น้ำใจกลางไพรคอนกรีต น้ำใจสีซีด ยากแท้จะแลเห็นกัน ผู้คนต่างค้นหาฝัน ตามแต่ใจนั้น บุกบั่นจนเห็นแก่ตัว น้ำใจเหมือนไฟสลัว ประโยชน์ใส่ตัว ไปทั่วทุกหัวระแหง ไมตรีคือความแห้งแล้ง มีแต่แก่งแย่ง หยิบยื่นแต่ความหลอกลวง เล่ห์กลมากล้นหนักหน่วง ของรักของหวง ต้องช่วงชิงมาครอบครอง เพราะอยากใคร่เป็นเจ้าของ อยากจะจับจอง ไม่มองแม้แต่ผู้ใด เหือดแห้งเหลือเกินน้ำใจ ในเมืองแสนใหญ่ อับจนน้ำใจสิ้นดี
คะน้า 10 มี.ค. 2545 18:14 น. - ID 11842 
849
4
0
10 มีนาคม 2545 20:25 น. - comment id 39706
เขียนได้เข้ากับยุคสมัยมากเลยค่ะพี่คะน้า
11 มีนาคม 2545 00:03 น. - comment id 39758
อันนี้เรียก กาพย์ฉบัง 16 ใช่ไหมคะ
11 มีนาคม 2545 00:27 น. - comment id 39760
เขียนได้ดีจังเลย...เก่งด้วยจ้ะ
11 มีนาคม 2545 00:41 น. - comment id 39762
ใช่แล้วค่ะ เสี้ยว ^__^
11 มีนาคม 2545 05:27 น. - comment id 39776
ว๊าววววว.... เก่งจังเลยคะน้า
11 มีนาคม 2545 11:25 น. - comment id 39791
น้ำใจในเมืองใหญ่หายากทุกทีเลยเนอะ แต่งเก่งจังค่ะ
11 มีนาคม 2545 22:53 น. - comment id 39894
โลกจะสวยงาม ก็เพราะคน โลกจะเลวร้าย ก็ย่อมเพราะคนเช่นกัน ^-^
25 มีนาคม 2545 11:51 น. - comment id 42536
full of love
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
