแต่ว่าจะได้เจอ
เพียง..สบเนตร-เนตรสบก็พบรัก
เพียง..พบพักตร์-พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียง..บอกรัก-รักบอกใจให้ละเมอ
เพียง..แต่เพ้อ-เพ้อหลงใหลใจพะวง
หน้าส่วนตัว
841
