13 มีนาคม 2545 00:28 น.
คะน้า
ที่ยอมจากมาแต่โดยดี
เพราะเห็นแล้วความรักที่เธอมีกับเขาคนนั้น
จนไม่อาจกลับไปรื้อฟื้นความผูกพัน
ของคนที่เปลี่ยนแปรผันคืนกลับมา
ขอยอมแพ้อย่างเต็มใจ
ให้เธอกับเขาไปกันได้อย่างไม่มีปัญหา
จะทำใจยอมรับกับเรื่องราวที่ผ่านมา
ให้เธอรู้แล้วกันว่าที่ยอมจากมาก็เพื่อเธอ....
11 มีนาคม 2545 23:16 น.
คะน้า
ได้พูดคุยกันเพียงเท่านี้
เพียงพอหรือที่อยากจะรักฉัน
ทั้งๆที่เราเพิ่งจะเจอกัน
เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ
อยากให้เราเรียนรู้กันไป
อย่ารีบร้อนรักใคร่เลยนะฉันขอ
ฉันอาจไม่ใช่คนที่เธอเฝ้ารอ
หรือควรจะเติมต่อความสัมพันธ์
เธออาจชอบฉันแค่วันนี้
และมองเห็นสิ่งที่มีเป็นภาพฝัน
มองข้ามความเป็นจริงในปัจจุบัน
ว่าเราช่างต่างกันเสียมากมาย
ต่างทั้งอายุและความคิด
การใช้ชีวิตอีกหลากหลาย
ความรักของเธอเกิดได้ง่าย
แต่จะรักษาไว้ไม่ง่ายเลย...
10 มีนาคม 2545 18:14 น.
คะน้า
น้ำใจกลางไพรคอนกรีต น้ำใจสีซีด
ยากแท้จะแลเห็นกัน
ผู้คนต่างค้นหาฝัน ตามแต่ใจนั้น
บุกบั่นจนเห็นแก่ตัว
น้ำใจเหมือนไฟสลัว ประโยชน์ใส่ตัว
ไปทั่วทุกหัวระแหง
ไมตรีคือความแห้งแล้ง มีแต่แก่งแย่ง
หยิบยื่นแต่ความหลอกลวง
เล่ห์กลมากล้นหนักหน่วง ของรักของหวง
ต้องช่วงชิงมาครอบครอง
เพราะอยากใคร่เป็นเจ้าของ อยากจะจับจอง
ไม่มองแม้แต่ผู้ใด
เหือดแห้งเหลือเกินน้ำใจ ในเมืองแสนใหญ่
อับจนน้ำใจสิ้นดี
9 มีนาคม 2545 01:26 น.
คะน้า
คงไม่มีอะไรมาแทนที่
ความรู้สึกดีดีที่เธอให้กับฉัน
ไม่มีอะไรมาแทนสายใยความผูกพัน
ที่เราเคยมีให้กันตลอดมา
เพราะว่าเธอก็คือเพื่อน
ที่ไม่ได้มีกลาดเกลื่อนให้คบหา
ฉันรู้สึกดีที่มีเธออยู่ตลอดเวลา
แม้ในยามอ่อนล้าหมดแรงใจ
เธอแนะนำทางเดินให้ฉัน
มุ่งมั่นให้ฉันเป็นคนใหม่
เป็นคนดีในสายตาใครต่อใคร
เป็นความอบอุ่นของใจที่ได้เจอ
อยากขอบคุณเธออีกสักครั้ง
จะกอปรเก็บความหลังไว้เสมอ
จะจดจำความรู้สึกที่มีต่อเธอ
ดีใจที่เราได้เจอะเจอเป็นเพื่อนกัน...
6 มีนาคม 2545 21:21 น.
คะน้า
ขอให้เรามั่นใจในกันและกัน
จะไม่ขอฝันถึงวันข้างหน้า
เพียงวันนี้มีรักและศรัทธา
เป็นความรู้สึกที่เลอค่าให้แก่กัน
ไม่จำเป็นต้องเห็นกันทุกเวลา
ไม่ต้องการให้เธอพร่ำว่า..รักฉัน
แค่วันนี้มีความจริงใจให้ต่อกัน
เพียงแค่นั้นก็ไม่หวั่นแม้วันไกล
และไม่ว่าจะอีกกี่ปีผ่าน
ฤดูกาลจะเปลี่ยนผันกลับมาใหม่
หากเรายังคงไว้ซึ่งความเข้าใจ
สิ่งอื่นใดก็ไม่อาจทำให้ใจเปลี่ยนแปร
หน้าส่วนตัว
775
