23 กันยายน 2545 10:41 น.
ความห่วงใย
เป็นความจริงหรือเปล่า......
ที่ใครใครมาเล่าว่าเธอมีคนใหม่
ฉันเองจะยังไม่ยอมเชื่อใครใคร
ช่วยมาบอกหน่อยได้ไหมว่าไม่จริง
เพียงแค่เธอนั้นกลับมายืนยัน
ฉันก็จะเชื่อมั่นในทุกสิ่ง
ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ในความเป็นจริง
จะนอมอยู่นิ่งนิ่งไม่ให้เธอทิ้งกันไป
เพราะการที่คนสองคนจะรักกัน
แค่ความผูกพันมันคงไม่ได้
มันต้องใช้ทั้งความเข้าใจ
และหัวใจต้องเชื่อมั่นในกันและกัน
..................อืม..........................
20 กันยายน 2545 17:37 น.
ความห่วงใย
......ดวงตะวันของฉันในวันนี้......
ใยไม่มีแสงสว่างส่องเลยนั่น
เมฆฝนบังแสงสว่างจางหายพลัน
ความอบอุ่นพลันหายไปกับตา
อยากให้เมฆช่วยเลยผ่านไปได้ไหม
อย่าบดบังแสงสว่างอันมีค่า
ฉันอยากได้ดวงตะวันกลับคืนมา
ให้กายาของฉันอบอุ่นบ้าง......ก็ยังดี
........วันนี้ฝนตกทั้งวันเลยอ่ะค่ะ......
19 กันยายน 2545 21:00 น.
ความห่วงใย
ไม่อยากให้ผ่านคืนนี้รู้ไหม
หัวใจมันอ่อนล้าและสับสน
ได้แต่เงยหน้ามองท้องฟ้า ณ เบื้องบน
บอกกับคนใต้ฟ้าอย่าอ่อนแอ
ถึงวันนี้ไม่มีเธอมาอยู่ใกล้
ถึงวันนี้ไม่มีใครมาแยแส
ถึงแม้ไม่มีเธอคอยเทคแคร์
บอกตัวเองอย่าอ่อนแอเสียน้ำตา
เพราะน้ำตาไม่อาจช่วยอะไรได้
ไม่อาจทำให้คนไกลกลับมาหา
จึงต้องนั่งมองดาวบนฟากฟ้า
รอเวลาเธอกลับมาเคียงข้างกาย
......เฮ้อ.......เขียนสไตล์เดิมๆ..........
แต่ก็เขียนตามความจริงอ่ะนะ......
ช่วงนี้มีแต่ความคิดถึงคนไกลอ่ะค่ะ
............ทำไงได้ล่ะ..............
จำใจอ่านเอาหน่อยแล้วกันนะคะทุกคน
19 กันยายน 2545 09:38 น.
ความห่วงใย
เธอยังคำนึงคิดถึงถ่านไฟเก่า
ไม่ใช่เราคนที่ยืนอยู่ตรงนี้
คนที่มีแต่ความจงรักและภักดี
ให้เธอคนนี้คนเดียวมาเนิ่นนาน
เธอยังคงคิดถึงคนรักเก่า
เธอกับเขาอยากกลับไปประสาน
ความรักฉันจึงกลายเป็นแค่วันวาน
ที่เธอเลยผ่านไปไม่เหลียวมองกลับมา
........ไอเดียมาจาก...กลอนทวดพรระวีค่ะ......
...........กลอนถ่านไฟเก่าอ่ะค่ะ..............
17 กันยายน 2545 23:01 น.
ความห่วงใย
อยากขอบคุณ......ที่เธอกลับมา
ช่วยลดแววตาที่หม่นไหม้
ขอบคุณที่เป็นห่วงเป็นใย
ขอบคุณที่ใส่ใจและหวังดี
อยากขอบคุณ......เธอจริง - จริง
ที่ช่วยสานต่อบางสิ่งให้คงที่
เราจะไม่พรากจากกันอีกแล้วนะคนดี
ขยับมาใกล้ใกล้สิ...จะหอมให้หายคิดถึงเลย
.............ชื่นจายจังเลย................
หน้าส่วนตัว
730
