8 ตุลาคม 2545 17:47 น.
ความห่วงใย
ฉันเชื่อเธอเชื่อแล้วนะคนดี
ว่าเธอนี้จะคอยเคียงอยู่ใกล้
ฉันเชื่อเธอเชื่อแล้วว่าจริงใจ
ว่าเธอให้นั้นคือรักแน่นอน
แต่เพราะวันนี้ฉันยังเจ็บช้ำ
อกระกำหมองหม่นเพราะรักสอน
ในวันนี้ความช้ำมันบั่นทอน
เมื่อรักจรจากไปจนไกลตา
แต่วันหนึ่งฉันคงรักเธอได้
ถ้าจิตใจเธอมั่นคงมากกว่า
จะคอยดูความรักกับวันเวลา
ว่าจะพาเธอห่างไปหรือคงเดิม
...........มีต่อ.............มีต่อ............อิอิ
8 ตุลาคม 2545 16:13 น.
ความห่วงใย
โอ้เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อนเอ๋ย
อย่าบินเลยโฉบไปไกลที่ไหน
จะพลัดหลงพงป่าพนาไพร
จะหาไครเป็นเพื่อนนั้นยากเย็น
เจ้าเที่ยวเล่นลำพังกลางป่าไหญ่
พนาไพรกว้างไกลกว่าที่เห็น
หากสนุกหรรษาเกินจำเป็น
จะลำเค็ญเดียวดายนะคนดี
เจ้าขมิ้นบินโฉบเกาะกิ่งไม้
โฉบบินไปกิ่งโน้นเกาะกิ่งนี้
สุขสนุกอารมณ์สุนทรีย์
เพราะเจ้านี้ชอบท่องเที่ยวสุขสำราญ
เจ้าเป็นเพียงขมิ้นจรอ่อนหัด
จึงหลงพลัดพรากมาจากถิ่นฐาน
เจอพายุฝนเปียกจนซมซาน
ขมิ้นขานเรียกพวกอ่อนอกใจ
หนาวสะท้านในคืนที่ชื้นฝน
หนาวสุดทนขมิ้นสะอื้นไห้
หากบุญมีคงได้เห็นวันต่อไป
เช้าฟ้าใสขมิ้นชื่นอกตื้นตัน
..........เฮ้อ....กว่าจะจบเล่นเอาน้องแก้วหอบ .... แฮ่กๆๆๆๆ
ขอมาร่วมแจมกับกลอนของพี่พรระวีน่ะค่ะ.............
ช่วยกันพิจารณาหน่อยนะคะว่าเป็นไงบ้าง
หลังจากนอนคิดมา 1 คืนเต็มๆๆๆๆๆๆๆๆ
7 ตุลาคม 2545 21:31 น.
ความห่วงใย
ฉันก็แค่เป้นผู้หญิงแค่คนหนึ่ง
ฉันก็แค่คนซึ้งซึ้งขี้อ่อนไหว
ฉันแค่รักเธอมากกว่าใครใคร
ฉันก็แค่ยกทั้งใจให้เพียงเธอ
รักของฉันให้เธอมากกว่าใคร
รักของฉันในหัวใจมันพร่ำเพ้อ
รักของฉันมันรักได้แค่เพียงเธอ
รักก็คือรักนะเออไม่รู้หรือไง
เธอบอกว่าเธอจะรักฉันเพียงหนึ่ง
เธอบอกว่าเธอคิดถึงแม้มิใกล้
เธอบอกว่ายังห่วงหาแม้ห่างไกล
เธอบอกฉันด้วยจริงใจหรือหลอกลวง
.................เรื่องนี้มีต่อแน่นอนจ้า..............
7 ตุลาคม 2545 14:10 น.
ความห่วงใย
คำว่า เพื่อน ได้ยินแล้วเจ็บปวดนัก
เพราะคำนี้เพราะเพื่อนรักได้ทำไว้
ทำให้ซึ้งคนเป็นเพื่อนทำได้ไง
ทั้งทั้งที่ฉันไว้ใจไม่คิดเลย
ในใจฉันก็ไม่อยากจะเชื่อนัก
ว่าคนนั้นคือเพื่อนรักที่เคียงใกล้
กับคนที่ฉันรักมากและไว้ใจ
ไม่อยากเชื่อที่ใครใครเขาบอกมา
แต่ต้องเชื่อเพราะมันคือความจริง
เมื่อความรักและทุกสิ่งพังตรงหน้า
มองเห็นเธอกับเพื่อนรักควงกันมา
ทำให้ใจฉันอ่อนล้าเจ็บเกินทน
อยากให้เธอสองคนไปให้ไกล
อย่าให้ฉันได้เจอเธออีกหน
เพราะหัวใจมันเจ็บช้ำจนเกินทน
ถ้าเจอกันอีกหนกลัวจะเป็นฆาตกร......
..................อึ๋ย...........กลัวติดคุกอ่ะ.........ไม่กล้าทำ..........
มาฟังเพลงต่อดีกว่า..........เพลงนี้อยากบอกว่าโดน..........
...แล้วข่าวร้ายก็ฟ้องได้ตำตา เหมือนเข็มมันทิ่มลงมาทั้งร่างกาย
ยิ่งถามตัวเองว่าเป็นเพราะใคร ยิ่งเจ็บยิ่งทรมาน
...เพื่อนหนึ่งคนที่รู้ใจเรื่อยมา และเขาที่คบกันมาก็เนิ่นนาน
อยู่ใกล้เกินไปก็เลยไหวหวั่น จนแอบรักกันหมดใจ
...เจ็บตรงนี้ที่ได้แต่ซื่อเกินไป ปวดตรงนี้ที่ได้แต่โง่งมงาย
วางน้ำมันให้อยู่ใกล้ๆ กองไฟ ไว้ใจ แต่ไม่นึกเลย
...ถูกเขาหักหลัง หัวใจพังยับเยิน อยากจะถามเหลือเกิน ทำได้ไง
ยิ่งคิดยิ่งช้ำ สองคนพูดสองคำเสียใจ ถ้าเสียใจทำไมถึงทำ
...เหมือนให้แมวคอยเฝ้าดูปลาย่าง ไม่คิดระแวงระวังเพราะเชื่อใจ
เพิ่งรู้จริงว่าความใกล้ชิด มันเปลี่ยนหัวใจบางคน.......................
...........ฮือ.........ฮือ............โดนอ่ะโดน................
7 ตุลาคม 2545 09:04 น.
ความห่วงใย
ได้ยินเสียงสายลมบอกว่ารัก
ฉันก็อยากทึกทักว่ารักฉัน
สายลมบอกคิดถึงทุกคืนวัน
ภาวนาให้เป็นฉันได้ไหมเธอ
ก็แค่อยากเข้าข้างตัวเองบ้าง
ให้หัวใจที่อ้างว้างน้ำตาเอ่อ
ได้มีสุขสมหวังบ้างได้ไหมเธอ
อยากให้สายลมเผลอบอกรักฉันไง
จะดีใจถ้าเธอรักฉันคนนี้
จะภักดีเพียงเธอไม่ไปไหน
จะคอยเฝ้าดูแลคอยเอาใจ
จะห่วงใยแม้ห่างกันจนไกลตา
..................อุอุ.....เรื่องนี้ต้องขยาย.................
หน้าส่วนตัว
1502
