7 กุมภาพันธ์ 2549 18:19 น.
คนไม่มีปีก
แอบ..แอบรักเธอนะ
แอบ..คิดถึงทุกวันเลยล่ะ รู้ไหม
แอบ..ห่วงหาและห่วงใย
เธอรู้ไหมมีใครแอบหลงรักเธอ
แอบ..ส่งยิ้มเมื่อเธออยู่ตรงหน้า
แอบ..มีน้ำตาเมื่อเธออยู่กับเขา
แอบ..มีความสุข เมื่อมีแค่สองเรา
แอบ..เป็นเงาเดินตามเธอ ตลอดทาง
6 กุมภาพันธ์ 2549 17:31 น.
คนไม่มีปีก
คิดถึงเธอแน่ - โอ๊ย!! แทบบ้า
ทั้งน้ำตา..น้ำลาย พากันไหล
แม้หลับตา..ยังเห็นเธอ อยู่รำไร
โอ๊ย!! จะให้ทำไง..ถึงจะหายคิดถึงเธอ
หัวกะโหลกโขกกำแพง..มีดแทงปอด
ตีด้วยน็อต..ฟาดด้วยชาม..ตามด้วยไห
ราดด้วยพริก..จิ้มด้วยเกลือ..รนด้วยไฟ
ทำยังไงก็ไม่หาย..คิดถึงเธอ
5 กุมภาพันธ์ 2549 14:07 น.
คนไม่มีปีก
ไม่เชื่อฟัง..อย่าตีความหมายว่าดื้อ
ไม่ยึดถือ..อย่าตีความว่าเมินเฉย
ไม่ใส่จัย..อย่าตีความว่าละเลย
คำพูดที่ไม่เฉลย..ใช่ว่าจะไม่อยากเอ่ยออกไป
นิ่งเงียบ..อย่าตีความว่าไม่คิด
ยอมรับผิด..อย่าตีความอย่างที่เห็น
แม้จะถูกโจมตี..ด้วยวาจาที่สาดกระเซ็น
ก้อใช่ว่าเจ็บไม่เปน..อย่างเช่นคุณเข้าจัย
ไม่ถาม..อย่าตีความหมายว่าโง่
ไม่ตอบโต้..อย่าตีความว่ายอมแพ้
แม้หลายคน..อาจจะมองว่าอ่อนแอ
แต่ที่ให้เปนเพราะ..เห็นแก่ใครบางคน
5 กุมภาพันธ์ 2549 13:23 น.
คนไม่มีปีก
น้ำทะเลขึ้น-ลงอยู่ตรงหน้า
ฝั่งแนวป่าชายเลนเป็นถิ่นฐาน
ปลาตีนมีชีวิตแสนพิสดาร
เอาครีบคลานคุ้ยเหยื่อเหนือหาดโคลน
ก็ปรับตัวตามครรลองของธรรมชาติ
บางครั้งอาจปีนป่ายคล้ายโลดโผน
ค่อยเรียนรู้สู้โลกเติมโชกโชน
สองตาโปนเปี่ยมระวังเผื่อพลั้งภัย
น้ำทะเลขึ้น-ลงตรงกำหนด
ถือเป็นกฎกรอบวางต่างเงื่อนไข
ต้องยอมรับปรับเปลี่ยนวนเวียนไป
แค่คอยให้น้ำลด....โลกงดงาม
ฝึกบทเรียนการรอแทนท้อแท้
กี่ผันแปรผ่านไปไม่เกรงขาม
กี่ทุกข์ท่วมทนอยู่สักครู่ยาม
ย่อมเป็นตามวิถีที่เป็นมา
น้ำทะเลขึ้น-ลง...คงคู่โลก
อย่าจมโศกมิสร่างสร้างปัญหา
เพียงเราฝืนยืนหยัดยึดศรัทธา
เชื่อเถิดว่ามีวันฝันเป็นจริง
ระหว่างคลื่นครืนโครมโถมซัดหาด
ยังสามารถมุดรูหลบอยู่นิ่ง
เอาปลาตีนเป็นตัวอย่างใช้อ้างอิง
ไว้ช่วงชิงเอาโชคเมื่อโลกแปร
หน้าส่วนตัว
1121
